INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2008r. (data wpływu 10.01.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT od sprzedaży miejsc postojowych w garażach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2008r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT od sprzedaży miejsc postojowych w garażach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka będąca developerem zamierza wybudować budynek mieszkalny, w którym poza lokalami mieszkalnymi znajdować się będą stanowiska postojowe dla samochodów w wielostanowiskowej hali garażowej, w części podziemnej budynku. Lokale mieszkalne będą sprzedawane wraz z wyłącznym prawem do korzystania ze stanowisk postojowych. Stanowiska postojowe, jako integralne części mającej powstać nieruchomości, nie będą stanowiły odrębnego przedmiotu własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z nieodłącznym prawem do korzystania ze stanowiska postojowego podlega jednej stawce podatku VAT, tj. 7% ceny, czy też należy osobno zapłacić podatek w wysokości 7% od ceny lokalu oraz osobno podatek w wysokości 22%, liczony od ceny prawa do korzystania ze stanowiska postojowego...

Zdaniem wnioskodawcy, biorąc pod uwagę orzecznictwo w podobnych sprawach (m.in. wyrok WSA III SA/Wa 1052/07; wyrok WSA III SA/Wa 2516/05; wyrok NSA I FSK 103/05; wyrok WSA III SA/Wa 192/07 i in.), należy uznać, iż skoro lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania ze stanowiska postojowego stanowi jeden przedmiot umowy, a stanowisko postojowe nie stanowi odrębnego przedmiotu własności, stawka należnego podatku od sprzedaży lokalu wraz z prawem do korzystania ze stanowiska postojowego powinna wynieść 7%. Prawo do korzystania ze stanowiska postojowego będzie integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego.

W dniu 31 marca 2008r. wydana została interpretacja indywidualna znak IP-PP2-443-40/08-2/SAP, w której stwierdzono, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2008r. uznać należy za nieprawidłowe. Pojedyncze miejsce parkingowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym jest wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie podziemne, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe. Jedno miejsce parkingowe jest więc ułamkową częścią pomieszczenia przynależnego. Biorąc pod uwagę fakt, iż sprzedaż pomieszczenia przynależnego, służącego funkcjom innym niż mieszkaniowe, podlega wyłączeniu z opodatkowania stawką 7%, to sprzedaż jego części ułamkowej również podlega temu wyłączeniu, a w efekcie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż przedmiotowa sprzedaż dokumentowana jest jednym aktem notarialnym.

Pismem z dnia 21 kwietnia 2008r. (data wpływu 23 kwietnia 2008r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IP-PP2-443-40/08-3/SAP z dnia 16 maja 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 18 czerwca 2008r. (data wpływu 23 czerwca 2008r.) Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 31 marca 2008r. Nr IP-PP2-443-40/08-2/SAP.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 28 listopada 2008r., sygn. akt III SA/Wa 1915/08 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, iż skarga jest zasadna. Sąd podzielił zdanie Spółki, że skoro będzie ona sprzedawała lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania ze stanowiska postojowego w hali garażowej mogącej stanowić pomieszczenie przynależne w rozumieniu art. 2 ust. 4 ustawy VAT, to tym samym możliwe będzie zastosowanie do takiej sprzedaży jednej stawki podatkowej, właściwej dla lokalu mieszkalnego, czyli 7 %.

Od powyższego wyroku organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 23.03.2010 r. sygn. akt I FSK 299/09 oddalił skargę kasacyjną, wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. NSA orzekł, że jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż, na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych i w ramach, którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT w zw. z § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 97,poz. 970 ze zm.), podlega opodatkowaniu stawką 7%. Podział guad usum nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jedynie sprzedaż lokalu i towarzyszącego mu udziału w nieruchomości wspólnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2008r. sygn. akt III SA/Wa 1915/08 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2010r. sygn. akt I FSK 299/09, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku VAT od sprzedaży miejsc postojowych w garażach uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów, przez którą w myśl przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt 6 w/w ustawy są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się także do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c.

Stosownie do przepisu § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 97, poz. 970 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7 % również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.”
   
   

Według norm zawartych w przytoczonych przepisach 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego w myśl art. 2 pkt 12 w/w ustawy o VAT rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: PKOB 111 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne”, PKOB 112 - „Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe”, PKOB ex 113 „Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie, oraz rezydencje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej”.

W świetle przepisów podatkowych i orzecznictwa NSA, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z tak wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej dla samochodu osobowego, które jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego. W konkretnym przypadku nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez prawa do korzystania z miejsca postojowego. Wyodrębnione miejsca postojowe nie mogą być bowiem przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych ze względu na fakt, że nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych wydzielonych trwałymi ścianami izb w budynku.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z tak wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, właściwej dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że miejsce postojowe nie będzie stanowiło odrębnego, od lokalu mieszkalnego, przedmiotu własności. Stosownie do art. 50 kodeksu cywilnego za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością - w tym przypadku będzie to prawo do korzystania ze stanowisk parkingowych.

Z art. 2 ust.4 ustawy o własności lokali wynika, że przez pomieszczenie przynależne rozumie się między innymi garaże, piwnice strychy, komórki. Za takie pomieszczenie przynależne można również uznać podziemną halę garażową ze stanowiskami postojowymi położonymi w garażu, jeśli nawet bezpośrednio nie przylega do lokalu mieszkalnego, jest położona w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono lokal.

Reasumując, skoro Spółka będzie sprzedawała lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania ze stanowiska postojowego w hali garażowej mogącej stanowić pomieszczenie przynależne w rozumieniu art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, tym samym możliwe będzie wówczas zastosowanie do takiej sprzedaży jednej stawki podatkowej, właściwej dla lokalu mieszkalnego, czyli 7%. Wyodrębnione liniami miejsca postojowe, w części hali garażowej, nie mogą być w świetle opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, jeśli nie stanowią samodzielnych lokali, bowiem z przepisów ustawy o VAT nie wynika odmienne opodatkowanie podatkiem lokalu mieszkalnego, bądź jego części składowych, czy przynależności, nierozerwalnie z nim związanych - miejsc parkingowych w hali garażowej. Tak więc stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Przytoczone przez Wnioskodawcę orzeczenia sądu administracyjnego, jako że zostały wydane w podobnych stanach faktycznych, Organ podatkowy potraktował jako jeden z elementów argumentacji Strony, pomocny przy rozstrzyganiu w rozpatrywanej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.