INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zobowiązań podatkowych podmiotów prowadzących działalność określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zobowiązań podatkowych podmiotów prowadzących działalność określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Szpital działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. Celem działania jest zgodne ze statutem udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawianiu zdrowia i innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia oraz promocji zdrowia. Zakład od kilku lat ponosi straty. Wyjątkowo za 2006 r. uzyskał dochód w wyniku umorzenia pożyczki z B. Dochód ten został przeznaczony na cele statutowe i zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód ten został wydatkowany zgodnie z przeznaczeniem do końca 2009 r.

Rok 2009, tak jak i poprzednie, t.j. 2007 i 2008, Szpital zamknął kilkumilionową stratą podatkową. W celu ustalenia dochodu do opodatkowania Szpital wyłącza, na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy, jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, następujące koszty:

• amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 63 (np. zakupionych z dotacji),
• nieopłacone składki ZUS,
• składki PFRON,
• nieprzekazany na wyodrębniony rachunek odpis ZFŚS,
• niewypłacone umowy cywilnoprawne,
• odpisy aktualizujące należności,
• odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych,
• koszty egzekucyjne,
• odszkodowanie i renty za błędy medyczne,
• umorzenia należności nieściągalnych,
• odsetku naliczone, a niezapłacone od zobowiązań,
• koszty reprezentacji,
• koszty usług sfinansowanych dotacją,
• rezerwy na świadczenia pracownicze.

Strata ustalona po wyłączeniu tych kosztów jest około dziesięciokrotnie wyższa od wydatków nie przeznaczonych na cele statutowe. W związku z powyższym, przy stracie podatkowej Szpital nie płaci podatku od kwot wydatkowanych z tytułu opłat na PFRON oraz odsetek budżetowych. Natomiast w roku, w którym wystąpił dochód podatkowy, podatek dochodowy od ww. wpłat został obliczony i odprowadzony na rachunek bankowy urzędu skarbowego i wykazany w części K, poz. Inne zobowiązania podatkowe. Analogicznie postępowano do momentu wydatkowania całego dochodu zwolnionego na cele statutowe (np. na zakup specjalistycznego sprzętu). Cała kwota dochodu uzyskanego w 2006 r., a zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1, została wydatkowana na cele statutowe do końca 2009 r. Szpital nadal ponosi straty, a po wyłączeniu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, strata kilkakrotnie przewyższa kwoty wydatkowane na opłaty PFRON, czy odsetki budżetowe. W związku z tym, Szpital w 2010 r. nie płaci podatku od ww. opłat ponieważ ich zapłata powoduje tylko zmniejszenie straty i nie wystąpi obowiązek naliczenia podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma też dochodu zwolnionego przeznaczonego na działalność statutową z lat poprzedzających rok podatkowy. W tej sytuacji wpłaty na PFRON oraz odsetki budżetowe nie powodują wydatkowania dochodu zwolnionego niezgodnie z przeznaczeniem.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Szpital postępuje prawidłowo nie płacąc podatku dochodowego od osób prawnych i nie wykazując w deklaracji CIT-8 w części K, poz. „Inne zobowiązania podatkowe” od wpłat na PFRON i odsetek budżetowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Szpital od wydatków nie przeznaczonych na cele statutowe (nie spełniających warunku do zwolnienia dochodu z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), nie uznawanych jako koszt podatkowy na mocy art. 16 tej ustawy, nie przewyższających straty podatkowej poniesionej w danym roku, nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż nie występuje dochód podatkowy w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Ponadto, ze względu na fakt, iż strata podatkowa przewyższa znacznie łączną wartość wydatków z tytułu wpłat na PFRON oraz zapłaconych odsetek budżetowych, w Szpitalu nie występuje dochód do opodatkowania w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, a zatem nie ma podstaw do ustalenia podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawa, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem warunkowym, uzależnionym od spełnienia przez podatnika dwóch istotnych warunków:

• jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,
• uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele tej preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej.

Oznacza to, że dochody Wnioskodawcy będą zwolnione od podatku jedynie wówczas, gdy jego cele statutowe będą tożsame lub zbieżne z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a dochody będą przeznaczone i wydatkowane na tę działalność statutową.

Stosownie natomiast do treści art. 17 ust. 1b ustawy, zwolnienie dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Przedmiotowe zwolnienie dotyczy dochodów uzyskanych zarówno z działalności statutowej, jak i gospodarczej, za wyjątkiem dochodu z działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1a pkt 1 i 1a) ustawy.

Zakład opieki zdrowotnej realizujący działalność z zakresu ochrony zdrowia ma prawo do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia pod warunkiem przeznaczenia pozostających w jego dyspozycji środków finansowych w wysokości zwolnionego dochodu na realizację działalności statutowej, tj. na realizację zadań z zakresu ochrony zdrowia.

Zwolnienie od opodatkowania dochodu wiąże się z uprzednim określeniem jego prawidłowej wysokości. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in.:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zagranicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
• kosztów uzyskania wskazanych powyżej przychodów.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu enumeratywnie wymienionych w nim wartości. Opodatkowaniu nie podlega dochód wydatkowany na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 (m.in. ochrony zdrowia). W przypadku natomiast wydatkowania tego dochodu na inne cele niż określone w tym przepisie, będzie on opodatkowany podatkiem dochodowym.

Odnosząc przedstawione powyżej regulacje podatkowe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy podatnik nie osiągnął dochodu podatkowego i jednocześnie poniósł wydatki niezaliczane do kosztów podatkowych (tutaj: wpłaty na PFRON i odsetki budżetowe), to obowiązek podatkowy powstanie tylko wtedy, gdy pozostały dochód z lat poprzednich, zadeklarowany jako przeznaczony na cele statutowe, został wydatkowany niezgodnie z tym przeznaczeniem.

W sytuacji, gdy Szpital nie posiada dochodów z lat poprzedzających rok podatkowy, a przy rozliczeniu podatkowym w danym roku również nie powstanie dochód podatkowy, nie wystąpi wówczas dochód podlegający opodatkowaniu, a tym samym zobowiązanie podatkowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.