INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010r. (data wpływu 29 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy sprzedaż powiązanych funkcjonalnie rzeczowo i finansowo składników majątkowych (apartamenty) stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającej przepisom ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy sprzedaż powiązanych funkcjonalnie rzeczowo i finansowo składników majątkowych (apartamenty) stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającej przepisom ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą w szczególności na krótkotrwałym odpłatnym wynajmie pokoi gościnnych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w postaci podatkowej książki przychodów i rozchodów.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest w trzech odrębnych, niezależnych od siebie nieruchomościach (kamienicach) położonych w K. Wnioskodawca nie jest właścicielem ani użytkownikiem wieczystym ww. nieruchomości — prowadzi działalność na podstawie umów najmu zawartych z właścicielami poszczególnych nieruchomości. Każde z miejsc (nieruchomości), w których prowadzona jest działalność Wnioskodawcy ma nadaną odrębną nazwę tj.: „S", „A" i „B". Obecnie, Wnioskodawca planuje sprzedać, na rzecz podmiotu trzeciego, zorganizowaną część przedsiębiorstwa funkcjonującą pod nazwą S i dlatego podjęła działania celem umożliwiania dokonania transakcji.

W S działalność prowadzona jest w oparciu o trzy (3), podpisane przez Wnioskodawcę z Wynajmującym, umowy wynajmu obejmujące cztery (4) mieszkania (apartamenty). Wszystkie mieszkania stanowią zespół nieruchomości funkcjonujący pod ww. nazwą. Wszystkie mieszkania są wyposażone w niezbędny sprzęt pozwalający na samodzielne funkcjonowanie wynajmowanych pokoi, niezależnie od pozostałych składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Przygotowany spis inwentarzowy pozwala dokładnie określić, jakie składniki majątku znajdujące się w wynajmowanych pokojach S, co pozwala na ich wyodrębnienie. Wyposażenie pokoi gościnnych pozwala na niezależność gości korzystających z pokoi i brak konieczności korzystania z innych składników majątkowych Wnioskodawcy wykorzystywanych w pozostałych nieruchomościach, gdzie spółka prowadzi działalność. Pokoje S obsługiwane są przez pracowników spółki Wnioskodawcy, którzy w zakresie swoich obowiązków mają obsługę i opiekę nad apartamentami oraz ich gośćmi.

„S" posiada własne, odrębne od „A" i „B":

(I) domenę internetową,

(II) logotyp (oznaczenie indywidualizacyjne) - „S",

(III) system rezerwacji pokoi gościnnych,

(IV) umowy marketingowe i reklamowe (usługi marketingowe i pośrednictwa nie mają związku z reklamą i rezerwacjami w pozostałych wynajmowanych mieszkaniach Wnioskodawcy, gdzie wszelkie tego typu umowy są zawierane odrębnie),

(V) umowy najmu poszczególnych apartamentów,

(VI) umowy na dostawę mediów (woda, prąd, śmieci),

(VII) umowy w zakresie pośrednictwa w zakresie wynajmu nieruchomości, zawarte z firmami zajmującymi się działalnością, w zakresie świadczenia usług pośrednictwa,

(VIII) loginy i hasła dostępu do systemu rezerwacji dokonywanych w S.

Działalność S przynosi odrębne korzyści ekonomiczne a wszystkie przychody i koszty od dnia 1 stycznia 2010 roku rejestrowane są, w postaci odrębnej — od pozostałych składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy — dodatkowej ewidencji (księga przychodów i rozchodów). Wnioskodawca prowadzi ewidencję w postaci książki przychodów i rozchodów (bezpośrednio dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy), a dodatkowo ma wyodrębnioną, ewidencję dotyczącą, wyłącznie przychodów i kosztów dotyczących S. Na przychody S składają się bezpośrednie opłaty wnoszone przez gości za korzystanie z pokoi gościnnych. Koszty wobec kontrahentów podzielone są w układzie rodzajowym na następujące kategorie: czynsze, media, pralnia, wynagrodzenia pracowników, należności przekazywane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, księgowość, catering śniadań, prowizja za wynajem, marketing oraz inwestycje.

W ramach omawianej transakcji, Wnioskodawca planuje sprzedać zorganizowaną, część przedsiębiorstwa pod nazwą „S"— dalej jako ZCP. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży ZCP, nabywca wejdzie w stosunek najmu czterech (4) mieszkań (apartamentów), obecnie wynajmowanych przez Wnioskodawcę, jako pokoje gościnne, w zakresie działalności S. Wraz z kupnem ZCP, nabywca przejmie również wszelkie prawa i obowiązki w ramach dotychczas zawartych przez Wnioskodawcę umów z dostawcami mediów, umów marketingowych oraz umowy o opłacie klimatycznej i innych niezbędnych do kontynuacji działalności S na dotychczasowych warunkach. Zobowiązania z tytułu wyżej wymienionych umów będą obciążały nabywcę od dnia zawarcia umowy sprzedaży. Do dnia zawarcia umowy, zobowiązaniami obciążony jest i odpowiada za ich wykonanie wyłącznie Wnioskodawca. Od dnia zawarcia umowy, odpowiedzialność za powstałe od tej chwili zobowiązania przejmuje nabywca. Nabywca — w ramach umowy sprzedaży ZCP — nabędzie również oznaczenia indywidualizujące nazwę zorganizowanej części przedsiębiorstwa a w szczególności: "S" czy "A". Nazwy te są rozpoznawalne i kojarzone konkretnie z A, prowadzonymi obecnie przez Wnioskodawcę. Nabywca nabędzie również odpowiednie prawa rzeczowe do ruchomości znajdujących się w S, które warunkują możliwość korzystania z pokoi gościnnych bez konieczności zakupu przez nabywcę ZCP dodatkowego wyposażenia i środków trwałych. W ramach umowy, nabywca przejmie również prawa autorskie i majątkowe związane z prowadzeniem S, jak również know-how oraz serwis internetowy wraz z kodem źródłowym (loginem) strony internetowej przewidzianej dla S.

Nabywca będzie nadal kontynuował działalność wynajmu pokoi gościnnych w nabytym ZCP, posługując się i wykorzystując dotychczasową nazwę „S". Wnioskodawca, wraz z umową sprzedaży ZCP, przekaże dokonane do dnia zawarcia umowy sprzedaży ZCP umowy rezerwacji pokoi. Nabyte pokoje gościnne nie wymagają ze strony nabywcy dodatkowych inwestycji celem ich wyodrębnienia ze spółki Wnioskodawcy. Na czas sprzedaży ZCP, nie jest przewidywana przerwa w działalności związanej z wynajmowaniem pokoi gościnnych – odbywać się ona będzie w sposób trwały i ciągły na dotychczasowych zasadach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można uznać, iż przedmiot transakcji (sprzedaż opisanych w zdarzeniu przyszłym, powiązanych funkcjonalnie, rzeczowo i finansowo składników majątkowych zarówno materialnych jak i niematerialnych pod postacią apartamentów „S”) stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 2004 r.)", w związku z czym przepisy tej ustawy nie znajdą wobec tej transakcji zastosowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym przedmiot sprzedaży stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) i w związku z tym do zawarcia umowy sprzedaży „S" nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z jej brzmieniem art. 6 ust. 1. W myśl art. 2 pkt 27e uptu, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania — zdaniem Wnioskodawcy stanowiąca przedmiot sprzedaży część przedsiębiorstwa funkcjonująca jako „S" spełnia powyższe kryteria.

Dokonując analizy ww. przepisu należy stwierdzić, iż warunkiem uznania części przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, jest funkcjonowanie:

(I) zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych;

(II) istniejącego w ramach danego przedsiębiorstwa;

(III) wyodrębnionego organizacyjnie;

(IV) wyodrębnionego finansowo;

(V) mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa.

Z powyższych przesłanek najistotniejsze dla określenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa są trzy ostatnie, formułujące warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc przesądzające o wydzieleniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. Z tych warunków najistotniejszy jest ostatni z nich.

Wyodrębnienie funkcjonalne

De facto, to hipotetyczny test, czy dany zespół składników majątkowych może stanowić niezależne przedsiębiorstwo decyduje o tym, czy mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Powyższy pogląd reprezentują zwłaszcza komentatorzy, wskazując, że: „najbardziej istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment; w celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, LEX 2010, wyd. IV, komentarz do art. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.).

W dalszej części opracowania ci sami autorzy, analizując kwestię samodzielności, wskazują, że: „(…) nie można tu postawić tezy o charakterze generalnym, pozwalającej na odróżnienie w każdym przypadku zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz należy zalecić każdorazowe badanie okoliczności konkretnego przypadku. W szczególności charakter struktury organizacyjnej może pozwolić na ustalenie, czy dana część ma charakter zorganizowanej. Celowe może być także przeprowadzenie swoistej symulacji – jeśli zarówno „oderwana” część przedsiębiorstwa, jak i jego pozostałość mogą funkcjonować w obrocie samodzielnie, to uznać należy że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.”

Powyższa analiza znajduje zastosowanie w przedmiotowej sytuacji, jako że nawet na dzień dzisiejszy S funkcjonują de facto samodzielnie, jako jednostka całkowicie wyodrębniona. Skoro zatem S funkcjonują i nadal będą funkcjonować samodzielnie, to zdecydowanie stanowią one zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e uptu. Bez wątpienia zachodzi zatem wyodrębnienie organizacyjne – S działa wszak niezależnie od pozostałych dwóch nieruchomości, które stanowią osobny zbiór składników materialnych i niematerialnych, wyodrębnionych organizacyjnie.

Wskazane kryterium sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W przekonaniu Wnioskodawcy, część przedsiębiorstwa nazwana: ”S” posiada zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny i odrębny od Wnioskodawcy uczestnik obrotu. Oprócz samodzielnej nazwy funkcjonującej na rynku i znanej kontrahentom (z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe), S posiada własne, niezależne składniki materialne i niematerialne oraz całe zaplecze organizacyjne potrzebne do usamodzielnienia się.

Wyodrębnienie finansowe

Definiując wyodrębnienie finansowe należy odnieść się do wypracowanego w tym zakresie poglądu organów podatkowych. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pismo Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 września 2007r., znak: 1471/DPR1/423-109/07/MK, publ. LEX nr 14924). Przykładowo, gdy osoba prawna prowadzi działalność deweloperską oraz organizacyjnie i finansowo wyodrębnioną działalność, polegającą na wynajmie lokali w będącym jej własnością budynku, można uznać, że budynek ten oceniany wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, umowami dotyczącymi zawartych umów najmu, zarządzania, dostawy mediów i innymi umowami związanymi z tym budynkiem i działalnością polegającą na najmie stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa podatnika (pismo Ministra Finansów z dnia 13 czerwca 2003 r., LEX nr 3149, również: M. Chudzik, Komentarz do art. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, LEX/El. 2009).

Z wyodrębnieniem finansowym mamy do czynienia, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia przychodów oraz kosztów generowanych przez dany zespół składników, jak również zobowiązań związanych z funkcjonowaniem danego zespołu składników w ramach przedsiębiorstwa. U Wnioskodawcy istnieje dodatkowa wyodrębniona analityka przychodów i kosztów związanych wyłącznie z prowadzeniem firmy Wnioskodawcy. Ponadto, możliwe jest wyodrębnienie zobowiązań związanych z firmą Wnioskodawcy. Zaznaczyć należy, iż w firmie Wnioskodawcy powstają zobowiązania związane wyłącznie z tam wynajmowanymi pokojami, takie jak np. media, usługi marketingowe, strona internetowa, pośrednictwo w wynajmie itp., które na zasadzie ciągłości wykonywania usług będą nadal przedmiotem zobowiązań u nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując uznać należy, że „S” bez wątpienia finansowo stanowi jednostkę samodzielną, której można przyporządkować przypadającą na nią część przychodów i kosztów. Tym samym, przesłanka wyodrębnienia finansowego została spełniona. Należy z całą stanowczością podkreślić ponadto, że sporządzanie osobnego bilansu nie stanowi przesłanki uznania danych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na co wskazał chociażby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2008 r. (sygn. akt: III SA/Wa 934/07), w którym sąd stwierdził, że: „(…) brak jest podstaw do uczynienia z wymogu samodzielnego sporządzania bilansu okoliczności decydującej o możliwości zastosowania art. 6 ust. 1 uptu. Dyrektor Izby Skarbowej rozciągnął ten wymóg na każdą „część przedsiębiorstwa” rozumianego przezeń jako całość majątku, bez względu to, czy część tę można określić jako zakład (oddział).” Wymóg sporządzania bilansu celowo wszak został usunięty przez ustawodawcę z ustawy o podatku od towarów i usług, jako niezgodny z prawem wspólnotowym.

Wyodrębnienie organizacyjne

Jak wskazano w powyższym stanie faktycznym, przedmiot transakcji obejmował będzie składniki majątkowe mające charakter materialny (ruchomości – środki trwałe i wyposażenie pokoi gościnnych) oraz niematerialny (prawa z umów z kontrahentami, autorskie prawa majątkowe do nazwy i logotypu “S”, know-how oraz zobowiązania według stanu od dnia podpisania umowy sprzedaży i wynikające z ciągłości umów m.in. z dostawcami mediów czy też pośrednikami w wynajmie pokoi gościnnych).

Pod kątem organizacyjnym, nieruchomości stanowią łącznie zespół składający się z czterech (4) pokoi gościnnych, które w ramach swojej działalności przynoszą korzyści ekonomiczne. W ramach ww. wyodrębnienia, zasadnicze znaczenie ma wyodrębnienie osobowe (personalne) i majątkowe. Na wyodrębnienie personalne wpływa fakt przypisania w zakresie obowiązków poszczególnym pracownikom (recepcjoniści, osoby odpowiedzialne za utrzymanie czystości w pokojach) opieki nad S oraz gośćmi tam przebywającymi. Z przypadkiem wyodrębnienia majątkowego, zdaniem Wnioskodawcy mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia składników majątkowych, na bazie których skład personalny jest w stanie wykonywać faktycznie powierzone mu zadania. W przypadku S wyodrębnienie materialne polega m.in. na odrębnym systemie rezerwacji pokoi, odrębnej bazie klientów, odrębnej domenie internetowej oraz odrębnym wyposażeniu pokoi przeznaczonym wyłącznie do użytku w S.

S stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), która jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego – Wnioskodawcy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi przyjąć postaci oddziału przedsiębiorstwa głównego. Ważne natomiast, aby należności i zobowiązania były wyodrębnione i dawały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku – S wyodrębniła je z dniem 1 stycznia 2010 roku i prowadzi dla nich odrębną podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym, wszelkie przesłanki niezbędne do uznania S – będącego przedmiotem planowanej umowy sprzedaży – za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), tzn. wyodrębnienie funkcjonalne, organizacyjne oraz finansowe, zostały spełnione, wobec czego w przypadku opisanym jak wyżej w zdarzeniu przyszłym transakcji, zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 uptu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, wobec czego w celu określenia zakresu tego pojęcia posiłkowo, w ramach wykładni systemowej stosuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Istotne jest zatem aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności.

Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych – w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o VAT mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie krótkotrwałego wynajmu pokoi gościnnych mieszczących się w trzech odrębnych, niezależnych od siebie kamienicach. Wnioskodawca nie jest ich właścicielem ani użytkownikiem wieczystym. Działalność prowadzi na podstawie umów najmu zawartych z właścicielami poszczególnych nieruchomości. Każda z nieruchomości ma nadaną odrębną nazwę. Jedną z nich jest „S”.

Wnioskodawca zamierza sprzedać, zorganizowaną część przedsiębiorstwa funkcjonującą, pod nazwą „S A”.

W „S” działalność prowadzona jest w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a Wynajmującym dotyczące wynajmu czterech apartamentów. Wszystkie mieszkania są wyposażone w niezbędny sprzęt pozwalający na samodzielne funkcjonowanie wynajmowanych pokoi. Składniki majątku, objęte spisem, znajdują się w wynajmowanych pokojach „S”. Wyposażenie pokoi gościnnych pozwala na niezależność gości korzystających z pokoi i nie korzystania z innych składników majątkowych Wnioskodawcy służących pozostałym nieruchomościom. Pokoje „S” obsługiwane są przez pracowników spółki Wnioskodawcy, którzy w zakresie swoich obowiązków mają obsługę i opiekę nad apartamentami oraz ich gośćmi.

„S" posiada własne, odrębne od pozostałych nieruchomości:

• domenę internetową,
• logotyp (oznaczenie indywidualizacyjne) - „S",
• system rezerwacji pokoi gościnnych,
• umowy marketingowe i reklamowe (usługi marketingowe i pośrednictwa nie mają związku z reklamą i rezerwacjami w pozostałych wynajmowanych mieszkaniach Wnioskodawcy, gdzie wszelkie tego typu umowy są zawierane odrębnie),
• umowy najmu poszczególnych apartamentów,
• umowy na dostawę mediów (woda, prąd, śmieci),
• umowy w zakresie pośrednictwa w zakresie wynajmu nieruchomości, zawarte z firmami zajmującymi się działalnością, w zakresie świadczenia usług pośrednictwa,
• loginy i hasła dostępu do systemu rezerwacji dokonywanych w „S”.
  
  

Ponadto Wnioskodawca prowadzi odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, co umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa o nazwie „S”.

Na przychody „S” składają się bezpośrednie opłaty wnoszone przez gości za korzystanie z pokoi gościnnych. Koszty wobec kontrahentów podzielone są na następujące kategorie: czynsze, media, pralnia, wynagrodzenia pracowników, należności przekazywane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, księgowość, catering śniadań, prowizja za wynajem, marketing oraz inwestycje.

Nabywca „S” przejmie wszelkie prawa i obowiązki w ramach dotychczas zawartych przez Wnioskodawcę umów z dostawcami mediów, umów marketingowych oraz umowy o opłacie klimatycznej i innych niezbędnych do kontynuacji działalności „S” na dotychczasowych warunkach. Zobowiązania z tytułu ww. umów będą obciążały nabywcę od dnia zawarcia umowy sprzedaży. Do dnia zawarcia umowy, zobowiązaniami obciążony jest i odpowiada za ich wykonanie wyłącznie Wnioskodawca. Od dnia zawarcia umowy, odpowiedzialność za powstałe od tej chwili zobowiązania przejmuje nabywca. Nabywca w ramach umowy sprzedaży nabędzie również oznaczenia indywidualizujące zbytą część przedsiębiorstwa a w szczególności: "S" czy "A". Nazwy te są rozpoznawalne i kojarzone konkretnie z A, prowadzonymi obecnie przez Wnioskodawcę. Nabywca przejmie odpowiednie prawa rzeczowe do ruchomości znajdujących się w „S”. W ramach umowy, nabywca przejmie również prawa autorskie i majątkowe związane z prowadzeniem „S”, jak również know-how oraz serwis internetowy wraz z kodem źródłowym (loginem) strony internetowej przewidzianej dla „S”.

Nabywca będzie nadal kontynuował działalność wynajmu pokoi gościnnych posługując się i wykorzystując dotychczasową nazwę „S". Wnioskodawca, wraz z umową sprzedaży, przekaże dokonane do dnia zawarcia umowy sprzedaży, umowy rezerwacji pokoi.

Nabyte pokoje gościnne nie wymagają ze strony nabywcy dodatkowych inwestycji celem ich wyodrębnienia ze spółki Wnioskodawcy. Na czas sprzedaży „S”, nie jest przewidywana przerwa w działalności związanej z wynajmowaniem pokot gościnnych odbywać się ona będzie w sposób trwały i ciągły na dotychczasowych zasadach.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż zbywana przez Wnioskodawcę część przedsiębiorstwa („S”) zajmująca się usługami krótkotrwałego wynajmu pokoi gościnnych, będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o VAT, bowiem zbycie ww. „S” będzie dotyczyło organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych jak ruchomości – środki trwałe oraz niematerialnych jak prawa z umów z kontrahentami, autorskie prawa majątkowe do nazwy i logotypu „S”, know-how w tym zobowiązania przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych przedsiębiorstwa, liczone od dnia podpisania umowy sprzedaży.

Zatem na gruncie ustawy o VAT należy uznać, iż Wnioskodawca będzie dokonywał zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż zostaną spełnione następujące przesłanki tj.:

• dostawa będzie obejmowała zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych - oprócz samodzielnej nazwy funkcjonującej na rynku i znanej kontrahentom, S posiada własne, niezależne składniki materialne i niematerialne oraz całe zaplecze organizacyjne potrzebne do usamodzielnienia się,
• prowadzona ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa o nazwie „S”,
• „S” stanowi wyodrębnioną jednostkę organizacyjną w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy - na wyodrębnienie personalne wpływa fakt przypisania w zakresie obowiązków poszczególnym pracownikom (recepcjoniści, osoby odpowiedzialne za utrzymanie czystości w pokojach) opieki nad S oraz gośćmi tam przebywającymi.
  
  

W konsekwencji transakcja, której przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.