INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 01 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 16 czerwca 2010r.), uzupełnionym w dniu 18 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy R.”:

• w części dotyczącej dofinansowania ze środków pochodzących z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej dofinansowania ze środków pochodzących z pożyczki zaciągniętej przez Gminę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy R.”.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 05 sierpnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-598/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 18 sierpnia 2010r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest mieszkanką Gminy R. Rada Miejska w dniu 28 sierpnia 2008r. podjęła uchwałę w sprawie „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy R.”. Na podstawie niniejszej uchwały Burmistrz wydał Zarządzenie z dnia 28 października 2008r. w sprawie ustalenia regulaminu modernizacji źródeł ciepła budynków indywidualnych w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy R.” Załącznikiem do tego rozporządzenia jest regulamin modernizacji źródeł ciepła budynków indywidualnych. Zgodnie z § 2 ust. 1 celem programu jest zmniejszenie ilości zanieczyszczeń emitowanych do powietrza z procesów spalania paliw stałych oraz wyeliminowanie możliwości spalania odpadów w paleniskach domowych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych stanowiących własność inwestora (właściciela budynku, który złożył wniosek i przeszedł etap weryfikacji). Z kolei § 3 ust. 1 stanowi o formie i wysokości dofinansowania poszczególnych inwestycji: w pozycji nr 10 tabeli nr 1 wymienione są źródła finansowania dla zakresu modernizacji polegającym na wymianie układu solarnego:

• 30% środki własne mieszkańca,
• 70% środki Urzędu, w tym:
• 10% środki Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
• 60% środki Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej.
  
  

Na podstawie ww. uregulowań wnioskodawczyni podpisała w dniu 10 września 2009r. trójstronną umowę pomiędzy:

• Operatorem działajacym w imieniu Gminy R. na podstawie umowy z dnia 27 marca 2009r.,
• Wykonawcą,
• Wnioskodawcą.
  
  

W § 1 ust. 2 umowy wartość przedmiotu umowy określona została na kwotę 14.050,00 zł z czego 4.215,00 zł płaci inwestor (wnioskodawczyni), natomiast 9.835,00 zł dotuje Gmina.

Tak więc środki publiczne przeznaczone na finansowanie zadania w umowie są dotacją.

W treści uzupełnienia wniosku z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut Biura – 18 sierpnia 2010r.) wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny stwierdzając, że środki Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zostały pozyskane przez Gminę R. na podstawie umowy pożyczki, tym samym wydatek dokonany był z budżetu Gminy R. Środki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie zasiliły Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lecz właśnie budżet Gminy R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód podatnika-inwestora z tytułu wydatkowanych z budżetu gminy środków (zarówno z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jak i z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej) jest zwolniony z podatku dochodowego...

Zdaniem wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym, wydatek budżetu gminy - bez względu na to, czy środki pochodzą z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej czy z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - ma charakter dotacji w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych, tak więc przychód podatnika z tego tytułu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych, jest wolny od podatku.

Wnioskodawczyni powołuje się na definicję zawartą w treści art. 106 ust 2 (obowiązującej w 2009r.) ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), zgodnie z którą dotacje to wydatki z budżetu państwa podlegające szczególnym zasadom rozliczania. W ocenie wnioskodawczyni przystąpienie do programu poprzez przyjęcie warunków realizacji tego „Programu”, określonych w § 3, § 4 i § 5 stanowi tryb postępowania o udzielenie dotacji. Przyjęty tryb uruchamiania środków - w opraciu o zawartą umowę - po odbiorze końcowym zrealizowanej inwestycji powoduje, że rozliczenie udzielonego dofinansowania i kontrola zrealizowanego zadania następuje przez operatora programu jeszcze przed wydatkowaniem środków. W tej sytuacji – zdaniem wnioskodawczyni - spełnione są przesłanki zawarte w art. 106 ust. 2 oraz art. 176 ustawy o finansach publicznych, a wydatkowane środki mają charakter dotacji w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych i bez znaczenia przy tym jest fakt, że w regulaminie użyto sformułowania „dofinansowanie”, gdyż nieistotne jest to w jaki sposób nazwany został wydatek Gminy a to czy przyznana dotacja jest w istocie dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. W ocenie wnioskodawczyni wydatkowane przez Gminę środki spełniają warunki określone w art. 106 ust. 2 ustawy o finansach publicznych a zatem są „dotacją”, o czym świadczy również treść trójstronnej umowy.

Powyższe, zdaniem wnioskodawczyni, wskazuje na to, iż osiągnięty przez nią przychód sfinansowany z budżetu Gminy jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jako argument przywołała interpretację indywidualną IBPB2/415-320/08/BJ.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że musza zostać spełnione łącznie dwa warunki:

• źródłem finansowania tej dotacji musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego,
• wypłacona dotacja musi być dotacją, o której mowa w przepisach ustawy o finansach publicznych.

Z treści wniosku wynika, że – zgodnie z zawartą w 2009r. umową – wnioskodawczyni wzięła udział w „Programie ograniczenia niskiej emisji dla Gminy”, w wyniku czego otrzymała dotację. Z umowy wynika, że część środków, które przekazała Gmina pochodzi z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (10% wartości inwestycji), a część z pożyczki zaciągniętej przez Gminę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (60% wartości inwestycji).

Na wstępie koniecznym jest podkreślenie, że przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do końca 2009r. - wyodrębniają fundusz celowy od budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą państwowe i samorządowe fundusze celowe. Funduszem celowym – w myśl art. 29 ust. 1 tej ustawy - jest fundusz powołany ustawowo, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a wydatki są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań, z zastrzeżeniem ust. 9.

Stosownie do art. 29 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu gminy jest gminnym funduszem celowym.

W myśl art. 400 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2008r., Nr 25, poz. 150 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do końca 2009r. - na zasadach określonych ustawą działają Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej „Narodowym Funduszem”, wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej „wojewódzkimi funduszami”, powiatowe fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej „powiatowymi funduszami”, oraz gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej „gminnymi funduszami”.

Zgodnie z art. 401 ust. 1 ww. ustawy przychodami funduszy są wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych pobieranych na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych, a także z tytułu kwot pieniężnych uzyskanych na podstawie decyzji, o której mowa w art. 362 ust. 3.

Przepis art. 403 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż gminne i powiatowe fundusze są funduszami celowymi w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Stosownie do art. 406 ust. 1 pkt 6) ww. ustawy środki gminnych funduszy przeznacza się na przedsięwzięcia związane z gospodarką odpadami i ochroną powierzchni ziemi. Z kolei, jak wynika z art. 408 tej ustawy działalność, o której mowa w art. 406 może być finansowana przez przyznawanie dotacji.

Zgodnie z art. 107 pkt 2 powołanej wyżej ustawy o finansach publicznych dotacjami celowymi są środki przekazywane przez jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 i 12 (tj. państwowe i samorządowe fundusze celowe), na finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty.

Zapis tegoż przepisu uzupełnia katalog dotacji celowych określony w art. 106 ust. 1 pkt 2 ustawy. Dotacje, o których mowa w art. 107, pochodzą nie tylko ze środków budżetu państwa (art. 106 ust. 1 ustawy o finansach publicznych), ale także przekazywane są przez fundusze celowe oraz powiatowe lub samorządowe osoby prawne. Regulacja art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczy w szczególności samorządowych funduszy celowych.

Z powyższego zatem wynika, że dofinansowanie udzielone z samorządowego funduszu celowego jest dotacją celową.

Należy jeszcze raz podkreślić, że przepisy ustawy o finansach publicznych wyraźnie wyodrębniają fundusz celowy od budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Budżet jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów (art. 165 ust. 1 ustawy o finansach publicznych).

Zgodnie z przepisami art. 29 powyższej ustawy funduszem celowym jest fundusz, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a wydatki są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań (ust. 1). Fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu gminy (powiatu) jest gminnym (powiatowym) funduszem celowym. Elementem wspólnym dla budżetu gminy i gminnego funduszu celowego jest uchwała budżetowa. Zarówno budżet jak i plan przychodów i wydatków tego funduszu ustalane są w uchwale budżetowej rady gminy. Nadto organem odpowiedzialnym za wykonanie budżetu gminy i planu funduszu jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Z powyższego wyraźnie zatem wynika, iż budżet gminy jest budżetem odrębnym od budżetu gminnego funduszu celowego.

Reasumując, należy stwierdzić, że dotacja udzielona z funduszu celowego nie jest tożsama z dotacją udzieloną z budżetu państwa czy też z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Dofinansowanie przeznaczone na realizację celu „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy”, z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej stanowi co prawda dotację celową w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, jednakże nie można jej uznać za dotację otrzymaną z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, bowiem jest udzielana z funduszu celowego, a nie z budżetu gminy. Dlatego nie spełnia ona warunków niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego wypłacona z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja na ww. dofinansowanie podlega opodatkowaniu.

Tym samym, w części dotyczącej skutków podatkowych dofinansowania uzyskanego ze środków pochodzących z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do części środków pochodzących z pożyczki zaciągniętej przez Gminę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - w świetle przytoczonych wyżej przepisów - należy stwierdzić, że źródłem finansowania tej części dotacji był budżet jednostki samorządu terytorialnego, pomimo iż środki te nie pochodziły ze środków własnych gminy. Jednakże, dotacja nie musi pochodzić ze środków własnych gminy, musi jedynie pochodzić z budżetu gminy w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Zatem dotacja udzielona z budżetu gminy zasilanego pożyczką z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mieści się w kategoriach zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udzielenie bowiem gminie pożyczki z funduszu celowego nie jest równoznaczne z udzieleniem dotacji z funduszu celowego.

Wobec powyższego, jeżeli istotnie otrzymane przez wnioskodawczynię dofinansowanie jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, to dofinansowanie to, w części sfinansowanej środkami pochodzącymi z pożyczki zaciągniętej przez Gminę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy cyt. powyżej przepisu. Zatem stanowisko wnioskodawczyni w tej części należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Odnosząc się natomiast do wskazanej przez wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca przy wydaniu przedmiotowej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.