Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-673/12-2/MN
z 21 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 29 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczki na poczet ostatecznego wynagrodzenia wskazanej w postanowieniu sędziego komisarza – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczki na poczet ostatecznego wynagrodzenia wskazanej w postanowieniu sędziego komisarza.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką, która zgodnie z art. 157 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze, pełni funkcję syndyka w postępowaniu upadłościowym (…). Postanowieniem z dnia 27 lutego 2012 r., w toku postępowania upadłościowego, Sędzia Komisarz przyznał Syndykowi (Wnioskodawcy) zaliczkę na poczet wynagrodzenia ostatecznego w wysokości 50.000 zł brutto, nie wskazując czy określona kwota zaliczki zawiera czy też nie podatek VAT. Przyznana kwota zaliczki miała swoje oparcie we wcześniejszym postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 5 grudnia 2011 r., o określeniu wynagrodzenia wstępnego syndyka. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia Sąd nie wskazał, aby przyznana kwota wynagrodzenia wstępnego została już podwyższona o podatek VAT, zgodnie z art. 162 ust. 6 prawa upadłościowego i naprawczego.

Dnia 28 lutego 2012 r., Syndyk w oparciu o wydane postanowienie sędziego komisarza, wykonując dyspozycję art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z treścią art. 162 ust. 6 prawo upadłościowe i naprawcze, wystawił fakturę VAT, opiewającą na kwotę 50.000 zł podwyższoną o należny podatek VAT, tj. na kwotę brutto 61.500,00 zł. Przedmiotowa kwota została przekazana na rachunek bankowy Syndyka, a Zainteresowany dokonał rozliczenia podatku VAT z urzędem skarbowym.

Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2012 r. Sędzia Komisarz nie uwzględnił wydatku masy upadłości na kwotę 11.500 zł z tytułu podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę od kwoty 50.000 zł zaliczki na poczet wynagrodzenia ostatecznego. Nadto, Sędzia Komisarz nakazał Syndykowi zwrot kwoty 11.500 zł, stanowiącej naliczony przez Zainteresowanego podatek VAT, wskazując w uzasadnieniu postanowienia z dnia 12 czerwca 2012 r., iż określona kwota zaliczki w wysokości 50.000 zł brutto, została już podwyższona przez Sędziego Komisarza, zgodnie z art. 162 ust. 6 prawo upadłościowe i naprawcze i zawiera podatek VAT, co jednak w żaden sposób nie wynika wprost z treści postanowienia Sędziego Komisarza z dnia 27 lutego 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik – Syndyk, ma obowiązek od kwoty zaliczki na poczet ostatecznego wynagrodzenia wskazanej w postanowieniu Sędziego Komisarza z dnia 27 lutego 2012 r. naliczyć i odprowadzić podatek VAT w obowiązującej stawce, czy też określona w postanowieniu Sędziego Komisarza z dnia 27 lutego 2012 r. kwota zaliczki zawiera podatek VAT, a jeżeli tak, to w jakiej stawce?

Zdaniem Wnioskodawcy, do kwoty zaliczki na poczet ostatecznego wynagrodzenia w wysokości 50.000 zł należy doliczyć podatek VAT w wysokości obowiązującej stawki, tj. 23%, albowiem zgodnie z art. 162 ust. 6 prawo upadłościowe i naprawcze (artykuł dodany ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r., Dz. U. Nr 142, poz. 828, wszedł w życie 23 lipca 2011 r.), wynagrodzenie i zaliczki syndyka obowiązanego do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku VAT, określoną zgodnie z obowiązującą stawką tego podatku, a w myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to podatnik, a nie sędzia komisarz, wystawiając fakturę VAT, dokonuje naliczenia podatku VAT w określonej stawce.

Wobec treści przytoczonego powyżej przepisu, podwyższenia wynagrodzenia i zaliczek syndyka o należny podatek VAT w określonej stawce, w ocenie Wnioskodawcy, dokonać może tylko i wyłącznie Wnioskodawca – Syndyk (a nie Sędzia Komisarz), jako podmiot odpowiedzialny za naliczenie i odprowadzenie podatku VAT. Tym samym, Syndyk obowiązany jest przy wystawieniu faktury do doliczenia kwoty podatku do kwoty określonej w postanowieniu Sędziego Komisarza z dnia 28 lutego 2012 r. W przeciwnym razie, w świetle znowelizowanego przepisu art. 162 prawa upadłościowego i naprawczego, Syndyk dopuściłby się bezprawnego uszczuplenia należności Skarbu Państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady powoływania syndyka, zarządcy oraz nadzorcy sądowego określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.).

Przepis art. 156 ust. 1-3 tej ustawy wskazuje, że syndyka powołuje się w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego. Nadzorcę sądowego powołuje się w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu. Zarządcę powołuje się w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, gdy odebrano zarząd majątkiem upadłemu. Zarządcę ustanawia się także, gdy ustanowiono nad częścią majątku zarząd własny upadłego. W sprawach objętych tym zarządem zarządca pełni czynności zastrzeżone dla nadzorcy sądowego.

Natomiast w myśl art. 162 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, syndyk, nadzorca sądowy i zarządca mają prawo do wynagrodzenia za swoje czynności odpowiadającego wykonanej pracy.

Według art. 162 ust. 6 ww. ustawy, wynagrodzenie syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy obowiązanych do rozliczenia podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 2, 2a, 5 i art. 163, oraz wstępną wysokość wynagrodzenia i zaliczki na wynagrodzenie podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie z obowiązującą stawką tego podatku.

Syndyk zatem wykonując swoje czynności w ramach postępowania upadłościowego, do którego został powołany, wykonuje szeroko pojętą działalność usługodawcy, zaliczaną do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ działalność tę wykonuje samodzielnie zgodnie z nakazami wynikającymi z przepisów prawa upadłościowego i sądu, otrzymując za to wynagrodzenie, świadczy odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Kwotą należną z tytułu sprzedaży, o której mowa w ww. przepisie jest wynagrodzenie syndyka, bowiem zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem wypełniając dyspozycję powołanego wyżej art. 29 ust. 1 ustawy, aby ustalić podstawę opodatkowania czynności syndyka należy otrzymane wynagrodzenia pomniejszyć o kwotę należnego podatku.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Nadmienia się również, iż obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką, która zgodnie z art. 157 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, pełni funkcję syndyka w postępowaniu upadłościowym przedsiębiorstwa. Postanowieniem, w toku postępowania upadłościowego, Sędzia Komisarz przyznał Syndykowi (Wnioskodawcy) zaliczkę na poczet wynagrodzenia ostatecznego w wysokości 50.000 zł brutto, nie wskazując czy określona kwota zaliczki zawiera czy też nie podatek VAT. Przyznana kwota zaliczki miała swoje oparcie we wcześniejszym postanowieniu Sądu Rejonowego, o określeniu wynagrodzenia wstępnego syndyka. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia Sąd nie wskazał, aby przyznana kwota wynagrodzenia wstępnego została już podwyższona o podatek VAT, zgodnie z art. 162 ust. 6 prawa upadłościowego i naprawczego. Syndyk, w oparciu o wydane postanowienie sędziego komisarza, wykonując dyspozycję art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z treścią art. 162 ust. 6 prawo upadłościowe i naprawcze, wystawił fakturę VAT, opiewającą na kwotę 50.000 zł podwyższoną o należny podatek VAT, tj. na kwotę brutto 61.500,00 zł. Przedmiotowa kwota została przekazana na rachunek bankowy Syndyka, a Zainteresowany dokonał rozliczenia podatku VAT z urzędem skarbowym. Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2012 r. Sędzia Komisarz nie uwzględnił wydatku masy upadłości na kwotę 11.500 zł z tytułu podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę od kwoty 50.000 zł zaliczki na poczet wynagrodzenia ostatecznego. Nadto, Sędzia Komisarz nakazał Syndykowi zwrot kwoty 11.500 zł, stanowiącej naliczony przez Zainteresowanego podatek VAT, wskazując w uzasadnieniu postanowienia, iż określona kwota zaliczki w wysokości 50.000 zł brutto, została już podwyższona przez Sędziego Komisarza, zgodnie z art. 162 ust. 6 prawo upadłościowe i naprawcze i zawiera podatek VAT, co jednak w żaden sposób nie wynika wprost z treści postanowienia Sędziego Komisarza.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT, w przypadku czynności wykonywanych przez Syndyka na zlecenie Sądu, stanowi całość przyznanego postanowieniem Sądu wynagrodzenia pomniejszona o kwotę podatku VAT. Zatem otrzymane przez Syndyka wynagrodzenie jest kwotą brutto, zawierającą podatek VAT niezależnie od tego, czy zasądzona przez Sąd kwota jest powiększana o ten podatek, czy też nie.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, a także zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Jednakże, z treści złożonego wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca spełniał warunki określone w tym przepisie, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku w zakresie czynności będących przedmiotem wniosku. Czynności te nie zostały również wymienione w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, jako czynności podlegające opodatkowaniu stawkami obniżonymi, a zatem będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, otrzymana przez Syndyka kwota zaliczki na wynagrodzenie jest kwotą brutto, zawierającą podatek VAT w stawce podstawowej w wysokości 23%.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.