INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2010 r. (data wpływu 09.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 stycznia 2010 r. mama Wnioskodawcy wpłaciła przelewem 25.000 zł, słownie: dwadzieścia pięć tysięcy, tytułem wkładu budowlanego na konto spółdzielni mieszkaniowej, której Wnioskodawca jest członkiem (w załączeniu kserokopia dowodu wpłaty). Powyższa kwota była darowizną dla Wnioskodawcy, na dowód której została spisana umowa darowizny (kserokopia w załączeniu).

W dniu, kiedy Wnioskodawca chciał złożyć w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie nabycia darowizny na druku SD-Z2, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn dla osób z I grupy podatkowej, otrzymał informację, żeby zwrócić się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż urzędnicy nie mogą się opierać na wyrokach sądowych, które podobno miały miejsce w podobnych sprawach i nie są one prawomocne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wpłata wkładu budowlanego (pierwsza darowizna w ciągu ostatnich pięciu lat) dla syna na konto spółdzielni budowlano-mieszkaniowej jest niezgodna z ustawą o podatku od spadków i darowizn – art. 4 pkt 1 ppkt 5...
2. Czy sposób przekazania darowizny wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn dla osób z I grupy podatkowej...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania Nr 2. W zakresie pytania Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sposób przekazania darowizny na wkład budowlany dla własnego dziecka nie powinien mieć wpływu na zwolnienie z podatku od spadków i darowizn osób z I grupy podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja odnosi się do przepisów art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które Wnioskodawca wskazał w złożonym wniosku, jako przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy zwalnia się od podatku nabycie w drodze darowizny pieniędzy lub innych rzeczy przez osobę zaliczoną do I grupy podatkowej w wysokości nieprzekraczającej 9.637 zł od jednego darczyńcy, a od wielu darczyńców łącznie nie więcej niż 19.274 zł w okresie 5 lat od daty pierwszej darowizny, jeżeli pieniądze te lub rzeczy obdarowany przeznaczy w okresie 12 miesięcy od dnia ich otrzymania na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni, budowę domu jednorodzinnego, nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość albo spłatę zabezpieczonego hipoteką kredytu mieszkaniowego wraz z odsetkami.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż aby możliwe było zastosowanie zwolnienia, nabywane w drodze darowizny pieniądze nie mogą przekroczyć kwoty 9.637 zł, w przypadku, gdy darowizna jest udzielana przez jednego darczyńcy. Jeśli pieniądze są darowane przez wielu darczyńców, maksymalna (dopuszczalna) kwota wynosi łącznie 19.274 zł. Należy dodać, że łączna kwota darowizn obejmuje darowizny otrzymane w okresie 5 lat od daty pierwszej darowizny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż mama Wnioskodawcy w dniu 14 stycznia 2010 r. wpłaciła przelewem tytułem wkładu budowlanego na konto spółdzielni mieszkaniowej kwotę 25.000 zł, której Wnioskodawca jest członkiem. Powyższa kwota była darowizną dla Wnioskodawcy, na dowód której została spisana umowa darowizny.

Należy uznać, iż o ile strony w umowie darowizny umówiły się o takim sposobie przekazania środków pieniężnych, tj. bezpośrednio na konto spółdzielni mieszkaniowej, to cel zawarty w art. 4 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy został zrealizowany. A zatem, należy stwierdzić, że zwolnienie określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy będzie miało zastosowanie wyłącznie do kwoty 9.637 zł.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, bowiem organ odniósł się wyłącznie do zapytania Wnioskodawcy dotyczącego sposobu przekazania darowizny w przedmiotowej sprawie.

Ponadto należy nadmienić, iż Wnioskodawca w poz. 47 wniosku powołał się na przepis art. 4 pkt 1 ppkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Powyższa ustawa nie zawiera w swej treści takiego przepisu, tylko art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Jednocześnie informujemy, że część opłaty w wysokości 35,00 zł wniesionej w dniu 05.06.2010 r. na konto Izby Skarbowej w W. z tytułu złożonego wniosku, stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na adres Wnioskodawcy wskazany we wniosku, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.