INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu – 4 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży w toku postępowania upadłościowego prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży w toku postępowania upadłościowego prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności budynku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 kwietnia 2005 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość Wnioskodawcy, obejmującą likwidację majątku upadłego oraz wyznaczył syndyka. Syndyk w dniu 7 czerwca 2005 r. wytoczył powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, zmierzające do włączenia do masy upadłości prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.

Na mocy wyroku Sądu Rejonowego z dnia 27 stycznia 2010 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu i prawo własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość zostały włączone do masy upadłości.

Obecnie syndyk zamierza zbyć w toku postępowania upadłościowego ww. prawa. Nieruchomość włączona do masy upadłości stanowi budynek mieszkalny, który nie był wykorzystywany w prowadzonej przez upadłego pozarolniczej działalności gospodarczej, ani nie był składnikiem majątku przedsiębiorstwa. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości będą przeznaczone na spłatę zobowiązań Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w toku postępowania upadłościowego prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegać będzie wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu, natomiast opodatkowaniu omawianym podatkiem nie będzie podlegać wartość prawa własności budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Jednakże art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że ww. podatkowi nie podlegają umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Jak wynika z przytoczonego przepisu, wyłączeniu z opodatkowania podlega sprzedaż rzeczy m.in. w postępowaniu upadłościowym uregulowanym przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.), w szczególności przepisami art. 306-330 tej ustawy.

W związku z tym, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje pojęcia rzeczy należy posłużyć się definicją ujętą w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którą rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Rzeczy dzielą się na nieruchome, czyli nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome.

Natomiast prawo wieczystego użytkowania gruntu jest prawem majątkowym, rozumianym jako przysługujące danej osobie prawo do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być nieruchomości gruntowe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, przy czym – co istotne – budynki i inne urządzenia wzniesione na ww. gruntach przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste (art. 235 § 1). Ponadto przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym (art. 235 § 2).

Zatem, w świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać jedynie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, natomiast sprzedaż prawa własności budynku położonego na ww. gruncie nie powoduje – na zasadzie wyłączenia – powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie omawianego podatku obowiązek podatkowy z tytułu umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy), przy czym ciąży on na kupującym (art. 4 pkt 1).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.