INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnej naprawy gwarancyjnej samochodu klienta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2010 r., złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnej naprawy gwarancyjnej samochodu klienta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadząc działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży nowych samochodów, oferuje Pan swoim klientom przedłużenie okresu 2-letniej gwarancji producenta, na okres 3, 4 i 5 lat od daty zakupu pojazdu. W celu zabezpieczenia kosztów napraw gwarancyjnych wykupił Pan polisę ubezpieczeniową. Zgodnie z warunkami umowy ubezpieczenia, ubezpieczającym i ubezpieczonym jest Pana firma. W przypadku wystąpienia usterki w samochodzie klienta objętym umową ubezpieczenia, dokonuje Pan nieodpłatnie naprawy i występuje do towarzystwa ubezpieczeniowego o wypłatę odszkodowania. Jest ono kalkulowane w kwocie netto, w oparciu o kosztorys naprawy, określający ceny oryginalnych części zamiennych i materiałów, ilość roboczogodzin niezbędnych do wykonania naprawy i stawki za jedna roboczogodzinę. W przypadku, gdy koszt naprawy przekracza poziom średnich cen usług naprawczych stosowanych przez autoryzowane serwisy na danym terenie, towarzystwo ubezpieczeniowe jest uprawnione do ustalenia wysokości odszkodowania za naprawę pojazdu według wyceny sporządzonej na podstawie zasad zawartych w aplikacji do szacowania kosztów naprawczych pojazdów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonanie naprawy samochodu klienta jest wykonaniem usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wymaga udokumentowania fakturą VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując naprawy gwarancyjne na rzecz klienta w 3, 4 i 5 roku od daty zakupu pojazdu na podstawie udzielonej klientowi gwarancji, nie wykonuje czynności opodatkowanych (usług), ani na rzecz klienta, ani na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego i tym samym nie ma podstaw do wystawiania faktur VAT. Wskazał Pan, że opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług. Ponadto na równi z odpłatnym świadczeniem usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na jego cele osobiste, pracowników, wspólników, itp., a także wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli jest ono związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Pana zdaniem, wykonując naprawę gwarancyjną, nie wykonuje Pan żadnej czynności opodatkowanej na rzecz klienta, co najwyżej można przyjąć, iż jest to usługa związana z prowadzonym przedsiębiorstwem. Powyższego nie zmienia fakt zawarcia ubezpieczenia i wypłaty odszkodowania przez towarzystwo ubezpieczeniowe na Pana rzecz z tytułu wykonanej naprawy, które nie jest zapłatą ceny za usługę naprawy samochodu klienta, a klient nie jest stroną umowy ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ust. 2 ww. artykułu stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Powyższa definicja uprawnia do przyjęcia takiej wykładni, zgodnie z którą przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie niebędące dostawą. Do świadczenia usług dochodzi jeżeli pomiędzy stronami występuje wzajemna relacja wynikająca z umowy, polegająca na wykonaniu danej czynności za wynagrodzeniem. Zatem za świadczenie usług należy uznać każde zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi) i podmiotu świadczącego usługę. Jednocześnie przyjmując, że dane zachowanie podatnika odpowiada ustawowej definicji świadczenia usług, to co do zasady, niezbędnym elementem do uznania takiego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

W myśl art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Ze stanu faktycznego wynika, że prowadząc działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży nowych samochodów, oferuje Pan swoim klientom przedłużenie okresu 2-letniej gwarancji producenta, na okres 3, 4 i 5 lat od daty zakupu pojazdu. W celu zabezpieczenia kosztów napraw gwarancyjnych wykupił Pan polisę ubezpieczeniową. W przypadku wystąpienia usterki w samochodzie klienta objętym umową ubezpieczenia, dokonuje Pan nieodpłatnie naprawy i występuje do towarzystwa ubezpieczeniowego o wypłatę odszkodowania, które jest kalkulowane w kwocie netto, w oparciu o kosztorys naprawy lub według wyceny sporządzonej na podstawie zasad zawartych w aplikacji do szacowania kosztów naprawczych pojazdów.

Z powyższego należy wnioskować, że przedłużenie gwarancji producenta nie wynika z żadnej umowy zawartej z producentem samochodów. Następuje więc wyłącznie z Pana inicjatywy. Fakt, iż zawarł Pan umowę ubezpieczenia w celu otrzymania od towarzystwa ubezpieczeniowego zwrotu kosztów napraw gwarancyjnych w przypadku awarii występującej w 3, 4 lub 5 roku od daty zakupu pojazdu, dowodzi, że oferowana przez Pana „dodatkowa” gwarancja nie jest związana z odpłatnością ze strony klienta. Biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do świadczenia usług, gdyż pomiędzy Panem a klientami nie występuje wzajemna relacja zobowiązaniowa, wiążąca się z wykonaniem danej czynności w zamian za wynagrodzenie. Nie można również uznać, aby miało miejsce nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Przepis ten przewiduje bowiem opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia usług jedynie w przypadku, gdy nie jest ono związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, natomiast w przedmiotowej sytuacji związek ten istnieje. Zatem należy stwierdzić, iż wykonywanie przez Pana nieodpłatnych napraw gwarancyjnych po okresie gwarancji producenta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie wymaga wystawienia faktury w trybie art. 106 ust. 7 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.