INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 04 maja 2010 r. (data wpływu 10.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka powstała w roku 2005. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż okapów, silników oraz rozwiązań wentylacyjnych dla pomieszczeń kuchennych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (w dalszej części – SSE) na podstawie zezwolenia z dnia 23 lutego 2007 r. Zezwolenie to obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

28.5 Usługi obróbki metali i nakładanie powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych,

28.7 Wyroby metalowe gotowe pozostałe,

29.1 Maszyny do wytwarzania i wykorzystywania energii mechanicznej, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych,

29.2 Maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe,

29.4 Obrabiarki i narzędzia mechaniczne,

29.5 Maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe,

29.7 Sprzęt gospodarstwa domowego, gdzie indziej niesklasyfikowany,

30.0 Maszyny biurowe i komputery,

31.1 Silniki elektryczne , prądnice, transformatory,

31.2 Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza,

31.3 Druty i przewody izolowane,

31.4 Akumulatory, ogniwa i baterie galwaniczne,

31.5 Sprzęt oświetleniowy i lampy elektryczne,

31.6 Sprzęt elektryczny, gdzie indziej nie sklasyfikowany,

32.1 Lampy elektronowe i pozostałe elementy elektroniczne,

32.2 Urządzenia nadawcze telewizyjne i radiowe, urządzenia i aparaty dla telefonii i telegrafii przewodowej,

32.3 Odbiorniki telewizyjne i radiowe; urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu oraz akcesoria do nich,

33.1 Sprzęt medyczny i chirurgiczny oraz przyrządy ortopedyczne,

33.2 Instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne, nawigacyjne i podobne instrumenty i przyrządy,

33.3 Projektowanie i montaż system…ów do sterowania procesami przemysłowymi,

33.4 Instrumenty optyczne i sprzęt fotograficzny.

Spółka poniosła wydatki inwestycyjne na środki trwałe traktowane jako wydatki kwalifikowane stanowiące podstawę do ustalenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy.

Stosownie do wymogów procesu produkcyjnego, Wnioskodawca zleca podmiotom trzecim produkcję komponentów wykorzystywanych przez Spółkę przy produkcji wyrobów, wymienionych w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie SSE.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zawiera umowy korporacyjne z podmiotami trzecimi prowadzącymi działalność na terenie SSE oraz z kontrahentami działającymi poza strefą (w tym za granicą), na mocy których udostępnia własne środki trwałe – urządzenia do produkcji komponentów – a kontrahent zobowiązany jest do wykorzystywania udostępnionych środków trwałych wyłącznie do produkcji komponentów na potrzeby Spółki (umowy toolingowe).

W wyniku zawarcia przedmiotowych umów, na kontrahenta Spółka nie przechodzi własność udostępnionych urządzeń, a po zakończeniu obowiązywania umowy są one zwracane właścicielowi. Przedmiotem wskazanych umów są między innymi środki trwałe, z którymi wiązały się wydatki inwestycyjne Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o wartość tych środków trwałych, które zostały udostępnione kontrahentom – prowadzącym działalność na terenie SSE, jak i kontrahentom spoza SSE (w tym również kontrahentom prowadzącym działalność za granicą) – w ramach umów kooperacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku przekazania kontrahentowi w ramach umów kooperacyjnych środków trwałych po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek skorygowania wartości kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego o wartość udostępnionych środków trwałych. W dalszej części Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

1.

Zgodnie z art. 12 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (j. t. Dz. U. z 2007 nr 42, poz. 274), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do osób prawnych, zasady dotyczące tego zwolnienia normuje art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przesłanki warunkujące nabycie prawa do omawianego zwolnienia zostały określone w § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia strefowego, który stanowi, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miejsca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Przepisy Rozporządzenia strefowego nie zawierają innych regulacji nakazujących wykluczenie wydatków na nabycie środków trwałych spośród wydatków inwestycyjnych, w tym zwłaszcza w przypadku oddania ich do wykorzystania innemu podmiotowi.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania, Wnioskodawca wskazuje, iż obowiązek skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dotyczy sytuacji, w której w okresie 5 lat od wprowadzenia do ewidencji środków trwałych nastąpiło przeniesienie własności tych składników majątkowych.

2.

Umowy kooperacyjne, zakładające udostępnienie kontrahentowi urządzeń wykorzystywanych w ramach wspólnego przedsięwzięcia – które w praktyce gospodarczej przyjęto nazywać umowami toolingowymi (z ang. tool – narzędzie) – jako umowy nienazwane nie zostały unormowane w prawie cywilnym. Nie mniej ich zawarcie nie powoduje skutku prawno - rzeczowego w postaci przeniesienia prawa własności rzeczy będących przedmiotem umowy na kontrahenta Spółki. Urządzenia te, chociaż fizycznie znajdują się poza miejscem prowadzenia działalności przez Spółkę , figurują w prowadzonym przez Nią rejestrze środków trwałych. Również po zakończeniu obowiązywania umowy kooperacyjnej nie dochodzi do przejścia ich własności na kontrahenta Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w wyniku zawieranych umów kooperacyjnych nie dochodzi do przeniesienia prawa własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne – a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego o wartość środków trwałych udostępnionych kontrahentom Spółki na podstawie umów o współpracę.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe w zbliżonych stanach faktycznych. Mimo, iż wskazane poniżej interpretacje dotyczą umów najmu, to ze względu na podobieństwo do umów kooperacyjnych – jako nie skutkujących przeniesieniem własności środków produkcji – w ocenie Wnioskodawcy wynikające z nich wnioski znajdują w pełni zastosowanie do sytuacji Spółki. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje na:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 września 2008 r. (sygn. ITPB3/423-330/08/MT), w której organ stwierdza, że „na skutek oddania w najem środków trwałych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne i wywiezienie tych składników majątku poza terytorium specjalnej strefy ekonomicznej (poza granice Polski), Spółka nie będzie zobligowana do dokonania korekty wartości wydatków inwestycyjnych”.

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 czerwca 2008 r. (sygn. ILPB3/423-192/08-3/HS), w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „w razie wynajmu wybranych środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, nie utraci ona (spółka) prawa do zwolnienia podatkowego przysługującego z tytułu art. 17 ust.1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.