INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z dokonaniem darowizny akcji lub udziałów na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z dokonaniem darowizny akcji lub udziałów na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem akcji spółek kapitałowych, w tym publicznych, a także udziałów w spółkach kapitałowych, z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej we wniosku łącznie „Aktywa"). Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny niektórych Aktywów na rzecz funduszy inwestycyjnych zamkniętych („FIZ”).

W dacie darowizny Wnioskodawca będzie posiadał już tytuły uczestnictwa w wyżej określonych osobach prawnych, to jest certyfikaty inwestycyjne w FIZ.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że wniesienie Aktywów w formie darowizny będzie dokonane w formie umowy darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Wnioskodawca nie otrzyma w zamian żadnej korzyści z tytułu dokonania darowizny na rzecz wskazanych we wniosku podmiotów, w tym nie obejmie w zamian certyfikatów inwestycyjnych zamkniętego funduszu inwestycyjnego w drodze nowej emisji, ani też poprzez podwyższenie wartości nominalnej posiadanych dotychczas.

Przez zawarte we wniosku stwierdzenie, iż dokonanie darowizny przez Wnioskodawcę spowoduje wzrost wartości jego tytułów uczestnictwa w FIZ, Wnioskodawca rozumie to, iż realna wartość tytułów uczestnictwa Wnioskodawcy w FIZ z chwili po dokonaniu darowizny przez Wnioskodawcę będzie większa niż realna wartość tych samych tytułów uczestnictwa w FIZ z chwili przed dokonaniem darowizny. Należy bowiem zauważyć, iż w wyniku dokonania przez Wnioskodawcę darowizny zwiększa się majątek obdarowanego (FIZ). A skoro realna wartość tytułów uczestnictwa Wnioskodawcy w FIZ jest pochodną wartości majątku obdarowanego (FIZ), to należy racjonalnie przyjąć, iż nastąpi również wzrost wartości tych tytułów uczestnictwa.

Nie można przyjąć, iż wzrost wartości tytułów uczestnictwa Wnioskodawcy w zamkniętym funduszu inwestycyjnym stanowił będzie ekwiwalent wartości Aktywów wniesionych w formie darowizny do wyżej wskazanych podmiotów, gdyż ekwiwalentem jest „coś otrzymane w zamian za coś”, a przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, a więc w wypadku darowizny nigdy nie występuje ekwiwalent. Dodatkowo, należy zauważyć, iż co do zasady wzrost wartości tytułów uczestnictwa Wnioskodawcy w zamkniętym funduszu inwestycyjnym nie powinien być równy wartości Aktywów Wnioskodawcy stanowiących przedmiot darowizny, gdyż wzrost ten jest pochodną nie tylko od wartości Aktywów stanowiących przedmiot darowizny, ale i od szeregu innych czynników, jak choćby tego, ile tytułów uczestnictwa w FIZ posiadają inni uczestnicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę w formie darowizny całości lub części Aktywów do FIZ spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie przez niego w formie darowizny całości lub części Aktywów do FIZ nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Tak więc, jeśli zbycie całości lub części Aktywów do FIZ uzna się za odpłatne zbycie, to należy też uznać, że zbycie takie rodzi przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, wniesienia całości lub części Aktywów do FIZ w formie darowizny nie można uznać za odpłatne zbycie, ze względu na definicję darowizny zawartą w art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego („Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku").

Dokonanie darowizny przez Wnioskodawcę spowoduje wzrost wartości jego tytułów uczestnictwa w FIZ. Jednakże, żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje opodatkowania takiego wzrostu wartości.

Tym samym, wniesienie przez Wnioskodawcę całości lub części Aktywów do FIZ w formie darowizny nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podkreśla, iż podobne stanowisko zajmowały organy podatkowe m.in. w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB2/415-645/09-2/AS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB2/415-661/09-2/AS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-700/09-2/SP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)–c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek,
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą,
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych,
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni, w tym również:



1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
3. podział majątku likwidowanej spółki (spółdzielni),
4. wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b,


5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c,
6. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:



1. odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,


7. przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu,
8. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy,
9. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny,
10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Artykuł 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Z treści wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż ustawodawca enumeratywnie określił przypadki i zdarzenia, w wyniku których powstaje przychód z kapitałów pieniężnych. W tych przypadkach jest mowa o odpłatnym zbyciu, realizacji praw, objęciu w zamian. Wśród sytuacji skutkujących powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych nie wymieniono przypadków, w których podatnik daruje akcje lub udziały.

Przez pojęcie „darowizny” należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ustawy Kodeks cywilny) darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego – do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca dokona darowizny w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Nie otrzyma w zamian za darowane Aktywa żadnej korzyści, w tym nie obejmie udziałów lub akcji w tej spółce czy to w drodze nowej emisji czy to poprzez podwyższenie wartości nominalnej posiadanych dotychczas. Również wzrost wartości tytułów uczestnictwa w zamkniętym funduszu inwestycyjnym jest pochodną nie tylko od wartości Aktywów, stanowiących przedmiot darowizny, ale i od szeregu innych czynników, jak choćby tego, ile tytułów uczestnictwa w FIZ posiadają inni uczestnicy.

Mając na uwadze powyższe uregulowania zawarte w cytowanej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że wskutek przekazania udziałów lub akcji spółek kapitałowych z siedzibą w Polsce w formie darowizny na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, skoro Wnioskodawca nie otrzyma w zamian żadnej odpłatności.

Gdyby jednak przedmiotowa „darowizna” miała charakter zwrotny np. gdyby była elementem jakiegokolwiek rozliczenia w teraźniejszości bądź przyszłości, wówczas należałoby uznać, że konkretna czynność nie stanowi darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego i w związku z tym organ podatkowy może wywieść skutki podatkowe adekwatne do ustalonej sytuacji faktycznej.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ oparł się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy opisywana „darowizna” ma charakter bezzwrotnego świadczenia. Ustalenie czy czynność prawna miała formę darowizny możliwe jest wyłącznie w drodze postępowania podatkowego lub kontrolnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

W odniesieniu do powołanych we wniosku indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, tutejszy organ informuje, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.