Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-871/12-2/KT
z 28 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2012 r. (data wpływu 03.09.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów wraz z ich montażem oraz prawa do odliczenia podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów wraz z ich montażem oraz prawa do odliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce, nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej w Bułgarii. Prowadzi działalność polegającą na dostawie i montażu urządzeń dla oczyszczalni ścieków. Spółka zawarła umowę na dostawę i montaż urządzeń do oczyszczalni ścieków z kontrahentem z Bułgarii, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Bułgarii. W celu realizacji umowy, Spółka zakupuje urządzenia, a następnie transportuje je, wynajętym transportem, z Polski do kontrahenta w Bułgarii. Następnie, są one montowane i instalowane w Bułgarii przez polskiego podwykonawcę Spółki, ponieważ instalacja i montaż wymagają wiedzy fachowej w tym zakresie dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń. Po wykonaniu tych czynności urządzenia będą wymagały uruchomienia i ustawienia założonych parametrów. Będą one zamontowane trwale w konstrukcji oczyszczalni i tylko w całości będą stanowiły system technologiczny gwarantujący prawidłowość funkcjonowania oczyszczalni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jakie będą rozliczenia w zakresie ww. transakcji w zakresie podatku od towarów i usług, tzn. jaką fakturę ma wystawić Spółka za dostawę i montaż urządzeń w Bułgarii, z jaką stawką podatku i gdzie będzie podlegała opodatkowaniu ta transakcji - w Polsce czy w Bułgarii?
2. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z dostawą towarów dokonaną poza terytorium kraju ?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W przypadku nabycia i dostawy towarów (urządzeń) wymagających montażu, główne znaczenie będzie miało określenie miejsca świadczenia. Prawidłowe określenie miejsca świadczenia pozwoli jednoznacznie stwierdzić, czy dana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce czy też nie, gdyż ustawodawca w tym zakresie przewidział szczegółowe rozwiązania prawne.

I tak, zgodnie z art. 22 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem świadczenia dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz, jest miejsce, w którym te towary są instalowane lub montowane zgodnie z jego przeznaczeniem.

Mając na uwadze powyższe można stwierdzić, że opodatkowanie transakcji dostawy i montażu urządzeń nastąpi w kraju, w którym dokonano montażu lub instalacji, czyli w Bułgarii.

Po drugie, należy się zastanowić czy nabycie lub dostawa towarów wymagających montażu będą wewnątrzwspólnotowym nabyciem, czy też dostawą, co również wpływa na sposób opodatkowania transakcji.

Na mocy art. 13 ust 4 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o których mowa powyżej, przez podatnika lub na jego rzecz, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdy towary są instalowane i montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez podatnika dokonującego dostawy lub na jego rzecz.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów wraz z montażem nie będzie wymagać szczególnego sposobu opodatkowania, gdyż miejscem jego świadczenia jest kraj przeznaczenia tych towarów, w którym jednocześnie odbywa się ich montaż.

W związku z tym, dostawa urządzeń wraz z montażem nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Spółka nie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Bułgarii, więc ciężar rozliczenia tej transakcji będzie spoczywał na kontrahencie z Bułgarii. Spółka powinna wystawić fakturę uproszczoną, bez kwoty podatku VAT oraz kwotą należności bez podatku VAT.

Ad. 2)

Mimo nieopodatkowania takiej dostawy w Polsce, spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z dostawą towarów dokonaną poza terytorium kraju na mocy art. 86 ust. 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 13 ust. 3 ustawy.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dostawa towarów wraz z ich montażem, wykonywana na terytorium innych państw unijnych na rzecz kontrahenta unijnego, nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w myśl art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Należy zwrócić uwagę, że podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju (tj. Rzeczypospolitej Polskiej).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów zostały zawarte w art. 22 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć montaż lub instalacja, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa, na terytorium którego wykonywany jest montaż (instalacja towarów). Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl), „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. z kolei, instalacja to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Należy zwrócić uwagę, iż stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem tut. Organu, jako „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru i sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Z wniosku wynika, że Spółka, w ramach prowadzonej działalności, zawarła umowę na dostawę i montaż urządzeń do oczyszczalni ścieków z kontrahentem z Bułgarii, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Bułgarii. W celu realizacji umowy, Spółka zakupuje urządzenia, a następnie transportuje je, wynajętym transportem, z Polski do kontrahenta w Bułgarii. Następnie, urządzenia są montowane i instalowane w Bułgarii przez polskiego podwykonawcę Spółki, ponieważ instalacja i montaż, dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń, wymagają wiedzy fachowej w tym zakresie. Po wykonaniu tych czynności urządzenia będą wymagały uruchomienia i ustawienia założonych parametrów. Będą one zamontowane trwale w konstrukcji oczyszczalni i tylko w całości będą stanowiły system technologiczny gwarantujący prawidłowość funkcjonowania oczyszczalni.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce, nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej w Bułgarii.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy, należy uznać, że omawiana transakcja dostawy towarów powinna być traktowana dla celów podatku od towarów i usług jako dostawa towarów z montażem, której miejscem opodatkowania, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane, czyli w przedmiotowej sprawie terytorium innego państwa członkowskiego UE, tj. Bułgarii. Tym samym, przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Sposób dokumentowania czynności związanych z dostawą towarów i świadczeniem usług poza granicami kraju w przypadku, gdy dostawca nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze w kraju wykonywania usługi, reguluje art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
   
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
   
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
   
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
   
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
   
9. stawki podatku;
   
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
    
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    
    

Stosownie do § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, § 7-22 i § 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować czynności, będące przedmiotem zapytania, wystawiając fakturę zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy. Faktura ta, stosownie do § 26 ust. 2 rozporządzenia, powinna zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Wnioskodawca wskazał, że w celu realizacji opisanej w stanie faktycznym umowy, zakupuje urządzenia będące następnie przedmiotem dostawy do kontrahenta bułgarskiego. Wątpliwości Spółki budzi w tym przypadku prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem tych urządzeń służących sprzedaży poza terytorium kraju.

Podstawowym prawem podatnika podatku od towarów i usług jest prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych, do których należy m.in. określony w art. 86 ust. 1 ustawy związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi wymienionymi w art. 5 ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w otrzymanych fakturach, na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy, przysługuje podatnikowi również wtedy, gdy nabyte towary i usługi dotyczą dostawy lub świadczenia usług poza terytorium kraju. Warunkiem koniecznym do skorzystania z tego prawa jest to, aby czynności wykonywane przez podatnika poza terytorium kraju, z którymi istnieje związek nabywanych w Polsce towarów i usług, uznane były za opodatkowane na terytorium kraju.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów wraz z ich montażem, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Jak wskazano na wstępie, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Powyższe oznacza, iż w sytuacji, gdyby miejscem opodatkowania przedmiotowych czynności było terytorium Polski, to wówczas podlegałaby one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółce przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów z nimi związanych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan sprawy i powołane przepisy należy więc stwierdzić, że Wnioskodawcy, będącemu zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności poza terytorium kraju, będących przedmiotem wniosku, pod warunkiem, że będzie On w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, potwierdzających związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie również jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.