INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 31 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) oraz z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 24 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest prawidłowe w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego

w przypadku zaliczek,

• jest nieprawidłowe w części uznającej za dzień wydania towaru w postaci lokalu dzień przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) oraz z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 24 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w przypadku zaliczek oraz uznania za dzień wydania towaru w postaci lokalu dzień przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zajmuje się budową i przebudową lokali mieszkalnych, w budynkach wielomieszkaniowych, o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 150 m2, z przeznaczeniem do sprzedaży. W przypadku przebudowy ponoszone przez Spółkę wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowią co najmniej 30% wartości początkowej. Przed zawarciem umowy sprzedaży przenoszącej własność nieruchomości w formie aktu notarialnego (dalej: Umowa sprzedaży nieruchomości) Spółka podpisuje ze swoimi klientami umowy przedwstępne, na podstawie których wpłacają oni na rzecz Spółki zaliczki na poczet dostawy mieszkań. Wpłacane zaliczki dokumentowane są fakturą VAT. Może się zdarzyć, iż przed zawarciem Umowy sprzedaży nieruchomości uiszczone przez klienta zaliczki wyniosą 100% wartości mieszkania, które ma być przedmiotem wspomnianej umowy. W niektórych przypadkach Spółka wydaje klucze nabywcy wraz z podpisaniem protokołu zdawczo - odbiorczego przed zawarciem Umowy sprzedaży nieruchomości (po wpłacie 80-100% zaliczki na poczet ceny sprzedaży). W innych przypadkach wydanie kluczy i podpisanie protokołu zdawczo - odbiorczego następuje wraz z zawarciem Umowy sprzedaży nieruchomości. Niektórzy nabywcy zajmują kupowane lokale na podstawie umowy najmu przed podjęciem decyzji o zakupie lokalu lub po podpisaniu umowy przedwstępnej, w okresie wpłaty zaliczek na poczet ceny sprzedaży. Niektórzy najemcy decydują się na zakup innego lokalu, niż lokal zajmowany na podstawie umowy najmu.

Umową sprzedaży nieruchomości następuje ustanowienie odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaż wraz z odpowiadającym jego powierzchni udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym położony jest budynek z wydzielanym lokalem.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że przy nabyciu nieruchomości wraz z budynkiem Spółka nie odliczyła podatku naliczonego i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia. Poniesione nakłady na budynek, w przeliczeniu na lokale, przewyższają 30% ich wartości początkowej.

W związku ze sprzedażą lokali występują następujące sytuacje:

1. Spółka nabywa nieruchomość, nie odlicza z tego tytułu podatku VAT, dokonuje ulepszeń, których wartość przekracza 30% wartości początkowej lokali, a następnie oddaje ulepszone lokale w najem w ramach pierwszego zasiedlenia i sprzedaje lokale przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia na rzecz nabywcy użytkującego lokal w ramach pierwszego zasiedlenia,
2. Spółka nabywa nieruchomość, nie odlicza z tego tytułu podatku VAT, dokonuje ulepszeń, których wartość przekracza 30% wartości początkowej lokali, a następnie oddaje ulepszone lokale w najem w ramach pierwszego zasiedlenia i sprzedaje lokale po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia na rzecz nabywcy użytkującego lokal w ramach pierwszego zasiedlenia;
3. Spółka nabywa nieruchomość, nie odlicza z tego tytułu podatku VAT, dokonuje ulepszeń, których wartość przekracza 30% wartości początkowej lokali, a następnie oddaje ulepszone lokale w najem w ramach pierwszego zasiedlenia i sprzedaje lokale przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia na rzecz nabywcy, innego niż najemca, który użytkował lokal w ramach pierwszego zasiedlenia;
4. Spółka nabywa nieruchomość, nie odlicza z tego tytułu podatku VAT, dokonuje ulepszeń, których wartość przekracza 30% wartości początkowej lokali, a następnie oddaje ulepszone lokale w najem w ramach pierwszego zasiedlenia i sprzedaje lokale po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia na rzecz nabywcy innego niż najemca, który użytkował lokal w ramach pierwszego zasiedlenia.
   
   

Spółka skorzystała z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek VAT naliczony od tych ulepszeń.

Ponadto Spółka oddaje ulepszone lokale w najem na cele mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest rozpoznanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w momencie wpłaty zaliczek i w momencie podpisania aktu notarialnego z tytułu pozostałej do zapłaty ceny sprzedaży niezależnie od momentu podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego lub wydania lokalu na podstawie umowy najmu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT). Zgodnie z zasadą ogólną opisaną w art. 19 ust. 1 ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przypadku gdy przedmiotem dostawy są lokale i budynki (art. 19 ust. 10 ustawy VAT) ustawodawca w sposób szczególny określił moment powstania obowiązku podatkowego. W tych przypadkach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11. Przepis art. 19 ust. 10 ustawy VAT odnosi się do wszystkich lokali i budynków, a więc zarówno lokali, jak i budynków mieszkalnych oraz niemieszkalnych. W myśl art. 19 ust. 11 ustawy VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zdaniem Spółki, w świetle powołanych przepisów, przez dzień wydania towaru należy rozumieć dzień przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego. Jeżeli w dniu podpisania aktu notarialnego otrzymano część należności (ratę), to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w tej części. Natomiast obowiązek podatkowy od pozostałej (nieuregulowanej) należności powstanie nie później niż 30 dnia od dnia wydania nieruchomości, zgodnie z powołanym wyżej art. 19 ust. 10 ustawy VAT. Wpłacone wcześniej zaliczki na poczet ceny sprzedaży podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadą określoną w powołanym powyżej art. 19 ust. 11 ustawy VAT, tj. w momencie dokonania wpłaty. Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej sygn. IPPP1/443-422/07-02/AW z dnia 16 listopada 2007 r. oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej sygn. IPPP3/443-262/08-4/CS z dnia 5 marca 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego

w przypadku zaliczek,

• za nieprawidłowe w części uznającej za dzień wydania towaru w postaci lokalu dzień przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego.
  
  

W odniesieniu do kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, gdy wpłaty na poczet dostawy lokali mieszkalnych są uiszczane przed wydaniem lokalu, stwierdzić należy co następuje:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Analogiczne postanowienia zawiera art. 2 ust. 1 lit.a i c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.) zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje:

• odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze;
• odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
  
  

Powyższa regulacja zgodna jest z art. 65 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, w myśl którego w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty.

Z treści cyt. wyżej przepisów (krajowych i wspólnotowych) wynika, iż w przypadku gdy płatność zostanie dokonana przed dostawą towarów lub wykonaniem usług, podatek staje się wymagalny w stosunku do kwoty tej płatności z chwilą jej otrzymania. Przepis ten ma charakter obligatoryjny, tzn. powinien być stosowany przez wszystkie państwa członkowskie i dotyczy bez wyjątku wszystkich dostaw towarów oraz przypadków świadczenia usług, w związku z którymi podatnik otrzymuje płatność. Jako jeden z celów wprowadzenia komentowanego zapisu można wskazać konieczność wyłączenia możliwości finansowania się przez podatników kwotą należnego podatku. W przypadku braku takiego rozwiązania podatnik otrzymujący zaliczki na poczet przyszłych świadczeń miałby bowiem możliwość dysponowania kwotą podatku zawartą w otrzymanym wynagrodzeniu do momentu złożenia deklaracji za okres, w którym świadczenia zostały przez niego wykonane.

Mając na uwadze, iż zgodnie z artykułem 5 ustawy o VAT i art. 2 ww. Dyrektywy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług stwierdzić należy, iż jedynie przedpłaty związane z podlegającymi opodatkowaniu VAT towarami i usługami powinny wywoływać obowiązek podatkowy w VAT.

Zatem z powyższego wynika, iż otrzymanie przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi części należności (w szczególności przedpłaty, zaliczki, zadatku i raty) skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tej części.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3).

Natomiast zasady wystawiania faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek regulują przepisy rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że przed zawarciem umowy sprzedaży nieruchomości Spółka podpisuje z klientami umowy przedwstępne na podstawie których wpłacane są zaliczki na poczet dostawy mieszkań. Uiszczone przez klienta zaliczki wyniosą 80-100% wartości mieszkania, które ma być w przyszłości przedmiotem umowy sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy dla należności, obejmującej wpłatę dokonaną przed wydaniem nieruchomości obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części, zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

Tym samym w kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, gdy zaliczki na poczet dostawy lokali mieszkalnych są uiszczane przed wydaniem lokalu, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego

w sytuacji dostawy towaru w postaci lokalu, stwierdzić należy co następuje:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W sposób szczególny ustawodawca określił moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku gdy przedmiotem dostawy są lokale i budynki.

W myśl art. 19 ust. 10 ww. ustawy, w przypadku dostawy towaru będącego lokalem lub budynkiem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11 ustawy.

Stosownie do art. 19 ust. 15 ww. ustawy w przypadkach określonych w ust. 10, 13 pkt 2-5 i 7-10 otrzymanie części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w niektórych przypadkach wydaje nabywcy klucze do lokalu wraz z podpisaniem protokołu zdawczo - odbiorczego przed zawarciem umowy sprzedaży nieruchomości. W innych przypadkach wydanie kluczy i podpisanie protokołu zdawczo – odbiorczego następuje wraz z zawarciem umowy sprzedaży nieruchomości.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w przytoczonych przepisach, konieczne jest ustalenie, kiedy miała miejsce dostawa lokalu.

Zgodnie z cyt. wcześniej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się przy tym, że z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem VAT istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Użycie określenia „jak właściciel” oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest uzależniony od przeniesienia prawa własności rzeczy, ale uzyskania możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Definicję „dysponowania rzeczą jak właściciel”, należy rozumieć szeroko.

Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Konstruując definicję dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, ustawodawca w art. 7 ustawy o VAT posłużył się celowo zwrotem „rozporządzania towarem jak właściciel, wskazując, że dostawa towarów nie jest tożsama z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego. Tym samym przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować, czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel, a taka możliwość pojawia się dopiero z chwilą przekazania towaru, co w sprawie będącej przedmiotem wniosku nastąpiło w dacie podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego i wydania kluczy nabywcy lokalu również w sytuacji gdy ww. czynności miały miejsce przed zawarciem umowy sprzedaży.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie właśnie w przepisach regulujących powstanie obowiązku podatkowego. Treść cytowanego wyżej art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług świadczy o tym, że zdarzeniem, z wystąpieniem którego należy wiązać powstanie obowiązku podatkowego, jest - co do zasady - wydanie towaru lub wykonanie usługi. Przepis ten odzwierciedla regulacje przepisów wspólnotowych - zgodnie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Brzmienie przepisu wspólnotowego - który w odniesieniu do powstania obowiązku podatkowego (co określa się w dyrektywach jako wymagalność podatku) posługuje się pojęciem „dostarczenie” - uwidocznia jeszcze silniej faktyczny charakter czynności skutkującej opodatkowaniem. Zarówno w prawie krajowym, jak w i przepisach dyrektyw, zasadniczy skutek podatkowy przypisuje się więc faktycznym, ekonomicznym aspektom czynności.

Tak w piśmiennictwie i orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych, jak i w orzecznictwie ETS podkreśla się ten właśnie faktyczny, ekonomiczny element jako istotny z punktu widzenia skutków podatkowych, wskazując, że pojęcia takie, jak „wydanie towaru” czy „wykonanie usługi” należy rozumieć jako czynności faktyczne, pamiętając o autonomii prawa podatkowego, zwłaszcza w stosunku do prawa cywilnego. Wydania rzeczy nie można zatem utożsamiać z przeniesieniem własności rzeczy.

Konsekwencją oderwania skutków podatkowych wydania od skutków cywilnoprawnych jest uznanie, że wydanie w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy może nastąpić również wówczas, gdy dana czynność na gruncie prawa cywilnego jest nieważna. Tym samym, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości może powstać także wtedy, gdy umowa jej sprzedaży została sporządzona bez zachowania aktu notarialnego. Należy podkreślić, że moment wydania należy zawsze oceniać, traktując tę czynność jako czynność faktyczną. Tym samym, w przypadku dostawy lokali dla momentu powstania obowiązku podatkowego wydanie w rozumieniu ustawy o VAT może nastąpić w momencie innym niż sporządzenie aktu notarialnego.

Skoro dla opodatkowania danej czynności podatkiem VAT nie jest istotne zachowanie wszelkich warunków stanowiących tj. czynności przez prawo cywilne, ale ekonomiczny efekt wykonanie usługi lub przejście faktycznego władztwa nad rzeczą to konsekwentnie uzależnia moment powstania obowiązku podatkowego nie od tego, kiedy doszło do przeniesienia własności ale od chwili w której nastąpiło faktyczne wydanie rzeczy odbiorcy.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym zapewnienie nabywcy możliwości odbioru lokalu oraz objęcie go w posiadanie i faktyczny odbiór lokalu następuje w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego i wydania nabywcy kluczy zarówno w sytuacji, gdy w tej samej dacie następuje zawarcie umowy sprzedaży lokalu jak również w sytuacji gdy zawarcie umowy sprzedaży lokalu następuje w terminie późniejszym.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wydanie lokalu następuje w dniu przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, z powołanych wyżej przepisów art. 19 ust. 10 i ust. 15 ustawy o VAT wynika, że dla powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego istotną kwestią jest termin zapłaty za dokonaną dostawę, tj. zapłaty dokonanej w terminie 30. dni od dnia wydania lokalu.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu dostawy lokalu powstaje:

• 30. dnia od dnia wydania lokalu, w przypadku nieotrzymania zapłaty w ciągu 30 dni od dnia wydania lokalu. Dostawę taką należy wówczas obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień od wydania lokalu,
• w dniu otrzymania zapłaty, w przypadku otrzymania całej zapłaty przed upływem 30. dnia od dnia wydania lokalu. Dostawa taka rozliczana jest w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada dzień tej zapłaty,
• w dniu otrzymania części zapłaty przed upływem 30. dnia od dnia wydania lokalu oraz 30. dnia od dnia wydania lokalu, z tytułu pozostałej niezapłaconej części należności. W tym przypadku otrzymanie części należności za wydany lokal obliguje podatnika do jej rozliczenia w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zapłata tej części nastąpiła; pozostałą część należności niezapłaconą przed 30. dniem od dnia,, wydania lokalu należy obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień od dnia wydania.
  
  

Stosownie do § 11 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Jeżeli przed wydaniem nabywcy lokalu otrzymano zaliczki stanowiące część lub całość należności na poczet przyszłej dostawy tego lokalu to czynność tę, jak wskazano wyżej dokumentuje się fakturą VAT, którą wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano zaliczkę.

W myśl § 10 ust. 5 i 6 ww. rozporządzenia jeżeli faktury dokumentujące otrzymane zaliczki nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru (lokalu) wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towaru pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie zaliczki; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Jeżeli faktury dokumentujące otrzymanie zaliczki, obejmują całą cenę brutto towaru (lokalu), sprzedawca po wydaniu towaru nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.

Jednocześnie informuje się, iż przywołane przez Wnioskodawcę pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego, nie stanowią źródła prawa powszechnie obowiązującego i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników. Ponadto zauważyć należy, iż powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne wydane zostały w odmiennych stanach faktycznym niż wskazano we wniosku.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

• w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego w przypadku zaliczek - za prawidłowe,
• w części, uznającej za dzień wydania towaru w postaci lokalu dzień przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego - za nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zauważa się, że ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania zbycia lokali mieszkalnych zostało zawarte w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.