INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szkoły, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego świadczeń sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego świadczeń sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zespół Szkół Ogólnokształcących jest jednostką budżetową. Szkoła wypłaca nauczycielom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczenia urlopowe na podstawie art. 53 ust. 1a Karty Nauczyciela. Dodatkowo – zgodnie z regulaminem ZFŚS – pracownicy mają wypłacane tzw. wczasy pod gruszą oraz otrzymują dofinansowanie do wycieczki organizowanej ze środków ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacane: świadczenia urlopowe dla nauczycieli, „wczasy pod gruszą” oraz dofinansowanie do wycieczki zorganizowanej przez pracodawcę ze środków ZFŚS są zwolnione z podatku dochodowego do kwoty 380 zł w skali roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione w pytaniu rodzaje świadczeń podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego do kwoty 380 zł. Są to świadczenia pieniężne, finansowane w całości z ZFŚS. Nie ma znaczenia, że świadczenie urlopowe wypłacane jest na podstawie Karty Nauczyciela, gdyż środki na ten cel zabezpieczone są na funduszu socjalnym i wypłata następuje z funduszu socjalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężna świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika (czy też członków jego rodziny), wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z zacytowanego przepisu skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,
• świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,
• źródłem finansowania są w całości środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wartość świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z obowiązującym w zakładzie Wnioskodawcy Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pracownicy mają wypłacane tzw. wczasy pod gruszą a także otrzymują dofinansowanie do wycieczki organizowanej ze środków ZFŚS. Ponadto nauczycielom wypłacane są świadczenia urlopowe.

Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych – na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - są zatem określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, świadczenia związane z finansowaniem działalności socjalnej – w tym również dotyczące wypoczynku (wycieczki oraz wczasów „pod gruszą”) – o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Przy czym wartość świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych przyznanych pracownikowi podlega sumowaniu. W sytuacji jednak gdy wystąpi nadwyżka powyżej tej kwoty, wówczas tą różnicę należy zaliczyć do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu, odprowadzić od niej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wykazać w informacji PIT-11 jako przychód ze stosunku pracy.

Odnosząc się natomiast do świadczeń urlopowych nauczycieli stwierdzić należy, że świadczenia te nie są świadczeniami przyznanymi stosownie do postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, uzależnionym i od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Przychód ten, jak stanowi art. 53 ust. 1a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zmianami), ustalony jest w odniesieniu do innych przesłanek, tj. proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w danym roku szkolnym. Mając powyższe na uwadze, jak również fakt, iż nauczyciel może dodatkowo otrzymać dofinansowanie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone na wypoczynek, świadczenia urlopowego nie można uznać za świadczenie związane z finansowaniem działalności socjalnej. Nie korzysta ono więc ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, świadczenia na rzecz pracowników z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci dofinansowania wypoczynku organizowanego we własnym zakresie - tzw. wczasy pod gruszą oraz dofinansowania do wycieczki zorganizowanej przez pracodawcę korzystają ze zwolnienia wynikającego treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Ze zwolnienie tego, nie korzystają natomiast świadczenia urlopowe dla nauczycieli.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.