Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-751/12-2/JK
z 9 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki , przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2012 r. (data wpływu 18 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności wykonywanych przez komplementariusza na podstawie umowy o zarządzanie na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności wykonywanych przez komplementariusza na podstawie umowy o zarządzanie na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka) zamierza utworzyć wraz z X dalej X oraz Y. dalej Y, Fundusz Kapitałowy, który będzie działać jako spółka A Sp. z o.o. Spółka komandytowo - akcyjna dalej SKA. Przedmiotem działalności SKA będzie prowadzenie działalności o charakterze inwestycyjnym polegającej na obejmowaniu nowych udziałów lub akcji, uczestnictwie w spółkach osobowych lub innych jednostkach nie posiadających osobowości prawnej, a także na obejmowaniu instrumentów dłużnych. Wspólnikami SKA będą Zainteresowany, X i Y. W ramach SKA Spółka będzie pełniła funkcję komplementariusza. Wnioskodawca zamierza podpisać ze SKA umowę o zarządzanie. W ramach umowy o zarządzanie SKA zleci Zainteresowanemu wykonywanie usług związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej SKA i zarządzaniem procesami inwestycyjnymi realizowanymi przez SKA oraz reprezentowanie SKA.

W ramach umowy o zarządzanie Spółka zobowiązana będzie m.in. do:

1. zarządzania SKA i jej reprezentowania, także przed sądami i organami administracji publicznej,
2. przeprowadzania bieżącej analizy działalności SKA,
3. prowadzenia ksiąg handlowych oraz zapewnienia realizacji właściwej sprawozdawczości finansowej,
4. podejmowania wszelkich czynności faktycznych i prawnych związanych z zarządzaniem portfelem inwestycyjnym i aktywami wchodzącymi w skład portfela inwestycyjnego SKA tj. w szczególności:
• sourcing (wyławianie, poszukiwanie) projektów inwestycyjnych,
• przygotowywanie projektów do inwestycji kapitałowej, w tym przeprowadzanie analiz biznesowych, finansowych,
• ostatecznego wyboru projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej,
• negocjowania umów inwestycyjnych, ich warunków, a także przeprowadzenia transakcji,
• monitoringu bieżącego i strategicznego o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym,
• działania promocyjno-marketingowe związane z działalnością SKA,
• przeprowadzania procesu zbycia posiadanych aktywów Spółki,
5. zapewnienia struktur organizacyjnych, w tym zaplecza techniczno-administracyjnego tj. w szczególności:
• zapewnienia pomieszczeń biurowych,
• infrastruktury technicznej (np. telefony, internet),
• zatrudnienia osób niezbędnych do wykonywania obowiązków wynikających z umowy o zarządzanie,
• zapewnienia świadczenia usług prawnych, audytorskich, księgowych, doradztwa podatkowego oraz innych usług specjalistycznych.

Umowa o zarządzanie za powyższe działania określać będzie wynagrodzenie dla Wnioskodawcy (opłata za zarządzanie), którą pokrywać będzie SKA. Wynagrodzenie będzie równe kosztom ponoszonym przez Zainteresowanego związanym z prowadzeniem powyższych działań (zwrot kosztów). Dodatkowo umowa o zarządzanie przewidywać będzie wynagrodzenie dodatkowe dla Spółki w formie udziału w zysku SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wykonywane przez Spółkę jako komplementariusza czynności na rzecz SKA, w ramach zawartej umowy o zarządzanie, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy wykonywane przez Spółkę jako komplementariusza czynności na rzecz SKA powinny być dokumentowane w postaci faktury VAT wystawionej na SKA?
3. Czy świadczenia pieniężne otrzymywane przez Spółkę jako komplementariusza stanowiące udział w zysku SKA będą stanowić obrót dla celów podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Mając na uwadze przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. należy stwierdzić, iż podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Jednocześnie należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje w swych zapisach pojęcia „jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej”. Powyższe precyzują inne akty prawne, w szczególności ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Zasady tworzenia, organizację oraz funkcjonowanie spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Przez spółkę osobową (będącą jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) rozumie się między innymi spółkę komandytowo-akcyjną (art. 4 § 1 pkt 1, ustawy z dnia 15 września 2000 r.). Spółka taka prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą może, we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwaną (art. 8 ustawy z dnia 15 września 2000 r.). Spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Ponadto, komplementariusz ma, co do zasady, prawo i obowiązek prowadzić sprawy SKA. W związku z powyższym, mając na uwadze treść cytowanych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podatnikiem tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 w przedmiotowej sytuacji będzie spółka komandytowo-akcyjna jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca działając jako komplementariusz SKA, nie będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych w ramach umowy o zarządzanie na rzecz SKA. W związku z powyższym należy uznać, że czynności wykonywane na rzecz SKA przez Spółkę jako komplementariusza SKA nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W rezultacie Zainteresowany nie będzie zobowiązany do wystawiania faktury VAT na SKA za działania wynikające z umowy o zarządzanie, a otrzymane wynagrodzenie będzie mógł udokumentować np. notą obciążeniową wystawioną na SKA

Jednocześnie świadczenia pieniężne (wynagrodzenie dodatkowe) otrzymywane od SKA przez Wnioskodawcę, jako komplementariusza SKA, stanowiące udział w zysku SKA, nie będą stanowić po jego stronie obrotu dla celów podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), zwanej dalej ksh, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 ksh).

Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki (art. 137 § 1 ksh). Z kolei zgodnie z art. 140 § 1 ksh, każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Komplementariusz jest zatem co do zasady przedstawicielem ustawowym spółki komandytowo -akcyjnej i ma obowiązek reprezentowania spółki.

Przepis art. 126 § 1 pkt 1 ksh stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej.

Dlatego też zastosowanie będzie miał przepis art. 39 § 1 ksh, zgodnie z którym każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Zgodnie natomiast z przepisem art. 46 ksh za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zaznaczyć należy, iż czynności wymienione w art. 5 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że wykonywane są przez podatnika.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyżej przedstawiona, szeroka definicja działalności gospodarczej, została zawężona m.in. przepisem art. 15 ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Wskazać należy, iż w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są odpowiednio:

• w pkt 7 przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
• w pkt 9 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

Powyższe wyjątki dotyczą wyłącznie osób fizycznych. Ponieważ wyjątki należy interpretować ściśle, zatem niedopuszczalne jest zastosowanie analogii dotyczącej rozciągnięcia ww. wyłączenia również na osoby prawne czy też jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Tym samym, odpłatne wykonywanie czynności przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzenia spraw spółki komandytowo-akcyjnej, jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. Zatem do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia, czy powyższy fakt powoduje, iż czynności wykonywane przez spółkę z o.o. nie są wykonywaną samodzielnie działalnością gospodarczą, lecz realizowaniem uprawnień właścicielskich.

Jak wyżej wskazano Kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Jednocześnie ksh stanowi, iż z tytułu realizacji powyższego uprawnienia wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. W przedmiotowej sprawie, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzyma wynagrodzenie na podstawie umowy o zarządzanie, w szczególności za prowadzenie działalności inwestycyjnej SKA, zarządzaniem procesami inwestycyjnymi realizowanymi przez SKA i jej reprezentowanie. Zatem w przedmiotowej sprawie relacje pomiędzy spółką komandytowo-akcyjną a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wykroczą poza zwykłe relacje spółka – wspólnik, uregulowane w kodeksie spółek handlowych.

W związku z powyższym, w opinii tut. Organu, zasadne jest uznanie, iż strony łączyć będzie stosunek cywilnoprawny (umowa), wynikający z podjętego przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązania do prowadzenia spraw i reprezentowania spółki komandytowo-akcyjnej oraz z zobowiązania się przez spółkę komandytowo-akcyjną do wypłacania wynagrodzenia na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu wykonywanych przez nią usług.

Wskazać również należy, iż wykonywane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością czynności mogą być również powierzone osobie trzeciej (niebędącej ani komandytariuszem, ani komplementariuszem), która również będzie otrzymywała z tego tytułu wynagrodzenie, a wykonywanie tych czynności nie będzie realizacją uprawnień właścicielskich (np. kontrakty menadżerskie, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, itp.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ksh, wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (subsydiarna odpowiedzialność wspólnika).

Powyższe oznacza, iż komplementariusz odpowiada wobec osób trzecich za zobowiązania spółki solidarnie w sposób subsydiarny, lecz bez ograniczeń (stosownie do cytowanego wyżej art. 125 ksh), ponosząc ryzyko ekonomiczne.

Zważywszy na taki sposób uregulowania odpowiedzialności w ksh stwierdzić należy, że działalność usługodawcy będącego komplementariuszem powoduje odpowiedzialność u niego wobec osób trzecich za zobowiązania spółki komandytowo-akcyjnej.

Wskazanie na powyższe jest istotne, bowiem kwestia ponoszenia ryzyka ekonomicznego jest jednym z wyróżników prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 Trybunał orzekł, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W pierwszej kolejności Trybunał stwierdził, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Po analizie stanu faktycznego, Trybunał stwierdził, że oddział nie ponosi sam ryzyka gospodarczego związanego z działalnością instytucji kredytowej, takiego jak na przykład ryzyko niespłacenia kredytu przez klienta. Ryzyko to ponosi bank jako osoba prawna i z tego powodu podlega kontroli stabilności finansowej i wypłacalności w państwie członkowskim swego pochodzenia.

Zatem również w orzecznictwie TSUE kwestia ponoszenia ryzyka ekonomicznego prowadzonej działalności jest istotnym czynnikiem branym pod uwagę jeżeli istnieją wątpliwości co do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób samodzielny.

Mając na uwadze powyższe, tego rodzaju czynności (świadczone za wynagrodzeniem) stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT.

Zatem, czynności wykonywane za wynagrodzeniem przez Wnioskodawcę Spółkę z o.o. jako komplementariusza, na rzecz SKA, w ramach zawartej umowy o zarządzanie (tj. prowadzenie działalności inwestycyjnej SKA, zarządzanie procesami inwestycyjnymi realizowanymi przez SKA i reprezentowanie SKA), są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy, wykonywanymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika ponadto, iż umowa o zarządzanie za powyższe działania określać będzie wynagrodzenie dla Wnioskodawcy (opłata za zarządzanie), którą pokrywać będzie SKA. Wynagrodzenie będzie równe kosztom ponoszonym przez Zainteresowanego związanym z prowadzeniem powyższych działań (zwrot kosztów). Dodatkowo umowa o zarządzanie przewidywać będzie wynagrodzenie dodatkowe dla Spółki w formie udziału w zysku SKA.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Tak więc całe wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowo-akcyjnej (bez względu na sposób jego ustalenia), należy uznać za obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, gdyż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca świadczyć będzie na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Z powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż co do zasady, podatnicy podatku od towarów i usług dla udokumentowania wykonywanych czynności opodatkowanych wystawiają faktury VAT.

Skoro w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę – komplementariusza – z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowo-akcyjnej, dotyczyć będzie działań stanowiących czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji czynność ta powinna być dokumentowania fakturą VAT. Bowiem jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy, faktura VAT służy do dokumentowania transakcji objętych przepisami ustawy.

Reasumując, czynności będące przedmiotem wniosku wykonywane za wynagrodzeniem, w ramach umowy o zarządzanie, są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy, wykonywanymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W rezultacie, całość wynagrodzenia z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowo-akcyjnej stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. Zatem, czynność tą należy udokumentować fakturą VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.