INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04.05.2010r. (data wpływu 14.06.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.05.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie zgodnie ze swoim statutem zrzesza wydawców posiadających udokumentowany dorobek w zakresie wydawnictw prasowych, publicystycznych, reportażowych, fotograficznych, graficznych, literackich, naukowych, popularno-naukowych encyklopedycznych oraz albumowych, jak również organizacje, których statutowym celem jest reprezentacja wydawców ochrona ich praw. Wśród celów statutowych Stowarzyszenia jest zbiorowe zarządzanie i ochrona praw autorskich członków Stowarzyszenia oraz podmiotów, które powierzyły je Stowarzyszeniu. Zgodnie z postanowieniami statutu Stowarzyszenia sposobem realizacji jego celów statutowych jest w szczególności repartycja opłat z tytułu sprzedaży urządzeń reprograficznych oraz czystych nośników jak również podejmowanie innych działań z zakresu zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Stowarzyszenie jest organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych posiada w tym względzie zezwolenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego uprawniające Stowarzyszenie do zbiorowego zarządzania prawami autorskimi do publikacji periodycznych oraz części publikacji periodycznych, posiadających samodzielne znaczenie w zakresie, w którym przysługują one wydawcom.

Zgodnie z art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych producenci i importerzy kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu, a także związanych z nimi czystych nośników są zobowiązani do uiszczania organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym między innymi na rzecz wydawców opłat w wysokości nie przekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

Zgodnie z art. 20¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych posiadacze urządzeń reprograficznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich są zobowiązani do uiszczania za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi opłat w wysokości do 3% wpływów z tej działalności na rzecz twórców oraz wydawców.

Zarówno opłaty o których mowa w art. 20 (w zakresie opłat od urządzeń reprograficznych i związanych z nimi czystych nośników) jak i opłaty, o których mowa w art. 20¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują w 50% wydawcom. Szczegółowe regulacje w zakresie poboru i dystrybucji wskazanych wyżej opłat (zwanych dalej „opłatami”) określają:

1. Rozporządzenie Ministra Kultury z 27 czerwca 2003r. w sprawie opłat uiszczanych przez posiadaczy urządzeń reprograficznych;
2. Rozporządzenie Ministra Kultury z 2 czerwca 2003r. w sprawie określenia kategorii urządzeń i nośników służących do utrwalania utworów oraz opłat od tych urządzeń i nośników z tytułu ich sprzedaży przez producentów i importerów.
   
   

Zgodnie ze wskazanymi wyżej rozporządzeniami organizacją zbiorowego zarządzania uprawnioną do ich poboru, w części należnej wydawcom jest Stowarzyszenie x z siedzibą w x (zwane dalej „stowarzyszeniem inkasującym”). Stowarzyszenie inkasujące może przekazać innym organizacjom reprezentującym daną kategorię uprawnionych, część zainkasowanych przez nie opłat należną reprezentowanym przez organizację uprawnionym. Co prawda rozporządzenia wykonawcze nie przewidują wśród organizacji, którym organizacje uprawnione do inkasa opłat (w tym organizacja inkasująca) mogą przekazać część opłat organizacji reprezentujących wydawców prasy, niemniej jednak wykładnia celowościowa rozporządzeń musi prowadzić do wniosku, że Stowarzyszenie jest organizacją reprezentującą uprawnionych, w myśl postanowień rozporządzeń wykonawczych, o których mowa powyżej uprawnioną do uzyskania części opłat od organizacji inkasującej.

Organizacja inkasująca dokonuje podziału opłat na rzecz uprawnionych po potrąceniu kosztów inkasa i repartycji, udokumentowanych przez organizację inkasującą, przy czym prawo do potrącenia kosztów inkasa i repartycji poniesionych przez stowarzyszenie inkasujące wynika wprost ze wskazanych wyżej rozporządzeń wykonawczych do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Stowarzyszeniem a organizacją inkasującą organizacja inkasująca przekazała Stowarzyszeniu część zainkasowanych przez siebie opłat, należną wydawcom prasy, przy czym kwota ta przekazana została w wysokości pomniejszonej o potrącone przez organizację inkasującą koszty inkasa i repartycji opłat.

Stowarzyszenie zamierza przystąpić do podziału kwoty opłat otrzymanej od organizacji inkasującej na rzecz wydawców prasy, przy czym zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Stowarzyszenia jest ono uprawnione do potrącenia kosztów inkasa i repartycji opłat. Podstawę do dokonania czynności podziałowych stanowi § 8 rozporządzenia, o którym mowa w pkt a) powyżej oraz § 10 rozporządzenia, o którym mowa w pkt b) powyżej. W konsekwencji należy przyjąć, że Stowarzyszenie posiada wynikający z obowiązujących przepisów prawa bezpośredni obowiązek dokonania podziału kwot otrzymanych od organizacji inkasującej. Należy przy tym podkreślić, że kwotą które Stowarzyszenie przeznaczy do podziału na rzecz uprawnionych jest kwota otrzymana od organizacji inkasującej, pozostała po potrąceniu przez tą organizację poniesionych przez nią kosztów inkasa i repartycji.

Stowarzyszenie dokonując podziału, na podstawie wewnętrznych regulacji Stowarzyszenia dokona potrącenia własnych kosztów podziału z opłat przekazywanych przez siebie wydawcom.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Działalność Wnioskodawcy polegająca na:

1. podziale kwot opłat pobieranych na podstawie art. 20 i 20¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na rzecz wydawców prasy, w sposób zgodny z postanowieniami odpowiednich rozporządzeń wykonawczych do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. wypłacie należności poszczególnych wydawców prasy, zgodnie z dokonanym podziałem;

w opinii Stowarzyszenia winna być klasyfikowana w ramach następującego grupowania PKWiU z 1997 roku:

74.84.12-00.00 „Usługi świadczone przez agencje inkasa”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Natomiast art. 8 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. A zatem prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznej identyfikacja usług stanowi podstawę do ustalenia właściwej stawki podatku.

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. U. 2008 Nr 217, poz. 1293 ze zm. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Co do zasady zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż zwolnione są od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca bierze udział w prawem ustanowionym systemie dystrybucji opłat na rzecz uprawnionych wydawców. Opłaty nałożone są na podmioty zobowiązane do ich uiszczania z mocy obowiązujących przepisów. Celem regulacji ustanawiających opłaty jest zrekompensowanie podmiotom uprawnionym (w tym wydawcom) uszczerbku, którego doznają w wyniku wykorzystania urządzeń reprograficznych do kopiowania utworów. Sposobem rekompensaty wprowadzonym przez ustawodawcę są należne twórcom i wydawcom z mocy prawa opłaty od podmiotów, które wprowadzają do obrotu lub posiadają urządzenia służące zwielokrotnianiu utworów. Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz wydawców usługi polegające na pośredniczeniu w pobieraniu opłat, ich podziale i dystrybucji pomiędzy uprawnionych wydawców. Z uzupełnienia do przedmiotowego wniosku wynika, iż Wnioskodawca klasyfikuje swoje usługi do grupowania PKWiU 74.84.12-00.00 „Usługi świadczone przez agencje inkasa”. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy opisane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według 22%.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na podziale kwot opłat pobieranych na podstawie art. 20 i 20¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na rzecz wydawców prasy, w sposób zgodny z postanowieniami odpowiednich rozporządzeń wykonawczych do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz wypłacie należności poszczególnych wydawców prasy, zgodnie z dokonanym podziałem, które są sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem 74.84.12-00.00 podlegają opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku VAT, ponieważ nie zostały wymienione w żadnym z załączników do cytowanej wyżej ustawy, które zawierają wykazy towarów i usług opodatkowanych stawkami preferencyjnymi oraz zwolnionymi od podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na dostawcy towaru lub świadczącego usługę, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do uprawnionego organu statystycznego – Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Nadmienia się, że tut. Organ podatkowy nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, w związku z tym w niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w zdarzeniu przyszłym.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług (pyt. nr 3 przedmiotowego wniosku). Rozstrzygnięcie dotyczące opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług, a także określenie właściwej podstawy opodatkowania oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług (pyt. nr 1, 2 i 4) zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.