Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-603/12-4/NS
z 26 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.), w którym przeredagowano opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, pytania oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 13 września 2012 r.).

„Spółka A” będąca przedstawicielem konsorcjum, w ramach realizowanego w latach 2009-2010 projektu podpisała z Wnioskodawcą umowę na wykonanie części prac dotyczących wspomnianego projektu. W ramach wstępnych ustaleń strony określiły wartość świadczonych przez Zainteresowanego prac na kwotę 568.050,00 PLN plus VAT. W trakcie realizacji projektu strony na podstawie uzgodnień oraz aneksów zmieniły ustalenia dotyczące wysokości wynagrodzenia za wykonane prace na kwotę 1.039.976,00 PLN plus VAT. Wnioskodawca wystawił „Spółce A” fakturę VAT na kwotę wynikającą z aneksów do umowy, ujął ją w księgach rachunkowych oraz zapłacił VAT należny w okresie wystawienia, tj. maju 2010 r. Faktury tej, jak się okazało później, „Spółka A” nie zaakceptowała i nie ujęła w swoich księgach rachunkowych, gdyż w trakcie realizacji projektu okazało się, że pozostali członkowie konsorcjum nie zaakceptowali zmian uwidocznionych w aneksach do umowy. Zainteresowany skierował na drogę sądową egzekucję kwoty wynikającą z aneksów do umowy. W toku postępowania Sąd Okręgowy wydał wyrok nakazujący zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy pierwotnej, nie uznając aneksów. Sąd wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 r. w związku z przeprowadzonym postępowaniem dowodowym ograniczył powództwo do kwoty wynikającej z umowy pierwotnej, tj. 568.050,00 plus VAT i zasądził powyższą kwotę na rzecz Wnioskodawcy. W wyniku zaistniałej sytuacji Zainteresowany zamierza dokonać korekty podatku należnego, dotyczącego różnicy pomiędzy kwotą podatku wynikającą z faktury pierwotnej a kwotą podatku obliczoną od zasądzonej, zmniejszonej kwoty roszczenia Wnioskodawcy.

W związku z zaistniałym stanem sprawy Zainteresowany zwraca się o wydanie wiążącej interpretacji dotyczącej opisanego zdarzenia, tj. momentu dokonania korekty podatku VAT wynikającego ze zmniejszenia kwoty należności, z tytułu ograniczenia roszczenia w wyniku postępowania sądowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 13 września 2012 r.):

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty w związku z ograniczeniem roszczenia na podstawie wyroku Sądu Okręgowego, gdyż wartość usługi została pierwotnie zawyżona i faktura nie została ujęta w księgach nabywcy usługi?
2. Czy korekty należy dokonać z datą wystawienia faktury pierwotnej, gdyż kontrahent nie zaakceptował wystawionej faktury, czy korekty należy dokonać z chwilą ograniczenia wysokości roszczenia potwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 13 września 2012 r.), pierwotnie wystawiona faktura VAT zawierała prawidłową kwotę za wykonaną usługę wynikającą ze stanu faktycznego na dzień jej wystawienia – zgodnie z aneksami. Ze względu na fakt, iż nabywca nie zaakceptował faktury wystawionej na podstawie aneksów i nie ujął jej w swoich księgach rachunkowych, w opinii Zainteresowanego, przysługuje mu prawo do dokonania korekty podatku VAT wynikającego z niniejszej faktury VAT i winno zostać dokonane z datą ograniczenia roszczenia na podstawie wyroku Sądu Okręgowego, gdyż na dzień wystawienia faktury – w związku z wykonaniem przez Wnioskodawcę wszystkich prac określonych umową, jak i późniejszymi aneksami – kwota należności wraz z podatkiem VAT była prawidłowa. Zasądzenie zmniejszonego roszczenia w głównej mierze wynikało z nie uznania przez Sąd aneksów za wiążące strony. Zdaniem Sądu, wiążąca dla stron była umowa pierwotna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument.

Zasady wystawiania faktur korygujących określone zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Jak stanowi § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z brzmieniem § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W świetle § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Stosownie do § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Na mocy § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Stosownie do treści § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W oparciu o przepis art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Z przytoczonych uregulowań wynika, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie będzie spełniać powyższej przesłanki i stanowić wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego – dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż „Spółka A” będąca przedstawicielem konsorcjum, w ramach realizowanego w latach 2009-2010 projektu podpisała z Wnioskodawcą umowę na wykonanie części prac dotyczących tego projektu. W ramach wstępnych ustaleń strony określiły wartość świadczonych przez Zainteresowanego prac na kwotę 568.050,00 PLN plus VAT. W trakcie realizacji projektu strony na podstawie uzgodnień oraz aneksów zmieniły ustalenia dotyczące wysokości wynagrodzenia za wykonane prace na kwotę 1.039.976,00 PLN plus VAT. Wnioskodawca wystawił „Spółce A” fakturę VAT na kwotę wynikającą z aneksów do umowy, ujął ją w księgach rachunkowych oraz zapłacił VAT należny w okresie wystawienia, tj. maju 2010 r. Faktury tej, jak się okazało później, „Spółka A” nie zaakceptowała i nie ujęła w swoich księgach rachunkowych, gdyż w trakcie realizacji projektu okazało się, że pozostali członkowie konsorcjum nie zaakceptowali zmian uwidocznionych w aneksach do umowy. Zainteresowany skierował na drogę sądową egzekucję kwoty wynikającą z aneksów do umowy. W toku postępowania Sąd Okręgowy wydał wyrok nakazujący zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy pierwotnej, nie uznając aneksów. Sąd wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 r. w związku z przeprowadzonym postępowaniem dowodowym ograniczył powództwo do kwoty wynikającej z umowy pierwotnej, tj. 568.050,00 plus VAT i zasądził powyższą kwotę na rzecz Wnioskodawcy. W wyniku zaistniałej sytuacji Zainteresowany zamierza dokonać korekty podatku należnego, dotyczącego różnicy pomiędzy kwotą podatku wynikającą z faktury pierwotnej a kwotą podatku obliczoną od zasądzonej, zmniejszonej kwoty roszczenia Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sytuacji podstawa opodatkowania w wystawionej nabywcy fakturze VAT dokumentującej wykonane przez Zainteresowanego usługi została zawyżona. Zatem Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury korygującej. Zgodnie bowiem z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku wystawienia przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podstawę opodatkowania, jest on obowiązany do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.

Podkreślenia wymaga fakt, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u dostawcy. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i przyzna prawo do takiego obniżenia.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym po stronie nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót i kwota podatku należnego ulegają zmniejszeniu, co skutkuje wystawieniem faktury korygującej, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy.

Należy zauważyć, iż przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika aby w zaistniałej sytuacji miały miejsce przypadki, o których mowa w art. 29 ust. 4b ustawy.

Zatem należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie, warunkiem obniżenia przez Wnioskodawcę podatku należnego będzie wystawienie faktury korygującej oraz posiadanie przez Zainteresowanego potwierdzenia odbioru tejże faktury przez nabywcę.

Zwrócić również należy uwagę, że w świetle powołanego wcześniej art. 29 ust. 4a ustawy, istotne znaczenie dla ustalenia okresu rozliczeniowego w którym wystawca faktury korygującej może uwzględnić daną fakturę korygującą, mają dwie daty, a mianowicie:

• data otrzymania faktury korygującej przez nabywcę oraz
• data otrzymania przez wystawcę faktury korygującej potwierdzenia otrzymania faktury korygującej.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w odpowiedzi na zadane pytania należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty w związku z ograniczeniem roszczenia na podstawie wyroku Sądu Okręgowego, jednakże wyłącznie w oparciu o powołane wyżej regulacje prawne. Oznacza to, że Zainteresowany zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość usługi, która pierwotnie została zawyżona. Zatem w przypadku, gdy przez Wnioskodawcę wystawiona zostanie faktura korygująca, w której podstawa opodatkowania ulegnie zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, wówczas – zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29 ust. 4a ustawy – Zainteresowany powinien dokonać obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę usługi, dla którego wystawiono fakturę. Przy czym zaznaczyć należy, iż uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia Wnioskodawcę do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyska.

Należy zauważyć, iż tut. Organ przyznał rację Zainteresowanemu co do możliwości dokonania korekty podatku należnego, jednakże nie jak wskazał Wnioskodawca „na podstawie wyroku Sądu Okręgowego”, lecz w oparciu o fakturę korygującą, której odbiór zostanie potwierdzony przez nabywcę usługi. Zatem stanowisko Zainteresowanego należało w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.