Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-611/12-4/PG
z 24 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu 4 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług hipoterapii jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej prawa do zwolnienia od podatku (pyt. 1),
• nieprawidłowe - w części dotyczącej podstawy prawnej do zastosowania tego zwolnienia (pyt. 2).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług hipoterapii. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 czerwca 2009 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym rolnikiem dla potrzeb podatku VAT wg zasad ogólnych. W związku z rozpoczęciem z dniem 1 maja 2012 r. na podstawie wpisu do CEIDG działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług terapeutycznych w zakresie fizjoterapii (PKD 8690A) w dniu 27 kwietnia 2012 r. dokonał on aktualizacji na druku VAT-R, w którym oświadczył, że począwszy od dnia 1 maja 2012 r. jako podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Działalność fizjoterapeutyczna polega na świadczeniu usług hipoterapii na rzecz osób z porażeniem mózgowym, które przebywają w Ośrodku posiadającym wpis do rejestru ośrodków oraz wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych. Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii jako „firma” zewnętrzna, w oparciu o zawartą umowę o świadczenie usług hipoterapii na rzecz Ośrodka. Jako osoba prowadząca działalność na nazwisko własne w oparciu o wpis do CEIDG posiada także uprawnienia instruktora rekreacji ruchowej potwierdzone legitymacją wydaną przez Ministra Sportu i Turystyki z dnia 10 sierpnia 2010 r. Analogiczne uprawnienia posiada także zatrudniony w firmie Wnioskodawcy pracownik. Zainteresowany wskazał, że jego firma nie jest wpisana do rejestrów, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej, nie posiada też wpisu do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych, o których mowa w ustawie o rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Pismem z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Jest on podmiotem leczniczym świadczącym usługi medyczne (hipoterapia jako dział fizjoterapii) na rzecz osób niepełnosprawnych. Ww. usługi służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. W ocenie Zainteresowanego zarówno zakres podmiotowy jak i przedmiotowy jego działalności wskazują, że jest on podmiotem medycznym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).
2. Wnioskodawca uważa, że świadcząc usługi hipoterapii - posiadając przy tym uprawnienia instruktora rekreacji ruchowej wydane na podstawie Rozp. Min. Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2011 r. (Dz. U. Nr 71, poz.738 i z 2003 r. Nr 8, poz.93) wykonuje on zawód medyczny zgodny z brzmieniem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W jego przekonaniu istotne ma tutaj znaczenie, że usługi wykonywane są wyłącznie na rzecz osób niepełnosprawnych - co świadczy o tym, że przedmiotowe usługi są wykonywane w ramach zawodów medycznych.
3. Świadczone usługi opisane we wniosku są usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a zatem wyczerpują one treść wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
4. Turnusy rehabilitacyjne organizowane są przez Ośrodek posiadający wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych. Jako podwykonawca Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii na rzecz ww. Ośrodka stanowiące jeden z głównych elementów terapii leczenia porażenia mózgowego. Wnioskodawca uważa, że świadcząc ww. usługi na rzecz Ośrodka jako zleceniodawcy spełniającego wymogi wynikające z ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, przyjmuje on współodpowiedzialność za efekty zdrowotne i tym samym współuczestniczy w organizacji turnusu rehabilitacyjnego.
5. Turnusy rehabilitacyjne organizowane przez Ośrodek, na którego rzecz Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii są zgodne z zasadami określonymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ze zmianami).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze świadczeniem usług hipoterapii na rzecz Ośrodka organizującego turnusy rehabilitacyjne dla osób z porażeniem mózgowym - jako zewnętrzny dostawca tych usług Wnioskodawca powinien opodatkować te usługi podatkiem VAT w wysokości 23% czy też inną stawką?
2. Czy świadczone przez Zainteresowanego usługi hipoterapii na rzecz Ośrodka organizującego turnusy rehabilitacyjne dla osób z porażeniem mózgowym korzystają ze zwolnienia od podatku VAT w trybie art. 43 ust. 1 pkt 18 i 18a, 19, 19a ustawy VAT, lub odpowiednio § 13 ust.1 pkt 25 Rozp. Min. Fin?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług hipoterapii na rzecz osób niepełnosprawnych z porażeniem mózgowym powinno korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 25. Z punktu widzenia Zainteresowanego świadczone usługi rehabilitacyjne są elementem całości programu turnusu rehabilitacyjnego Ośrodka posiadającego niezbędne wpisy, o których mowa w ustawie o rehabilitacji - stąd jego zdaniem zwolniona stawka VAT powinna być w tym przypadku uzasadniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w części dotyczącej prawa do zwolnienia od podatku (pyt. 1),
• nieprawidłowe - w części dotyczącej podstawy prawnej do zastosowania tego zwolnienia (pyt. 2).
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie czynności w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostawało to, jaki podmiot wykonywał powyższą usługę.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił w tym zakresie od posługiwania się klasyfikacjami statystycznymi zastępując je formą opisową, wskazując na ich cechy, charakter i okoliczności wykonania.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zmienionym art. 170 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Według art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., zmienionym ustawą o działalności leczniczej (art. 170 pkt 2), zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Według art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zmienionego ustawą o działalności leczniczej (art. 170 pkt 3), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654),
4. psychologa.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (tj. podmioty lecznicze oraz w ramach wykonywanych zawodów lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa i osoby świadczące powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozlicza się wg zasad ogólnych. Od dnia 1 maja 2012 r. rozpoczął on świadczenie usług terapeutycznych w zakresie fizjoterapii (PKD 8690A). Działalność ta polega na świadczeniu usług hipoterapii na rzecz osób z porażeniem mózgowym, które przebywają w Ośrodku posiadającym wpis do rejestru ośrodków oraz wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych. Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii jako „firma” zewnętrzna, w oparciu o zawartą umowę o świadczenie usług hipoterapii na rzecz Ośrodka. Wnioskodawca posiada także uprawnienia instruktora rekreacji ruchowej potwierdzone legitymacją wydaną przez Ministra Sportu i Turystyki z dnia 10 sierpnia 2010 r. Analogiczne uprawnienia posiada także zatrudniony w jego firmie pracownik.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że jest podmiotem leczniczym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczącym usługi medyczne (hipoterapia jako dział fizjoterapii) na rzecz osób niepełnosprawnych. Usługi te służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Wykonuje on zawód medyczny zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej. Turnusy rehabilitacyjne organizowane są przez Ośrodek posiadający wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych. Wnioskodawca natomiast nie posiada wpisu do takiego rejestru. Jako podwykonawca Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii na rzecz tego Ośrodka stanowiące jeden z głównych elementów terapii leczenia porażenia mózgowego. Wnioskodawca uważa, że świadcząc ww. usługi na rzecz Ośrodka jako zleceniodawcy spełniającego wymogi wynikające z ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, przyjmuje on współodpowiedzialność za efekty zdrowotne i tym samym współuczestniczy w organizacji turnusu rehabilitacyjnego.

Turnusy rehabilitacyjne organizowane przez Ośrodek, na którego rzecz Zainteresowany świadczy usługi hipoterapii są zgodne z zasadami określonymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ze zm.).

Zatem, jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy usługi hipoterapii na rzecz Ośrodka organizującego turnusy rehabilitacyjne.

W § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. - zwanego dalej rozporządzeniem, postanowiono, iż zwalnia się od podatku usługi turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ze zm.) świadczone na zasadach określonych w tej ustawie oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.), do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych zalicza się uczestnictwo tych osób w:

1. warsztatach terapii zajęciowej, zwanych dalej „warsztatami”;
2. turnusach rehabilitacyjnych, zwanych dalej „turnusami”.
   
   

Art. 10c ust. 1 ww. ustawy stanowi, że turnus oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.

Turnusy mogą być organizowane:

1. przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które prowadzą co najmniej przez 2 lata działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i uzyskały wpis do rejestru organizatorów prowadzonego przez wojewodę, zwane dalej „organizatorem turnusów”;
2. wyłącznie w ośrodkach, które uzyskały wpis do rejestru ośrodków prowadzonego przez wojewodę - z wyłączeniem turnusów organizowanych w formie, o której mowa w ust. 5 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 10c ust. 2 cyt. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 10d ust. 1 powyższej ustawy, wojewoda prowadzi rejestr ośrodków oraz rejestr organizatorów turnusów i dokonuje wpisu do tych rejestrów na okres 3 lat po spełnieniu przez ośrodek lub organizatora turnusów warunków określonych zgodnie z ust. 8 pkt 3.

Z powołanych regulacji wynika, iż usługi turnusów rehabilitacyjnych świadczone przez inne podmioty niż podmioty lecznicze są wykonywane na podobnych zasadach i poddane szczególnym regulacjom wynikającym z przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Stąd właśnie uzasadnione jest objęcie turnusów rehabilitacyjnych zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia, ponieważ nie spełnia on warunków z niego wynikających. Jak wskazał Zainteresowany nie posiada on wpisu do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych, o których mowa w ustawie o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a ponadto turnusy te są organizowane przez Ośrodek na którego rzecz są świadczone usługi hipoterapii, a nie przez samego Wnioskodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi hipoterapii na rzecz Ośrodka organizującego turnusy rehabilitacyjne dla osób z porażeniem mózgowym nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT wynikającego z § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Analizując natomiast możliwość zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę usług zwolnienia od podatku w oparciu o wskazane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19 i 19a należy stwierdzić, iż zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Z tego względu oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze, inne podmioty świadczące te usługi na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza, bądź przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy przez świadczenie zdrowotne należy rozumieć działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Stosownie do art. 4 ust. 1. podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459 i Nr 106, poz. 622) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
   
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
   
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,
   
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618),
   
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,
   

• 5a) posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

6. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

   - w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Należy podkreślić, że Zainteresowany wskazał w opisie sprawy, że jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, świadczącym usługi medyczne na rzecz osób niepełnosprawnych. Usługi te służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Tym samym są spełnione warunki pozwalające na zastosowanie zwolnienia od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi hipoterapii na rzecz Ośrodka organizującego turnusy rehabilitacyjne dla osób z porażeniem mózgowym korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanego odnośnie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w stosunku do usług opisanych we wniosku zostało uznane za prawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podstawy prawnej tego zwolnienia za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w szczególności na oświadczeniu Zainteresowanego stwierdzającym, że jest on podmiotem leczniczym oraz usługi opisane we wniosku służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast, czy Wnioskodawca spełnia przesłanki do uznania go za podmiot leczniczy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.