Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1291/12-2/KG
z 13 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku podatkowym 2012 w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczył usługi wyceny nieruchomości jako rzeczoznawca majątkowy. Usługi te polegają na sporządzeniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego.

Działalność rzeczoznawcy majątkowego w zakresie wyceny polega na interpretacji zachowań rynkowych przy użyciu kwalifikacji zawodowych i stanowi opinię o wartości nieruchomości. Działania dotyczą także opinii niemających formy operatu szacunkowego dla określania skutków finansowych uchwalania planów miejscowych, określenia wartości indywidualnej inwestora, wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji i środków trwałych w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczył także usługi geodezyjne. Działalność ta polega na pomiarach geodezyjnych obiektów przestrzennych baz danych z użyciem specjalistycznego sprzętu oraz opracowaniu wyników pomiarów w formie przewidzianego przepisami szczególnymi operatu technicznego. W wyniku opracowania powstają mapy, szkice i protokoły graniczne dla zamawiającego. Wykonuje się także wyznaczenia obiektów budowlanych i granic nieruchomości na gruncie, w oparciu o dokumentację projektową i dane zawarte w państwowym zasobie geodezyjnym. Wnioskodawca wykonuje także opinie geodezyjne polegające na kwalifikacji technicznej archiwalnych dokumentów pod względem przydatności ich wykorzystania dla celów ewidencji gruntów.

W roku podatkowym 2012 wartość sprzedaży opodatkowanej z obu opisanych powyżej form działalności nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Według kryteriów oznaczonych w art. 113 ust. 1, zakres działań rzeczoznawcy majątkowego regulują ściśle przepisy, ustawy o gospodarce nieruchomościami i krajowe standardy wyceny.

Zakres działalności geodety polega na wykonywaniu czynności technicznych określonych przez ustawę prawo geodezyjne i rozporządzenie standardy zawodowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawca może w korzystać ze zwolnienia od podatku VAT o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług świadcząc usługi wyceny nieruchomości?
2. Czy Wnioskodawca może w korzystać ze zwolnienia od podatku VAT o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług świadcząc usługi geodezyjne?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca świadcząc usługi wyceny nieruchomości i usługi geodezyjne może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT wskazanego w art. 113 ze względu na wielkość przychodów. W przypadku nieosiągania przychodów wskazanych w tym przepisie, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego. W szczególności do Wnioskodawcy z tytułu świadczenia opisanych wyżej usług nie stosują się ograniczenia wskazane w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 9 cyt. ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Na podstawie delegacji zawartej art. 113 ust. 14 cyt. ustawy, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) wskazał, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 tego załącznika do ww. rozporządzenia wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo” ani pojęcia „rzeczoznawstwo”. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, „rzeczoznawca” to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert, natomiast „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w 2012 roku w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczył usługi wyceny nieruchomości jako rzeczoznawca majątkowy oraz usługi geodezyjne. W roku podatkowym 2012 wartość sprzedaży opodatkowanej z obu ww. form działalności nie przekroczy kwoty 150.000 zł wg kryteriów oznaczonych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi rzeczoznawcy polegają na sporządzeniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Działalność rzeczoznawcy majątkowego w zakresie wyceny polega na interpretacji zachowań rynkowych przy użyciu kwalifikacji zawodowych i stanowi opinię o wartości nieruchomości. Działania dotyczą także opinii niemających formy operatu szacunkowego dla określania skutków finansowych uchwalania planów miejscowych, określenia wartości indywidualnej inwestora, wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji i środków trwałych w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W odniesieniu do świadczonych usług geodezyjnych Wnioskodawca wskazał, iż działalność ta polega na pomiarach geodezyjnych obiektów przestrzennych baz danych z użyciem specjalistycznego sprzętu oraz opracowaniu wyników pomiarów w formie przewidzianego przepisami szczególnymi operatu technicznego. W wyniku opracowania powstają mapy, szkice i protokoły graniczne dla zamawiającego. Wykonuje się także wyznaczenia obiektów budowlanych i granic nieruchomości na gruncie w oparciu o dokumentację projektową i dane zawarte w państwowym zasobie geodezyjnym. Wnioskodawca wykonuje także opinie geodezyjne polegające na kwalifikacji technicznej archiwalnych dokumentów pod względem przydatności ich wykorzystania dla celów ewidencji gruntów.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Analizując powyżej przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że świadczenie usług polegających na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego mieści się w zakresie rzeczoznawstwa. Działalność w ww. zakresie wyceny sprowadza się do interpretacji zachowań rynkowych przy użyciu kwalifikacji zawodowych i stanowi opinię o wartości nieruchomości. Działania dotyczą także opinii niemających formy operatu szacunkowego dla określania skutków finansowych uchwalania planów miejscowych, określenia wartości indywidualnej inwestora, wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji i środków trwałych w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W ocenie tut. Organu usługi polegające na wykonywaniu pomiarów geodezyjnych obiektów przestrzennych baz danych z użyciem specjalistycznego sprzętu oraz opracowywanie wyników pomiarów w formie operatu szacunkowego mieszczą się w zakresie usług geodezyjnych. Wynikiem dokonywanych czynności jest powstanie map, szkiców, protokołów granicznych, a także wydawanie opinii geodezyjnych polegających na kwalifikacji technicznej archiwalnych dokumentów pod względem przydatności ich wykorzystania dla celów ewidencji gruntów, które Wnioskodawca wykonuje na rzecz zamawiającego.

Jak wynika z powyższego, żadne z podejmowanych przez Wnioskodawcę działań nie nosi cech doradztwa. Fakt, iż Wnioskodawca wydaje opinie nie oznacza, iż świadczone usługi będą wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia nie mogą bowiem korzystać ci podatnicy, którzy świadczą usługi doradcze – inne niż doradztwo rolnicze związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz wskazane wyżej przepisy, stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę jedynie usług rzeczoznawstwa oraz usług geodezyjnych, w zakresie wskazanym w złożonym wniosku, z wyłączeniem usług doradczych, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do Zainteresowanego nie będzie mieć także zastosowania wyłączenie z prawa do korzystania ze zwolnienia sformułowane w art. 113 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż jeżeli wartość sprzedaży w danym roku podatkowym przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9, to Zainteresowany utraci prawo do zwolnienia w momencie przekroczenia tej kwoty, w myśl art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym „jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).”

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.