INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym oraz podstawy ich opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym oraz podstawy ich opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług naprawy sprzętu elektrycznego, w tym komputerów, na zlecenie podmiotów polskich i zagranicznych.

Z jednym z kontrahentów, prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Holandii, ma zostać wdrożony nowy model współpracy. Kontrahent ten sprzedaje na rynku polskim urządzenia elektroniczne, które obejmowane są udzielaną przez niego gwarancją. Zatem, w odniesieniu do tych urządzeń, kontrahent jest zobowiązany do naprawy urządzenia elektronicznego, w przypadku, gdy w okresie gwarancji wystąpią usterki.

Nowy model współpracy ma zakładać, iż Spółka będzie naprawiała na zlecenie kontrahenta urządzenia (głównie w ramach gwarancji udzielanej przez kontrahenta swoim nabywcom w Polsce). Niesprawne urządzenia będą przekazywane Spółce bezpośrednio przez użytkowników obsługiwanych przez kontrahenta (objętych obsługą gwarancyjną) na polskim rynku.

Świadcząc usługi naprawy Spółka będzie wykorzystywała części zakupione od kontrahenta, a następnie zwrócone temu kontrahentowi i powierzone jej przez niego celem wykonania naprawy urządzeń elektronicznych.

Współpraca między Spółką a kontrahentem ma być realizowana w następujący sposób:

• kontrahent sprzedaje Spółce części zamienne i dokonuje ich dostawy na terytorium Polski z terytorium Holandii; z tytułu tej dostawy Spółka będzie wystawiać fakturę wewnętrzną, a w deklaracji VAT będzie wykazywać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów;

• w przypadku naprawy prowadzonej na zlecenie kontrahenta, intencją stron jest aby do naprawy zostały zużyte części zamienne kontrahenta. Dlatego strony uzgodnią, iż własność zakupionych wcześniej części, które mają być wykorzystane do naprawy, zostanie powrotnie przeniesiona na kontrahenta. Części zamienne nie powrócą jednak do Holandii, lecz pozostaną na terytorium Polski, celem ich zużycia do wykonania napraw, na zlecenie kontrahenta. Tym samym, części zamienne po ich zwrocie kontrahentowi na terytorium Polski zostaną następnie powierzone Wnioskodawcy, tak aby mógł on zużyć je do wykonania naprawy uszkodzonych urządzeń elektronicznych;

• Spółka po dokonaniu naprawy będzie wystawiać faktury dokumentujące wykonaną usługę naprawy (wynagrodzenie nie obejmuje wartości zamontowanych nowych części, gdyż własność tych części została zwrotnie przeniesiona na kontrahenta);

• wymontowane przez Spółkę w trakcie naprawy uszkodzone części, będą odsyłane kontrahentowi jako dowód wykonanej usługi oraz w celu udokumentowania faktycznego zużycia nowych części w trakcie naprawy urządzeń. Naprawiony sprzęt będzie zwracany jego użytkownikowi;

• kontrahent po otrzymaniu uszkodzonych części oraz dokumentacji dotyczącej ilości zużytych nowych części zamiennych będzie wystawiał notę uznaniową (credit note) opiewającą na wartość zwróconych mu części zużytych przez Spółkę do naprawy części. Nota uznaniowa będzie zmniejszała zobowiązanie Spółki z tytułu zakupionych od kontrahenta nowych części zamiennych.
  
  

Usługi naprawy nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności kontrahenta na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana powyżej transakcja będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Holandii, a zatem Spółka powinna wystawić fakturę bez VAT opiewającą na kwotę należną za usługę nieobejmującą wartości części zamiennych zużytych do naprawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, opisana powyżej usługa będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Holandii, a zatem powinien on wystawić fakturę bez wyszczególnienia polskiego podatku VAT. w opinii Spółki, wykazywana na fakturze kwota nie powinna obejmować wartości części zużytych do naprawy.

Przedmiotem świadczenia realizowanego przez Spółkę na zlecenie i rzecz kontrahenta jest wykonanie usługi naprawy urządzeń elektronicznych przekazanych jej do naprawy przez polskich nabywców tych urządzeń. Zatem w ocenie Spółki, charakter świadczenia przesądza o tym, że jest to usługa, a nie dostawa części zamiennych do urządzeń elektronicznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Uwzględniając fakt, że w chwili dokonywania naprawy zgodnie z ustaleniami stron kontrahent powrotnie staje się właścicielem części, które następnie (praktycznie w tym samym momencie) są zużywane na potrzeby naprawy zlecanej przez kontrahenta, świadczenie Spółki nie obejmuje dostarczenia samych części, tym samym kwoty otrzymywane tytułem zwrotu części nie mogą być traktowane jako wynagrodzenie należne z tytułu świadczenia usługi.

Zatem, na fakturze dokumentującej świadczenie usługi powinna zostać wykazana wyłącznie kwota należna za dokonanie naprawy, nie uwzględniająca wartości zużytych (wcześniej zwróconych kontrahentowi) części.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Usługi naprawy nie będą nabywane przez kontrahenta dla ewentualnego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. w związku z tym, wskazany wyżej art. 28b ust. 2 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania.

W efekcie miejscem świadczenia usług naprawy świadczonych przez Spółkę, na zlecenie i na rzecz kontrahenta, będzie terytorium Holandii. w Polsce natomiast usługa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, wykonanie opisanej powyżej usługi naprawy powinno zostać udokumentowane przez Spółkę fakturą. Szczegółowe zasady wystawiania faktur, w tym dane, które powinny zawierać, zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W § 25 ust. 4 powyższego rozporządzenia wskazano, że w przypadku świadczenia usług, dla których podatnikiem jest usługobiorca faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest usługobiorca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi naprawy sprzętu elektrycznego, w tym komputerów, na zlecenie podmiotów polskich i zagranicznych. z jednym z kontrahentów, prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Holandii, ma zostać wdrożony nowy model współpracy. Kontrahent ten sprzedaje na rynku polskim urządzenia elektroniczne, które obejmowane są udzielaną przez niego gwarancją. Zatem, w odniesieniu do tych urządzeń, kontrahent jest zobowiązany do naprawy urządzenia elektronicznego, w przypadku, gdy w okresie gwarancji wystąpią usterki.

Nowy model współpracy ma zakładać, iż Spółka będzie naprawiała na zlecenie kontrahenta urządzenia (głównie w ramach gwarancji udzielanej przez kontrahenta swoim nabywcom w Polsce). Niesprawne urządzenia będą przekazywane Zainteresowanemu bezpośrednio przez użytkowników obsługiwanych przez kontrahenta (objętych obsługą gwarancyjną) na polskim rynku. Usługi naprawy nie będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności kontrahenta na terenie Polski.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. w takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

W przypadkach takich możemy mówić o świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „usługi na ruchomym majątku rzeczowym”. w związku z tym, należy zwrot ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Z opisu sprawy wynika, że dla kontrahenta z terytorium Holandii Zainteresowany będzie wykonywał usługę naprawy sprzętu elektronicznego, w odniesieniu do której kontrahent jest zobowiązany do naprawy urządzenia elektronicznego, w przypadku, gdy w okresie gwarancji wystąpią usterki.

Zatem, Zainteresowany dokonując napraw głównie zareklamowanego towaru (urządzeń elektronicznych), zgodnie z zawartą umową, świadczyć będzie na rzecz kontrahenta holenderskiego usługę na ruchomym majątku rzeczowym.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczyć będzie usługę napraw gwarancyjnych na rzecz kontrahenta z Holandii, wykonującego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy, posiadającego status podatnika, w myśl art. 28a ustawy.

W oparciu o art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, zatem miejsce świadczenia ustalane będzie na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi na ruchomym majątku rzeczowym świadczonej przez Zainteresowanego jest terytorium kraju, w którym podatnik będący usługobiorcą (kontrahent holenderski) posiada siedzibę, a więc Holandia.

Art. 29 ust. 1 ustawy stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z ustaleniami stron, przedmiotem usługi wykonywanej przez Zainteresowanego będą naprawy gwarancyjne urządzeń elektronicznych. z tytułu świadczenia tej usługi, Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT, dokumentującej jej wykonanie. Zatem, kwota jaka powinna zostać wykazana na fakturach powinna obejmować wyłącznie wartość tej usługi, nie powinna natomiast uwzględniać wartości zużytych części, zwróconych wcześniej kontrahentowi.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (§ 25 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonanie przedmiotowej usługi udokumentować fakturą VAT wystawioną na kontrahenta holenderskiego, bez wskazywania na niej stawki oraz kwoty podatku, z informacją, o której mowa w powołanym § 25 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług w kwestii korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wydana została odrębna interpretacja w dniu 9 czerwca 2010 r. Nr ILPP2/443 415/10 3/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.