INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji (…), przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu: 2 czerwca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Fundacją, która prowadzi działalność statutową i gospodarczą (wpis do KRS). Zainteresowany świadczy usługi dla gmin, polegające na wyłapywaniu bezpańskich psów i dalszym ich utrzymywaniu, żywieniu, leczeniu oraz szukaniu dla nich nowych domów. Za wykonaną usługę Fundacja wystawia fakturę, korzystając ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktura obejmuje koszt jednorazowy, np. 1000 zł. Na tę sumę składają się koszty transportu psa, obsługa psa w schronisku Wnioskodawcy, koszty wyżywienia, koszty opieki weterynaryjnej, ewentualnych sterylizacji (w przypadku przyjętej suki), koszty szczepień oraz koszty dotyczące załatwiania adopcji, koszty leków. Z działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje dochody, które w całości przeznacza na pokrycie działalności statutowej. Zainteresowany działa z pomocą dla bezdomnych zwierząt. Prowadzi wieloetapowy program sterylizacji suk i kastracji psów, żeby w ten sposób zmniejszyć liczbę nieszczęśliwych porzuconych zwierząt. Również urządzenie schroniska wymagało sporych nakładów finansowych, które zostały pokryte z działalności gospodarczej. Wnioskodawca opiekuje się też psami starymi, chorymi, których nikt nie zechce, a u Zainteresowanego żyją i dożywają starości. Wnioskodawca nie osiąga zysków, gdyż działalność statutowa pochłania cały budżet osiągnięty z działalności gospodarczej.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi zostały zaklasyfikowane do grupowań: wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) 9609Z – „pozostała działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana” – wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2004) oraz 9305Z – „działalność usługowa pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana”.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wskazał, iż świadczone usługi zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny – zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) – pod symbolem 93.05.10-00.00 „usługi pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane”, w tym: usługi polegające na wyłapywaniu i transporcie do schroniska bezdomnych psów, usługi związane z prowadzeniem schroniska dla bezdomnych zwierząt, zapewnienie schronienia, jedzenia i doraźnej opieki weterynaryjnej bezdomnym zwierzętom domowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeśli tak, to jaką stawką...

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany prowadzi działalność pożytku publicznego, pomniejsza liczbę bezdomnych zwierząt, biorąc je w opiekę i szukając im domów.

Wnioskodawca uważa, iż działalność pożytku publicznego powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwłaszcza, że trudno o sponsorów i trzeba samemu się utrzymać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez Wnioskodawcę.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm. – wprowadzono do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) m.in. do celów podatkowych (§ 1 i § 2 ww. rozporządzenia).

Jednakże na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany jest Fundacją, która prowadzi działalność statutową i gospodarczą (wpis do KRS). Fundacja świadczy usługi dla gmin, polegające na wyłapywaniu bezpańskich psów i dalszym ich utrzymaniu, żywieniu, leczeniu oraz szukaniu dla nich nowych domów.

Świadczone usługi – zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. – mieszczą się w grupowaniu 93.05.10-00.00 „usługi pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane”.

Usługi o wskazanym wyżej symbolu PKWiU nie zostały ujęte w żadnym z załączników do ustawy, zawierających wykazy towarów i usług, których sprzedaż podlega opodatkowaniu stawkami niższymi niż 22%.

Wobec powyższego w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionej klasyfikacji statystycznej należy stwierdzić, że usługi sklasyfikowane w grupowaniu 93.05 „usługi pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane”, jako, że nie zostały wyłączone lub zwolnione od opodatkowania, jak również objęte obniżoną stawką podatku podlegają opodatkowaniu wg podstawowej stawki podatku VAT, tj. 22%.

Podkreśla się ponadto, że kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.