NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11.06.2010 r. (data wpływu 16.06.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29.07.2010 r. (data nadania 29.07.2010 r., data wpływu 02.08.2010 r.) na wezwanie z dnia 16.07.2010 r. (data nadania 19.07.2010 r., data doręczenia 26.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cesji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cesji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 24.02.2010 r. Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie poprzez umowę cesji praw i roszczeń wynikających z przedwstępnej umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym od swoich rodziców zwracając im kwotę 170.220,24 zł stanowiącą równowartość wpłaconego przez nich dotychczas wkładu budowlanego (akt notarialny nie był przez strony jeszcze podpisany, a mieszkanie nadal jest w stanie realizacji). W siedzibie developera Wnioskodawczyni uzyskała informację, że od tej czynności nie płaci się podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC). Fakt ten potwierdziły też w rozmowie telefonicznej przedstawicielki Urzędu Skarbowego W. oraz Ministerstwo Finansów (infolinia podatkowa) stwierdzając, że cesja nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W podobnym przekonaniu utwierdziła Wnioskodawczynię też odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na interpretację indywidualną w praktycznie identycznej sprawie sygnatura: IPPB2/436-243/09-2/AF z dnia 27.08.2009 r.

Jednak kilka dni temu przeglądając strony internetowe Wnioskodawczyni natknęła się zupełnie przypadkowo na opinię, iż urzędy skarbowe indywidualnie (w zależności od sformułowań umowy cesji) traktują takie przypadki co wzbudziło zaniepokojenie i stało się powodem złożenia przez Wnioskodawczynię niniejszego wniosku, do którego dołączono kopię aneksu umowy podpisanego z developerem. Zgodnie z nim, Wnioskodawczyni występuje tam jako osoba kupująca (w odniesieniu wyłącznie do developera jako sprzedającego), natomiast rodzice Wnioskodawczyni jako odstępujący od umowy i zrzekający się na jej rzecz wszelkich praw i obowiązków do przedmiotów umowy wraz ze wszystkimi kwotami wpłaconymi (do zapłacenia pozostała jeszcze jedna rata wraz z waloryzacją, którą Wnioskodawczyni ma zapłacić przed podpisaniem aktu notarialnego) na przedmioty umowy. Niniejszy aneks cesji został potwierdzony korektami wszystkich dotychczasowych faktur.

Pismem z dnia 16.07.2010 r. wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• Wskazanie, czy umowa cesji przybierze postać którejkolwiek z umów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np. umowy sprzedaży, darowizny).
  
  

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie przedstawiając stan faktyczny oraz własne stanowisko:

I. Stan faktyczny:

• W związku ze zmianą sytuacji życiowej oraz przedłużającym się terminem odbioru mieszkania rodzice Wnioskodawczyni poprzez umowę cesji przelali na jej rzecz prawa do umowy przedwstępnej na wybudowanie mieszkania wraz z miejscem parkingowym zawartej z developerem J. (umowa notarialna nie była dotychczas podpisywana).

• Wszystkie czynności formalne wynikajże z cesji zostały zawarte w biurze developera po uzyskaniu jego zgody i przejęciu przez Wnioskodawczynię wszystkich praw i obowiązków wynikających z poprzedniej umowy w tym wpłat dokonanych już przez rodziców (wymóg wpisany przez developera do umowy cesji).

• Z tytułu cesji na Wnioskodawczynię praw wynikających z umowy przedwstępnej , Wnioskodawczyni zwróciła rodzicom (przelewy + gotówka) kwotę równą dotychczasowym wpłatom przez nich dokonanych wymienioną w złożonym wniosku.

• Faktury wpłat dokonanych przez rodziców zostały przez developera anulowane i powtórnie wystawione na Wnioskodawczyni nazwisko na identyczną kwotę.

• Mieszkanie nadal jest w trakcie budowy i pozostała do spłacenia jeszcze 1 rata, którą Wnioskodawczyni uiści po wykonaniu kolejnego etapu budowy i dopiero wówczas zostanie podpisany akt notarialny w wyniku którego Wnioskodawczyni stanie się właścicielką mieszkania.
  
  

II. Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

• Umowa przedwstępna zawarta przez rodziców Wnioskodawczyni z developerem nie przeniosła wówczas na nich własności nieruchomości, lecz jedynie była przyrzeczeniem, że własność zostanie w przyszłości przeniesiona i stanowiła wyłącznie podstawę wpłat na poczet ceny mieszkania, czyli w pewnym sensie kredytowania sprzedawcy w okresie budowy.

• Przed ukończeniem budowy i podpisaniem aktu notarialnego na zasadzie cesji Wnioskodawczyni przejęła więc nie tyle prawa do mieszkania, lecz jedynie prawa do zakupu mieszkania od developera. Z punktu widzenia Wnioskodawczyni, do umowy sprzedaży mieszkania zatem nie doszło, gdyż poprzedni nabywca (rodzice) do momentu podpisania aktu notarialnego nie był jego właścicielem. Nabył on podobnie jak i Wnioskodawczyni jedynie prawo do przejęcia własności takiego mieszkania z chwilą uiszczenia określonej ceny i podpisania aktu notarialnego.

• W przekonaniu Wnioskodawczyni nie mają tu zastosowania także inne przypadki wymienione w art. 1 ustawy o PCC (darowizna etc), zatem Wnioskodawczyni nie widzi możliwości aby umowa cesji mogła przybrać postać którejkolwiek z umów wymienionych w tym artykule.

• Jak już Wnioskodawczyni wspomniała we wniosku, podobnego zdania były organy skarbowe do których zwracała się telefonicznie oraz przedstawiciel developera i jedynie przypadkowo napotkany na stronach internetowych artykuł o różnym traktowaniu cesji przez poszczególne urzędy skarbowe skłonił Wnioskodawczynię, jako uczciwego podatnika do skierowania wniosku o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego.
  
  

Reasumując: Umowa cesji w przypadku Wnioskodawczyni nie była więc umową sprzedaży mieszkania (a jedynie przejęciem przyrzeczenia przeniesienia własności), jak również nie nosi znamion żadnej z innych umów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zatem w przekonaniu Wnioskodawczyni popartym informacjami od wymienionych we wniosku organów skarbowych, Wnioskodawczyni nie powinna podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec powyższych faktów Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1% od kwoty 170.220,24 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opierając się na przytoczonych faktach, a zwłaszcza jak się wydaje Wnioskodawczyni na jednoznacznym stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w podobnej sprawie, który również Wnioskodawczyni załącza do wniosku, uważa, że nie powinna zapłacić wymienionego podatku, gdyż według jej wiedzy popartej ustaleniami z wymienionymi już organami podatkowymi art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) nie wymienia tej czynności jako podlegającej opodatkowaniu, w związku z czym nieziszczenie przez Wnioskodawczynię podatku PCC uważa za zgodne z obowiązującym stanem prawnym.

W świetle obowiązującego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie umowy wymienione w regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 24.02.2010 r. nabyła mieszkanie poprzez umowę cesji praw i roszczeń wynikających z przedwstępnej umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym od swoich rodziców. Wnioskodawczyni zwróciła im kwotę 170.220,24 zł stanowiącą równowartość wpłaconego przez nich dotychczas wkładu budowlanego.

Umowa cesji należy do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umów przenoszących własność. Z uwagi na to, iż ustawodawca nie nadał cesji praw formy samoistnej umowy należy posiłkować się treścią art. 510 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z którego wynika, że czynnością prawną stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa cesji nosi znamiona jednej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wówczas zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży m.in.:

• przy umowie sprzedaży – na kupującym;

• przy umowie zamiany – na stronach czynności;

• przy umowie darowizny – na obdarowanym;
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo na wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy stawki podatku od umowy sprzedaży, zamiany oraz darowizny praw majątkowych wynoszą 1%.

A zatem, jeżeli zawarta umowa cesji nie nosiła znamion żadnej z umów wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast, jeżeli zawarta umowa cesji posiadała znamiona jednej z umów wymienionych w art. 1 ustawy, wówczas podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock