INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie wspomnianego zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności jest zgodnie z Polska Klasyfikacją Działalności (PKD):

• 55.23.Z Miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• 70.20.Z Wynajem nieruchomości na własny rachunek.
  
  

Działalność ta jest prowadzona na składnikach majątkowych wchodzących do wspólności majątkowej małżeńskiej oraz składnikach wchodzących do majątku osobistego Zainteresowanej. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w postaci pensjonatu wypoczynkowego, który wszedł do wspólności majątkowej małżeńskiej. Zakupiony pensjonat Zainteresowana wciągnęła na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczęła jego amortyzację. Wspomniany pensjonat w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stał się przedmiotem wynajmu pokoi gościnnych. Następnie poza prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni nabyła w formie darowizny nieruchomość o charakterze użytkowym, która weszła do jej majątku osobistego. W skład zakupionej nieruchomości wchodziły między innymi: hale produkcyjne, magazyny, sieci i instalacje wodno kanalizacyjne, elektryczne, drogi, place, ogrodzenia itp. W związku z powstałą możliwością wynajmu wyżej wymienionych składników majątkowych, Wnioskodawczyni podjęła decyzję o rozszerzeniu zakresu prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości na własny rachunek, zgodnie z PKD 70.20.Z. W wyniku powyższego, wynajem stał się źródłem przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakupione nieruchomości Zainteresowana wprowadziła następnie na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczęła ich amortyzację. Uzyskiwane przychody z wynajmu wyżej wymienionych składników majątkowych Wnioskodawczyni zaliczała do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów. Z upływem czasu również poza prowadzoną działalnością gospodarczą Zainteresowana zakupiła kolejną nieruchomość tym razem o charakterze mieszkalno-użytkowym, która weszła do wspólności majątkowej małżeńskiej. Analogicznie jak z poprzednimi nieruchomościami, Wnioskodawczyni wciągnęła ją na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i odpisy amortyzacyjne zaliczała do kosztów uzyskania przychodów, natomiast przychody z wynajmu do przychodów z działalności gospodarczej. Jak wskazała Zainteresowana, istotnym pozostaje fakt, że małżonek Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko, jednakże jak wspomniano powyżej składniki majątkowe objęte wspólnością majątkową małżeńską zostały wprowadzone na stan ewidencji środków trwałych Zainteresowanej. W związku z powyższym to w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej dochodzi do opodatkowania uzyskanych przychodów z tytułu wynajmu wspomnianych nieruchomości objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Jak wskazano powyżej, zarówno Zainteresowana, jak i małżonek Wnioskodawczyni prowadzą jako osoby fizyczne odrębne działalności gospodarcze. W ramach prowadzonych działalności gospodarczych każdy z nich jest czynnym podmiotowo i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wszystkie jednakże umowy najmu związane ze składnikami majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską są zawierane przez Zainteresowaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym to Wnioskodawczyni opodatkowuje podatkiem VAT całość obrotów związanych z przedmiotowym najmem składników majątkowych wchodzących do wspólności majątkowej małżeńskiej w ramach prowadzonej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku zawarcia przez Wnioskodawczynię umów najmu majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, przysługiwać będzie Zainteresowanej prawo do opodatkowania podatkiem VAT całości przychodów związanych z wyżej wymienionym najmem...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawiając własne stanowisko w przedmiotowej sprawie należy w pierwszej kolejności rozpocząć od przytoczenia przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, regulującego stosunki majątkowe panujące pomiędzy małżonkami w trakcie trwania związku małżeńskiego.

Mianowicie, zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością majątkową ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków, na mocy art. 33 tej ustawy, należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca postanowił inaczej.

Na podstawie art. 43 § 1 cyt. ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Mając na uwadze wyżej wymienione przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulującego stosunki majątkowe panujące pomiędzy małżonkami, w opinii Zainteresowanej w przedstawionej sytuacji mamy do czynienia zarówno ze składnikami majątku wchodzącymi do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską oraz składnikami majątkowymi wchodzącymi do majątku osobistego jednego z małżonków.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, iż świadczenie usług najmu jest działalnością gospodarczą, a świadczący usługi najmu, wykonując te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do obowiązku opodatkowania podatkiem VAT usług najmu wchodzących w skład wspólności majątkowej małżeńskiej, to w pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy wspomnianej ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Istotą współwłasności majątkowej małżeńskiej zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, a w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze istniała wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wobec powyższego świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku VAT w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej). Prawno-podatkowa podmiotowość określona ww. przepisem, jak również prawa i obowiązki określone przepisami o podatku od towarów i usług (w tym również obowiązek rozliczenia tegoż podatku) w takiej sytuacji dotyczą tylko jednego małżonka.

Reasumując, w sytuacji gdyby umowę najmu majątku stanowiącego wspólność majątkową małżeńską podpisał jeden z małżonków, to drugi nie wykazuje obrotu w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7, bowiem to ten z małżonków, który zawarł umowę najmu osiągnął obrót i jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W ocenie Wnioskodawczyni, opisana powyżej sytuacja ma właśnie miejsce w niniejszym przypadku. Zatem, zdaniem Zainteresowanej, w przypadku rezygnacji przez Wnioskodawczynię z usług najmu realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie ponownym samodzielnym zawarciu umów najmu majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, z uwagi na fakt pozostawania czynnym podmiotowo podatnikiem podatku VAT w ramach wspomnianej działalności gospodarczej, to na Zainteresowanej będzie spoczywał obowiązek opodatkowania całości obrotów związanych z przedmiotowym najmem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W świetle art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W konsekwencji podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego przepisu wynika, iż świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a świadczący usługi najmu wykonując te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

W oparciu o art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W trakcie jej prowadzenia Zainteresowana nabyła nieruchomość w postaci pensjonatu wypoczynkowego, który wszedł do wspólności majątkowej małżeńskiej. Zakupiony pensjonat Wnioskodawczyni wciągnęła na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczęła jego amortyzację. Pensjonat ten w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stał się przedmiotem wynajmu pokoi gościnnych. Następnie poza prowadzoną działalnością gospodarczą Zainteresowana nabyła w formie darowizny nieruchomość o charakterze użytkowym, która weszła do jej majątku osobistego. W skład zakupionej nieruchomości wchodziły między innymi: hale produkcyjne, magazyny, sieci i instalacje wodno-kanalizacyjne, elektryczne, drogi, place, ogrodzenia itp. W związku z powstałą możliwością wynajmu wyżej wymienionych składników majątkowych, Wnioskodawczyni podjęła decyzję o rozszerzeniu zakresu prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości na własny rachunek, zgodnie z PKD 70.20.Z. W wyniku powyższego wynajem stał się źródłem przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zakupione nieruchomości Zainteresowana wprowadziła następnie na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczęła ich amortyzację. Z upływem czasu również poza prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni zakupiła kolejną nieruchomość tym razem o charakterze mieszkalno użytkowym, która weszła do wspólności majątkowej małżeńskiej. Analogicznie jak z poprzednimi nieruchomościami, Zainteresowana wciągnęła ją na stan ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i odpisy amortyzacyjne zaliczała do kosztów uzyskania przychodów, natomiast przychody z wynajmu do przychodów z działalności gospodarczej. Małżonek Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko, jednakże składniki majątkowe objęte wspólnością majątkową małżeńską zostały wprowadzone na stan ewidencji środków trwałych Zainteresowanej. W ramach prowadzonych działalności gospodarczych każdy z małżonków jest czynnym podmiotowo i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie jednakże umowy najmu związane ze składnikami majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską są zawierane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zainteresowana opodatkowuje podatkiem VAT całość obrotów związanych z przedmiotowym najmem składników majątkowych wchodzących do wspólności majątkowej małżeńskiej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, w przypadku zawarcia umów najmu majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską tylko przez jednego z małżonków (Wnioskodawczynię), podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy będzie ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w przedmiotowej sprawie Zainteresowana. Tym samym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do opodatkowywania całości obrotu uzyskanego z tytułu przedmiotowego najmu.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Zainteresowanej nie wywiera skutku prawnego dla jej męża.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową.

Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.