INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.07.2010 r. (data wpływu 27.07.2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 30.08.2010r. (data wpływu 01.09.2010 r.) na wezwanie z dnia 20.08.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy ropy naftowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.07.2010r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 30.08.2010r. (data wpływu 01.09.2010 r.) na wezwanie z dnia 20.08.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy ropy naftowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

T. S.A. (dalej: T. lub Spółka) jest szwajcarską spółką prowadzącą działalność w zakresie obrotu ropą naftową. Spółka nie posiada w Polsce ani stałego miejsca prowadzenia działalności dla celów podatku od towarów i usług (dalej: VAT), ani zakładu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT). Jednocześnie T. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce (w tym zakresie T. ustanowiła przedstawiciela podatkowego), gdyż świadczy usługi, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium kraju. Niniejszy wniosek nie dotyczy jednak działalności usługowej na terytorium Polski.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej T. dokonuje m.in. nabycia od zagranicznych kontrahentów ropy naftowej pochodzenia rosyjskiego, którą następnie odsprzedaje na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju trzecim, tj. poza Unią Europejską (dalej: nabywca z kraju trzeciego). Transakcje te, co do zasady, są dokonywane z uwzględnieniem przedstawionego poniżej scenariusza.

T. nabywa ropę od zagranicznego kontrahenta w formule DAF Adamowo-Zastawa. Adamowo-Zastawa to Polska miejscowość, w której znajduje się graniczna przepompownia ropy naftowej pomiędzy białoruskim oraz polskim systemem rurociągów. Spółka dokonuje odsprzedaży (dostawy) nabytej ropy na rzecz nabywcy z kraju trzeciego w formule FOB G.. Po dostarczeniu do G., ropa jest wpompowywana do zbiorników znajdujących się na statkach, a następnie jest transportowana drogą morską do lokalizacji wskazanej przez nabywcę z kraju trzeciego poza Unię Europejską (przy czym nabywca z kraju trzeciego odpowiedzialny jest za dochowanie wszelkich formalności związanych z wywozem ropy poza terytorium Polski/Unii Europejskiej).

Każda ze stron powyższej transakcji obrotu towarowego (tj. zagraniczny kontrahent, T. oraz nabywca z kraju trzeciego) odpowiada za transport ropy naftowej i ponosi ryzyko utraty towaru na tych odcinkach, na których pozostaje właścicielem ropy naftowej. Oznacza to, iż T. odpowiada za transport ropy naftowej od granicznej przepompowni zlokalizowanej w miejscowości Adamowo-Zastawa, aż do zbiorników znajdujących się w porcie w G. gdzie skąd ropę odbiera nabywca z kraju trzeciego. Na odcinku, na którym odpowiedzialność ponosi T. (tj. pomiędzy Adamowo-Zastawa a G.) na terytorium Polski ropa jest transportowana za pośrednictwem systemu rurociągów eksploatowanego przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych S.A. (dalej: PERN) (Spółka jest obciążana przez PERN opłatami z tytułu transportu ropy).

Należy podkreślić, iż T. przejmuje faktyczne prawo do rozporządzania nabytą ropą naftową jak właściciel w momencie dostarczenia ropy do przepompowni Adamowo-Zastawa (zgodnie kontraktem na nabycie ropy naftowej, prawo do rozporządzania ropą przechodzi w momencie potwierdzenia przyjęcia ropy naftowej). Ponadto, nabywca z kraju trzeciego przejmuje prawo do rozporządzania ropą w momencie dokonania jej dostawy do zbiorników znajdujących się w porcie w G.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ropa naftowa nie jest dopuszczana do obrotu w Polsce. Transport ropy naftowej przez terytorium Polski (kiedy prawo do rozporządzania ropą jak właściciel przysługuje T.) następuje w celnej procedurze tranzytu. Ropa naftowa nie będzie przedmiotem dopuszczenia do obrotu ani importu przez T. również w innym kraju Unii Europejskiej. W konsekwencji, ropa naftowa jest towarem niewspólnotowym w czasie, kiedy T. posiada prawo do rozporządzania nią jak właściciel.

Jednocześnie Spółka podkreśla, iż ropa naftowa będąca przedmiotem dostawy na rzecz nabywcy z kraju trzeciego jest wydobywana w Rosji. Ropa naftowa po jej wydobyciu na terytorium Rosji może być przedmiotem obrotu przez wielu pośredników zanim zostanie dostarczona do kontrahenta Spółki, a następnie do T. w celu dokonania jej finalnej dostawy do nabywcy z kraju trzeciego.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie,

iż dostawa ropy naftowej dokonywana przez T. na rzecz nabywcy z kraju trzeciego w ramach przedstawionego scenariusza nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce...

W ocenie Spółki, dostawa ropy naftowej dokonywana przez T. na rzecz nabywcy z kraju trzeciego w ramach przedstawionego scenariusza nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, gdyż transport ropy naftowej w celu dokonania jej dostawy do nabywcy z kraju trzeciego należy uznać za rozpoczęty poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu VAT w Polsce podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, eksport i import towarów. Ze względu na fakt, iż T. nie dopuszcza ropy naftowej do swobodnego obrotu w Polsce, nie powstaje w Polsce obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (brak należności celnych do rozliczenia w kraju). Jednocześnie, zgodnie z argumentacją przedstawioną poniżej, T. nie będzie miała obowiązku wykazywania VAT z tytułu dostawy ropy naftowej ani eksportu (na rzecz nabywcy z kraju trzeciego), w związku z faktem, iż miejscem opodatkowania transakcji dostawy, ustalonym zgodnie z regulacjami w zakresie VAT, nie jest Polska.

Miejsce świadczenia przy dostawie towarów

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów transportowanych przez dokonującego ich dostawy, nabywcę lub osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu towarów do nabywcy. Natomiast, jak stanowi art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie. Jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem nie dochodzi do sytuacji, w której towar jest wydawany (transportowany) bezpośrednio nabywcy przez pierwszy podmiot w łańcuchu sprzedaży. W analizowanym przypadku każdy z uczestników transakcji sprzedaży ropy naftowej wydaje towar jedynie bezpośredniemu nabywcy. Zagraniczny kontrahent dostarcza ropę do T. (ropa jest transportowana do T. w celu dokonania dostawy), a następnie T. wydaje ropę naftową nabywcy z kraju trzeciego (T. organizuje, m.in. za pośrednictwem P., transport ropy do nabywcy z kraju trzeciego w celu dokonania jej dostawy). Oznacza to, iż w przedmiotowym scenariuszu nie można mówić o transakcji, do której stosuje się specyficzne zasady opodatkowania opisane w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, przepisem znajdującym zastosowanie w przedmiotowym scenariuszu będzie regulacja ogólna, tj. art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ze stanu faktycznego wynika, iż T. nabywa ropę naftową a formule DAF Adamowo-Zastawa, a następnie odsprzedaje ją nabywcy z kraju trzeciego w formule FOB G.. Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym scenariuszu zastosowanie znajduje art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w celu określenia miejsca opodatkowania VAT dostawy ropy naftowej dokonywanej przez T. na rzecz nabywcy z kraju trzeciego, należy określić miejsce, w którym rozpoczyna się transport ropy naftowej do nabywcy z kraju trzeciego.

Jak wskazano powyżej, ropa naftowa będąca przedmiotem dostawy do nabywcy z kraju trzeciego jest wydobywana w Rosji. W Rosji też faktycznie rozpoczyna się transport ropy naftowej (z wykorzystaniem wielu pośredników, w tym T.), czego finalnym efektem jest dostawa ropy naftowej na rzecz nabywcy z kraju trzeciego. Skoro więc miejscem rozpoczęcia transportu ropy naftowej, która w efekcie trafia do nabywcy z kraju trzeciego jest Rosja, to miejscem opodatkowania VAT dostawy tej ropy dokonywanej przez T. na rzecz nabywcy z kraju trzeciego nie powinna być Polska.

Należy podkreślić, iż T. przejmuje prawo do rozporządzania ropą naftową jak właściciel w momencie dostarczenia ropy do przepompowni Adamowo-Zastawa, skąd ropa jest transportowana przy wykorzystaniu rurociągów należących do P. (na zlecenie T.) celem jej dostarczenia do nabywcy z kraju trzeciego.

Zgodnie z międzynarodowymi regulacjami handlowymi Incoterms 2000, formuła DAF (z ang. delivered at frontier) stosowana w ramach międzynarodowych kontraktów handlowych oznacza, iż sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru do nabywcy i pozostawienia go do dyspozycji nabywcy w określonym miejscu na granicy po dokonaniu odprawy eksportowej towaru. Jednocześnie nabywca przejmuje odpowiedzialność towar (w rzeczywistości własność towaru) przed przekroczeniem przez ten towar granicy kraju i przed odbyciem przez ten towar odprawy importowej. Intencją stron transakcji stosujących formułę DAF jest pozostawienie towaru przed granicą danego państwa, tak, aby to nabywca dokonał wszelkich formalności związanych z importem towaru, a także zorganizował transport towarów z określonego miejsca na granicy (gdzie sprzedawca pozostawia towar) do miejsca przeznaczenia.

W przypadku obrotu ropą naftową, międzynarodowe formuły handlowe są również szeroko stosowane. Jednakże obrót ropą naftową dokonywany za pomocą ropociągów jest o tyle specyficzny, iż funkcję granicy państw w tym przypadku spełniają graniczne przepompownie ropy naftowej (jak przepompownia Adamowo- Zastawa). W rzeczywistości dostawa ropy naftowej możliwa jest tylko w przepompowniach, tam bowiem istnieje niezbędna aparatura pomiarowo-rozliczeniowa, która pozwala na określenie ilości ropy dostarczonej do tego miejsca (określenie ilości znajdującej się w środku nie jest możliwe, kiedy ropa naftowa znajduje się w ropociągu). Dlatego też, intencją stron kontraktów w zakresie obrotu ropy naftowej umawiających się na dostawę ropy naftowej na bazie „DAF graniczna przepompownia” jest postawienie ropy naftowej do dyspozycji nabywcy po dokonaniu odprawy eksportowej przez sprzedawcę, ale przed odprawą importową czyli de facto przed tym jak ropa naftowa przekroczy granicę celną danego kraju.

Jak wynika z ustaleń kontraktowych pomiędzy kontrahentem a T., ropa naftowa dostarczana jest do T. w formule DAF Adamowo-Zastawa. Odnosząc ten fakt do wyżej opisanej formuły handlowej, należy uznać, iż intencją kontrahenta i T. jest przekazanie T. ropy naftowej (prawa do rozporządzania ropą naftową jak właściciel) w momencie, kiedy ropa ta nie przekroczyła jeszcze granicy celnej kraju. De facto w przedstawionym scenariuszu, ropa naftowa nigdy nie przekroczy polskiej granicy celnej z uwagi na fakt, iż w żadnym przypadku nie zostanie dopuszczona do obrotu na terytorium Polski.

Jak już wskazano, ropa naftowa będąca przedmiotem dostawy do nabywcy z kraju trzeciego jest wydobywana w Rosji, skąd też ropa jest transportowana. Dodatkowo, T. przejmuje prawo do rozporządzania ropą naftową w formule DAF Adamowo-Zastawa skąd ropa podlega dalszemu transportowi w celu jej dostawy do nabywcy z kraju trzeciego. Mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT należy więc uznać, że w przedmiotowym scenariuszu miejscem opodatkowania VAT dostawy ropy do nabywcy z kraju trzeciego nie jest Polska, gdyż transport ropy naftowej rozpoczyna się poza terytorium kraju.

W uzupełnieniu analizy możliwości opodatkowania VAT transakcji przeprowadzonych w ramach przedstawionego scenariusza, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z szeroko stosowaną i akceptowaną w Unii Europejskiej praktyką, transakcje dotyczące towarów niestanowiących towarów unijnych (podlegające procedurze zawieszenia) nie podlegają wspólnotowemu systemowi VAT.

Sprzedaż krajowa i eksport ropy naftowej

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu VAT w Polsce podlegają wyłącznie transakcje, dla których miejscem świadczenia jest Polska. Mając powyższe na uwadze, jako że miejscem świadczenia w przypadku dostawy ropy naftowej dokonywanej przez Spółkę na rzecz nabywcy z kraju trzeciego nie jest Polska (co zostało udowodnione powyżej), należy stwierdzić, iż tego rodzaju dostawa nic może podlegać opodatkowaniu w Polsce ani jako sprzedaż krajowa, ani jako eksport. W ostatnim przypadku, zwraca uwagę fakt, iż definicja eksportu (zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) odnosi się wprost do definicji „dostawy towarów”. a zatem zasady określania miejsca świadczenia przy dostawie towarów mają zastosowanie również do eksportu.

W konsekwencji, T. nie ma obowiązku wykazywania w Polsce dla celów VAT sprzedaży krajowej ani eksportu ropy naftowej do nabywcy z kraju trzeciego.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, iż powyższe stanowisko, zgodnie z którym nie jest ona zobowiązana do wykazywania eksportu towarów dla celów VAT w Polsce, jest również logiczną konsekwencją faktu, iż ropa naftowa (nie będąc towarem wspólnotowym) nie będzie podlegać importowi do Unii Europejskiej przed dokonaniem jej dostawy do nabywcy z kraju trzeciego. Eksport mający za przedmiot towary nie będące towarami wspólnotowymi, które nie zostały wcześniej importowane do Unii Europejskiej (dopuszczone do obrotu) sprzeciwiałby się zasadom międzynarodowej wymiany handlowej i wspólnotowemu systemowi VAT.

Polska praktyka podatkowa

Spółka pragnie podkreślić, iż przedstawione powyżej stanowisko (zgodnie z którym nie ma ona obowiązku raportowania wskazanych transakcji dla celów VAT w Polsce, jako że miejscem świadczenia nie jest Polska) zostało potwierdzone w interpretacji z dnia 26 marca 2010 r. (sygn. IPPP1-443-1381/09-2/BS) wydanej dla Spółki przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na gruncie analogicznego stanu faktycznego. W przedmiotowej interpretacji, organ w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, iż miejscem świadczenia w przypadku dostawy ropy naftowej (w ramach której transport rozpoczyna się w formule DAF Adamowo-Zastawa) nie jest Polska.

Identyczne stanowisko (dotyczące miejsca świadczenia w formule DAF Polska granica) zostało przedstawione w interpretacji prawa podatkowego z dnia 20 grudnia 2004 r. wydanej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, sygn. US36/2BV/443/2004/124/TCH. Zgodnie z treścią przedmiotowej interpretacji, odnoszącej się do bardzo zbliżonego stanu faktycznego: „Dostawa ropy naftowej odbywa się na warunkach Incoterms 2000: DAF Adamowo-Zastawa, co oznacza, iż sprzedaż ma miejsce na wschodniej granicy kroju, w oznaczonym miejscu, po dokonaniu odprawy celnej eksportowej przez podmiot odpowiedzialny za transport ropy, zaś przed dokonaniem odprawy celnej importowej na terytorium Polski. (...) Przedstawiony wyżej stan faktyczny wskazuje, iż dostawa rapy naftowej ma miejsce na polskiej granicy, ale przed jej przekroczeniem, a zatem poza terytorium Polski.”

Podobne stanowisko zostało również wskazane w interpretacji prawa podatkowego z dnia 27 września 2006 r. wydanej przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego, sygn. PUS.lI/443/105/06/MR).

W opinii Spółki, wymienione powyżej interpretacje potwierdzają, iż stanowisko zaprezentowane w niniejszym wniosku jest szeroko akceptowane przez praktykę polskich organów podatkowych. W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że przedstawione przez nią stanowisko (tj. iż miejscem świadczenia przy dostawie ropy naftowej na rzecz nabywcy z kraju trzeciego dokonanej przez T. nie jest Polska) jest prawidłowe z punktu widzenia przepisów VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy o VAT, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, przez terytorium Wspólnoty rozumie się terytorium państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, a terytorium państwa trzeciego - terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty.

Art. 2 pkt 7 ww. ustawy zawiera definicję importu towaru, przez który rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Formuła DAF (ang. Delivered At Frontier) oznacza, iż sprzedający wypełnia swoje obowiązki związane z dostawą, gdy towar, po dokonaniu odprawy celnej w eksporcie, został postawiony do dyspozycji w oznaczonym miejscu na granicy, ale przed granicą celną kraju sąsiedniego.

Przepisy dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów uregulowane zostały w art. 22 ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną sformułowaną w ust. 1 pkt 1 wskazanego artykułu, miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy nabywcę lub przez osobę trzecią – jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast w ust. 4 tego artykułu postanowiono, że w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka nabywa ropę naftową pochodzenia rosyjskiego od kontrahentów zagranicznych w formule DAF Adamowo-Zastawa, a następnie odsprzedaje ją nabywcy z kraju trzeciego w formule FOB G. Transport ropy naftowej w celu jej dostawy do nabywcy z kraju trzeciego przez Wnioskodawcę rozpoczyna się w Rosji. Zgodnie z międzynarodowymi regulacjami handlowymi Incoterms 2000, formuła DAF stosowana w ramach międzynarodowych kontraktów handlowych oznacza, iż sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru do nabywcy i pozostawienia go do dyspozycji nabywcy w określonym miejscu na granicy po dokonaniu odprawy eksportowej towaru. Jednocześnie nabywca przejmuje odpowiedzialność towar (w rzeczywistości własność towaru) przed przekroczeniem przez ten towar granicy kraju i przed odbyciem przez ten towar odprawy importowej. Intencją stron transakcji stosujących formułę DAF jest pozostawienie towaru przed granicą danego państwa, tak, aby to nabywca dokonał wszelkich formalności związanych z importem towaru, a także zorganizował transport towarów z określonego miejsca na granicy (gdzie sprzedawca pozostawia towar) do miejsca przeznaczenia.

W przedstawionym przez Spółkę scenariuszu dostawy ropy naftowej, ropa naftowa nie jest dopuszczana do obrotu na terytorium Polski. Transport ropy naftowej przez terytorium Polski (kiedy prawo do rozporządzania ropą jak właściciel przysługuje Spółce) następuje w celnej procedurze tranzytu. Ropa naftowa nie będzie przedmiotem dopuszczenia do obrotu ani importu przez Spółkę również w innym kraju UE.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w przedstawionym przez Spółkę scenariuszu, transakcja dostawy ropy naftowej nabytej uprzednio od kontrahenta zagranicznego na terytorium państwa trzeciego na rzecz odbiorcy posiadającego siedzibę na terytorium kraju trzeciego, który dokona odprawy celnej tych towarów, nie mieści się w ustawowej definicji importu towarów. Zatem przedmiotową transakcję należy potraktować jako dokonaną na terytorium państwa trzeciego, niewywołującą skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.