INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2010 r. (data wpływu 04.06.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie objęcia opłatą paliwową biokomponentów stanowiących samoistne paliwo - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.06.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie objęcia opłatą paliwową biokomponentów stanowiących samoistne paliwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka SA (dalej: Spółka bądź Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania na rynek krajowy biokomponentów stanowiących samoistne paliwo, które są wykorzystywane m.in. do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. 2005 r. nr 108 poz. 908 z późn. zm.).

Komisja dnia 18 września 2009 r. podjęła decyzję nr N 57/2008 zezwalającą Polsce na wprowadzenie systemu pomocy operacyjnej w zakresie biopaliw (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z dnia 15 października 2009 r., C 247/1).

Do czasu ogłoszenia przedmiotowej decyzji Spółka uiszczała opłatę paliwową z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy biokomponentów stanowiących samoistne paliwo zgodnie z przepisami Rozdziału 5b ustawy o autostradach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od dnia 15 października 2009 r., zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach, opłacie paliwowej nie podlegają biokomponenty stanowiące samoistne paliwo, które wprowadzone zostały na rynek krajowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 15 października 2009 r., tj. od daty opublikowania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej nr N 57/2008, zgodnie z art. 5 ustawy zmieniającej, art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach uzyskał brzmienie wskazane w art. 2 ustawy zmieniającej. Zdaniem Spółki, zgodnie z nowym brzmieniem art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach opodatkowaniu opłatą paliwową nie podlegają biokomponenty stanowiące samoistne paliwo wykorzystywane do napędu pojazdów w rozumieniu odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 5 ustawy zmieniającej przepisy art. 1 i 2 tej ustawy stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

Zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą paliwową”.”.

Zdaniem Spółki, dniem ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej jest dzień, w którym decyzja nr N 57/2008 została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, tj. 15 października 2009 r. Oznacza to, że w tym dniu zmianie uległa treść przepisu art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach w sposób wskazany w art. 2 ustawy zmieniającej.

Porównując dotychczasowe i obecne brzmienie art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach należy uznać, że z katalogu produktów opodatkowanych opłatą paliwową wyłączone zostały biokomponenty stanowiące samoistne paliwa. Tym samym, wprowadzenie tych produktów na rynek krajowy, od dnia 15 października 2009 r., nie podlega opodatkowaniu opłatą paliwową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.