INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2010r. (data wpływu 3 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat dokonywanych przez uczestników programu na współfinansowanie kosztów wykonania instalacji solarnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2010r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat dokonywanych przez uczestników programu na współfinansowanie kosztów wykonania instalacji solarnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 maja 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat realizuje program zwiększania wykorzystania odnawialnych źródeł energii i poprawy jakości powietrza w obrębie obszarów N., który w swoich założeniach przewiduje montaż 2349 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które będą własnością Powiatu przez 5 lat, a następnie przekazane będą na rzecz osób fizycznych.

Środki na realizację zadania pochodzić będą w około 45% z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Ochrony Powietrza, 40% z Polsko - Szwajcarskiego Programu Współpracy i w 15% jako środki osób fizycznych.

Powiat jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego z dnia 10 grudnia 2002r.) z tytułu świadczenia usług najmu i dzierżawy pomieszczeń i mediów, składa deklaracje VAT-7.

Powiat realizuje wymienione zadanie w oparciu o art. 403 w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 oraz 22 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) - do zadań powiatów należy finansowanie ochrony środowiska m.in. poprzez wspomaganie wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza oraz z art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 5 marca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592) - Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. ochrony środowiska.

W ramach programu wykonanych będzie 2349 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które z tytułu uczestnictwa w programie pokryją koszty wykonania dokumentacji projektowej, jak i 15% zakupu i montażu instalacji solarnej, gdyż w chwili obecnej dofinansowanie pochodzić będzie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jak i Szwajcarsko - Polskiego Programu Współpracy w ramach współpracy pomiędzy Szwajcarią a Rzeczypospolitą Polską.

Pomiędzy uczestnikami programu a Powiatem zostały zawarte umowy cywilno¬prawne.

W związku z otrzymanymi wpłatami Powiat zobowiązuje się do dostarczenia i zamontowania zestawu solarnego na budynkach osób fizycznych partycypujących w kosztach. Cena zestawu solarnego zostanie ustalona w drodze postępowania przetargowego.

Wpłaty osób fizycznych przyjmowane są na wyodrębniony rachunek bankowy.

Osoby, które nie uiszczą wpłaty w ramach programu, nie będą mogły skorzystać z montażu instalacji solarnej. Wpłaty ponoszą wyłącznie osoby fizyczne, które następnie korzystać będą, jako uczestnicy programu, z instalacji solarnej.

Osoba fizyczna dokonująca wpłaty na rzecz Powiatu partycypuje w kosztach wykonania instalacji solarnej w wysokości stanowiącej 15% zwrotu nakładów związanych z montażem instalacji solarnej.

Osoby będą dysponować instalacją solarną na potrzeby realizacji celu publicznego - ochrona środowiska celem ograniczenia emisji zanieczyszczeń na podstawie umów użyczenia nieodpłatnego.

W zakresie podatku związanego z wymienioną instalacją po stronie Powiatu, jak i osoby fizycznej wydane zostały interpretacje przepisów prawa IBPBII/2/415-386/09/NG z dnia 26 czerwca 2009r. oraz IBPBI/2/423-390/09/MS z dnia 29 czerwca 2009r.

Przekazanie instalacji po upływie 5 lat będzie uzależnione od stanowiska Funduszu Szwajcarskiego, o czym mowa w § 13 umowy cywilno-prawnej zawartej pomiędzy Powiatem a uczestnikiem programu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przyjmując dobrowolne wpłaty dokonywane przez uczestników programu na współfinansowanie kosztów wykonania instalacji solarnych na podstawie zawartych umów, Wnioskodawca prosi o rozstrzygnięcie, czy wpłaty te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane wpłaty w wysokości 15% kosztów zadania mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie są to bowiem czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. przepisem § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis jest powtórzeniem zapisu wynikającego z § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania powiatu należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu ochrony środowiska i przyrody (art. 4 ust. 1 pkt 13 cytowanej ustawy o samorządzie powiatowym).

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Powiat realizuje program zwiększania wykorzystania odnawialnych źródeł energii i poprawy jakości powietrza w obrębie obszarów N., który w swoich założeniach przewiduje montaż 2349 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które będą własnością Powiatu przez 5 lat, a następnie przekazane będą na rzecz osób fizycznych.

Środki na realizację zadania pochodzić będą w około 45% z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Ochrony Powietrza, 40% z Polsko - Szwajcarskiego Programu Współpracy i w 15% jako środki osób fizycznych.

Powiat jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym z tytułu świadczenia usług najmu i dzierżawy pomieszczeń i mediów, składa deklaracje VAT-7.

Powiat realizuje wymienione zadanie w oparciu o art. 403 w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 oraz 22 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) - do zadań powiatów należy finansowanie ochrony środowiska m.in. poprzez wspomaganie wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza oraz z art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 5 marca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592) - Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. ochrony środowiska.

W ramach programu wykonanych będzie 2349 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które z tytułu uczestnictwa w programie pokryją koszty wykonania dokumentacji projektowej, jak i 15% zakupu i montażu instalacji solarnej, gdyż w chwili obecnej dofinansowanie pochodzić będzie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jak i Szwajcarsko - Polskiego Programu Współpracy w ramach współpracy pomiędzy Szwajcarią a Rzeczypospolitą Polską.

Pomiędzy uczestnikami programu a Powiatem zostały zawarte umowy cywilno¬prawne.

W związku z otrzymanymi wpłatami Powiat zobowiązuje się do dostarczenia i zamontowania zestawu solarnego na budynkach osób fizycznych partycypujących w kosztach. Cena zestawu solarnego zostanie ustalona w drodze postępowania przetargowego.

Wpłaty osób fizycznych przyjmowane są na wyodrębniony rachunek bankowy.

Osoby, które nie uiszczą wpłaty w ramach programu, nie będą mogły skorzystać z montażu instalacji solarnej. Wpłaty ponoszą wyłącznie osoby fizyczne, które następnie korzystać będą, jako uczestnicy programu, z instalacji solarnej.

Osoba fizyczna dokonująca wpłaty na rzecz Powiatu partycypuje w kosztach wykonania instalacji solarnej w wysokości stanowiącej 15% zwrotu nakładów związanych z montażem instalacji solarnej.

Osoby będą dysponować instalacją solarną na potrzeby realizacji celu publicznego - ochrona środowiska celem ograniczenia emisji zanieczyszczeń na podstawie umów użyczenia nieodpłatnego.

Przekazanie instalacji po upływie 5 lat będzie uzależnione od stanowiska Funduszu Szwajcarskiego, o czym mowa w § 13 umowy cywilno-prawnej zawartej pomiędzy Powiatem a uczestnikiem programu.

Odnosząc się do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy przede wszystkim należy zaznaczyć, iż określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zakres opodatkowania tym podatkiem obejmuje odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Jak już uprzednio zauważono, przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiujący pojęcie „dostawy towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, iż czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż oderwanie pojęcia „dostawa towarów” oraz ekonomicznych aspektów transakcji od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa prywatnego pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę (osobę fizyczną – uczestnika programu) korzyści i ciężarów związanych z towarem jest, co do zasady, wydanie towaru.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że przedmiotem programu realizowanego przez Powiat będzie montaż 2349 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych będących uczestnikami programu. Instalacje te będą własnością Powiatu przez 5 lat, a następnie przekazane będą na rzecz osób fizycznych (w przypadku braku odmiennego stanowiska Funduszu Szwajcarskiego). Pomiędzy uczestnikami programu a Wnioskodawcą zostały zawarte umowy cywilno¬prawne. Wnioskodawca wskazał, że osoby fizyczne będą dysponować instalacją solarną na podstawie umów użyczenia nieodpłatnego.

Należy jednak zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie – niezależnie od faktu, iż Wnioskodawca przez okres 5 lat pozostawać będzie właścicielem ww. instalacji solarnej na gruncie prawa cywilnego - nastąpi wydanie przedmiotu transakcji na rzecz osoby będącej uczestnikiem programu, która od tego momentu dysponować będzie instalacją solarną jak właściciel.

Jak już uprzednio wyjaśniono, nie należy bowiem utożsamiać czynności cywilnoprawnej przenoszącej prawo własności z dostawą towarów w rozumieniu prawa podatkowego (ustawy o podatku od towarów i usług), gdyż z chwilą wydania towaru (instalacji solarnej) uczestnik programu dysponował będzie tym towarem jak właściciel, czyli władał nim w sensie ekonomicznym. Dana osoba fizyczna rozporządzając ww. towarem nie tylko będzie czerpała korzyści w postaci przysporzenia swego majątku, czy też korzyści ekonomiczne wynikające z faktu posiadania ww. instalacji, ale również winna zapewnić niezbędną dbałość o utrzymanie instalacji solarnej w należytym stanie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż z chwilą faktycznego wydania ww. instalacji solarnej nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel na rzecz uczestnika programu, tym samym uznać należy, iż dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z przygotowaniem przez Wnioskodawcę dokumentacji projektowej niezbędnej dla późniejszego montażu instalacji solarnej na budynku danej osoby fizycznej zauważyć należy, iż w tym przypadku również mamy do czynienia ze skonkretyzowanym świadczeniem, które zostanie wykonane w ramach umowy zobowiązaniowej pomiędzy dwoma określonymi stronami transakcji, oraz dla którego istnieć będzie bezpośredni konsument (osoba fizyczna - uczestnik programu) odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Skoro jest możliwe zidentyfikowanie konkretnego świadczenia (nie stanowiącego dostawy towarów) wykonywanego przez Wnioskodawcę na rzecz określonej osoby fizycznej, należy uznać je za świadczenie usługi w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest uznanie przedmiotowych świadczeń (usługi projektowej oraz dostawy instalacji solarnej wraz z jej montażem) za odpłatne bądź nieodpłatne. Należy w tym miejscu podkreślić, że aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawę lub świadczącego usługę.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, iż w ramach opisanego programu wykonanych zostanie określona ilość instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które z tytułu uczestnictwa w programie pokryją koszty wykonania dokumentacji projektowej, jak i 15% zakupu i montażu instalacji solarnej.

W związku z otrzymanymi wpłatami Powiat zobowiązuje się do dostarczenia i zamontowania zestawu solarnego na budynkach osób fizycznych partycypujących w kosztach.

Wprawdzie Wnioskodawca w treści wniosku określił wpłaty dokonywane przez uczestników programu jako „dobrowolne”, należy jednak zauważyć, iż Wnioskodawca wskazał również na fakt, że osoby, które nie uiszczą wpłaty w ramach programu, nie będą mogły skorzystać z montażu instalacji solarnej. Wpłaty ponoszą wyłącznie osoby fizyczne, które następnie korzystać będą, jako uczestnicy programu, z instalacji solarnej. Z powyższego wynika, że za „dobrowolne” należy uznać samo uczestnictwo osoby fizycznej w programie realizowanym przez Powiat, bowiem dana osoba fizyczna ma możliwość samodzielnego podjęcia decyzji o przystąpieniu (bądź nie) do ww. programu. Natomiast sama wpłata dokonywana przez uczestnika programu nie może zostać określona mianem „dobrowolnej”, bowiem montaż instalacji solarnej na budynku konkretnej osoby fizycznej jest ściśle uzależniony od faktu uiszczenia wpłaty przez tę osobę w określonej wysokości (bowiem w przypadku nie uiszczenia wpłaty dana osoba nie będzie mogła skorzystać z montażu instalacji solarnej).

W sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym – Wnioskodawca zobowiązał się do przygotowania dokumentacji projektowej oraz do dostarczenia i zamontowania zestawu solarnego na budynku osoby fizycznej, dana osoba fizyczna przystępując do programu zobowiązała się do uiszczenia wpłaty w określonej wysokości. Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Z treści wniosku wynika, iż uczestnicy programu pokryją zarówno koszty wykonania dokumentacji projektowej, jak również 15% kosztów zakupu i montażu instalacji solarnej. Należy zauważyć, iż we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać w przyszłości wykonane przez Wnioskodawcę. Tym samym wnoszone wpłaty są niczym innym jak zaliczką na poczet przyszłego świadczenia (dostawy towarów oraz świadczenia usług) dokonywanego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazał, że osoby będą dysponować instalacją solarną na potrzeby realizacji celu publicznego, jakim jest ochrona środowiska celem ograniczenia emisji zanieczyszczeń. W tym miejscu nie sposób jednak pominąć faktu, iż zawarcie umowy zobowiązaniowej pomiędzy Wnioskodawcą a osobą fizyczną przynosi w pierwszej kolejności uczestnikowi tegoż programu bezpośrednie wymierne korzyści wynikające z dostarczenia i zamontowania zestawu solarnego na jego budynku w postaci przede wszystkim alternatywnego źródła energii, zmniejszenia kosztów innego rodzaju urządzeń grzewczych, czy nawet oszczędności czasu. Nie można zatem stwierdzić, iż z tytułu dokonywanej wpłaty osoba fizyczna nie uzyskuje w zamian żadnej korzyści, wprost przeciwnie - staje się ona bezpośrednim beneficjentem czynności, która zostanie dokonana przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż świadczenia, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach ww. programu, stanowić będą odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - stanowią czynności podlegające opodatkowaniu według stawek obowiązujących dla danego świadczenia.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż przekazanie środków finansowych przez osoby fizyczne – uczestników programu na rachunek bankowy Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowi zapłatę - zaliczkę z tytułu dostawy towarów (dostawy instalacji solarnej wraz z montażem) oraz świadczenia usług (sporządzenie dokumentacji projektowej) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż „dokonane wpłaty w wysokości 15% kosztów zadania mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług” należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.