Interpretacja Ministra Finansów
PT8/033/17/130/SBA/12/PT-1024
z 24 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1698/09-3/SJ wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, na wniosek z dnia 8 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 5 stycznia 2010 r. (data wpływu 19 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku, zmienia ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu został złożony ww. wniosek z dnia 8 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług budowlano-remontowych. W miesiącu grudniu 2009 r., przystępuje do przetargu nieograniczonego na wykonanie robót polegających na „Przebudowie zabytkowych stajni i ujeżdżalni na cele mieszkalno-usługowe – etap I” ogłoszonego przez Towarzystwo Sp. z o.o. Zamówienie obejmuje przebudowę istniejącego zespołu stajni i ujeżdżalni na cele mieszkalno-usługowe. Zespół budynków został wzniesiony jako stajnie wojskowe i tak był użytkowany do 1945 r. Po II wojnie światowej, zespół budynków został przekształcony w koszary wojsk radzieckich. Przez kilkanaście ostatnich lat był opuszczony i nieużytkowany. Według projektu na obiekcie tym ma zostać wykonanych 35 lokali mieszkalnych o całkowitej powierzchni użytkowej 1.914,90 m² oraz 6 lokali usługowych o powierzchni 939,20 m².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT będą opodatkowane roboty budowlane wykonywane na obiekcie zabytkowych stajni i ujeżdżalni?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie przebudowy zabytkowych stajni i ujeżdżalni na cele mieszkalno-usługowe, będzie w całości opodatkowane stawką 22% VAT ze względu na to, że nie jest to obiekt budownictwa objętego społecznym programem budownictwa, a jedynie efekt finalny będzie obiektem mieszkaniowym. Wnioskodawca uważa, że w tym przypadku nie można zastosować obniżonej stawki VAT, gdyż stajnia i ujeżdżalnia nie spełniają kryteriów zawartych w art. 41 pkt 12 do 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W dniu 17 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie przepisów § 2 i 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1698/09-3/SJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 i 3, art. 41 ust. 1, art. 41 ust. 2, art. 41 ust. 12, ust. 12a i ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.), a także rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Następnie organ ten wskazał, że w wyniku przebudowy zabytkowego zespołu stajni i ujeżdżalni na budynki o przeznaczeniu mieszkalno-usługowym, dojdzie do zmiany klasyfikacji według PKOB przedmiotowych budynków – z budynków o charakterze niemieszkalnym na budynki o charakterze mieszkalnym (mieszkalno-usługowym). W podatku od towarów i usług, zdaniem organu, dla ustalenia właściwej stawki podatku VAT istotna jest jednakże klasyfikacja obiektu budowlanego, istniejącego w momencie wykonywania prac budowlanych. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż budynek niemieszkalny po zakończeniu robót budowlanych będzie zaklasyfikowany jako budynek mieszkalno-usługowy.

W konsekwencji ww. organ stwierdził, że roboty budowlane wykonywane na obiekcie zabytkowym i ujeżdżalni będą opodatkowane stawką VAT w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy należało stwierdzić, że interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1698/09-3/SJ, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy przewidują dla niektórych czynności stawki obniżone.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto na podstawie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Artykuł 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jednocześnie należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 7 i 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) przez:

• roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
• przebudowę - należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji.
  
  

Jak wynika z przywołanych przepisów preferencyjna stawka opodatkowania w wysokości 7% znajduje zastosowanie do usług budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (z wyłączeniem lokali użytkowych) oraz w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach niemieszkalnych. Ponadto opodatkowaniu 7% stawką VAT podlegają również usługi budowlane wykonywane w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie 1264 jako budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską.

W świetle powyższych uregulowań należy uznać, że dla określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług na usługi budowlane związane z przebudową obiektu budowlanego (lub jego części) uzasadnione jest odniesienie się do statusu obiektu budowlanego (jego części), który ma być efektem inwestycji.

Nadmienić należy, że odmienna interpretacja prowadziłaby do nieuzasadnionego zróżnicowania stawki VAT np. w odniesieniu do inwestycji polegającej na budowie obiektu mieszkalnego od inwestycji polegającej na przebudowie obiektu niemieszkalnego, w wyniku której powstaje obiekt mieszkalny.

Stawka preferencyjna - 7% będzie zatem miała zastosowanie wówczas, gdy w wyniku przebudowy obiekt budowlany jej poddany będzie się kwalifikował do budynków mieszkalnych (dział 11 PKOB). Jednocześnie klasyfikacja i zmiana przeznaczenia musi mieć odzwierciedlenie w stosownej dokumentacji (np. w zawartych umowach, czy też w decyzji o pozwoleniu na budowę).

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniem przyszłym prowadzi on działalność polegającą na świadczeniu usług budowlano-remontowych. Wnioskodawca przystępuje do przetargu nieograniczonego na wykonanie robót polegających na „Przebudowie zabytkowych stajni i ujeżdżalni na cele mieszkalno-usługowe – etap I” ogłoszonego przez Towarzystwo Sp. z o.o. Zamówienie obejmuje przebudowę istniejącego zespołu stajni i ujeżdżalni na cele mieszkalno-usługowe. Zespół budynków został wzniesiony jako stajnie wojskowe i tak był użytkowany do 1945 r. Po II wojnie światowej, zespół budynków został przekształcony w koszary wojsk radzieckich. Przez kilkanaście ostatnich lat był opuszczony i nieużytkowany. Według projektu na obiekcie tym ma zostać wykonanych 35 lokali mieszkalnych o całkowitej powierzchni użytkowej 1.914,90 m² oraz 6 lokali usługowych o powierzchni 939,20 m².

Zdaniem Ministra Finansów, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, roboty budowlane polegające na przebudowie zabytkowych stajni i ujeżdżalni na budynek mieszkalno-usługowy będą podlegały opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług, gdy obiekt, który powstanie w wyniku tych robót będzie kwalifikował się do budynków mieszkalnych, a zmiana przeznaczenia i klasyfikacji znajdzie potwierdzenie w stosownej dokumentacji (np. zawartych umowach, w decyzji o pozwoleniu na budowę).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że wykonanie przebudowy zabytkowych stajni i ujeżdżalni na cele mieszkaniowo-usługowe, będzie w całości opodatkowane stawką 22%, ze względu na to, że nie jest to obiekt budownictwa mieszkaniowego, a jedynie efekt finalny będzie obiektem niemieszkaniowym, należało uznać za nieprawidłowe.

Mając powyższe na względzie należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 17 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1698/09-3/SJ, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § l ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.