INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2010 r. (data wpływu 06.07.2010 r.) oraz piśmie (data nadania 23.09.2010 r., data wpływu 27.09.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-628/10-2/RS, IPPB2/415-295/10-2/MZ z dnia 08.09.2010 r. (data nadania 09.09.2010 r., data doręczenia 16.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez spadkobiercę przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości, z której uprzednio został wywłaszczony spadkodawca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.07.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez spadkobiercę przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości, z której uprzednio został wywłaszczony spadkodawca.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działka została odebrana 29 stycznia 1981 r. Jadwidze i Piotrowi K. przez Prezydenta Miasta tzn. rodzicom Wnioskodawcy. Po śmierci ojca w 1987 r. matka nabyła spadek po ojcu #189; połowy działki, a Wnioskodawca z siostrą po 1/6 działki. Obecny Prezydent zwrócił spadkobiercom działkę. Zapłacili naliczoną przez Urząd Miasta kwotę pieniężną. Działka ta od razu została sprzedana.

W odpowiedzi na wezwanie organu Nr IPPB1/415-628/10-2/RS, IPPB2/415-295/10-2/MZ z dnia 08.09.2010 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego przedstawionego w przedmiotowym wniosku t. j. podał, iż:

Rodzice Wnioskodawcy - Jadwiga i Piotr K. - posiadali gospodarstwo rolne na terenie miasta C. Gospodarstwo składało się z kilkunastu działek rolnych. Działka rolna w rozwidleniu ulic R. i L. została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa decyzją Prezydenta Miasta z dnia 29.01.1981 r. z przeznaczeniem pod modernizację ulic R. i L., rozbudowę ronda oraz oznaczonych zgodnie z obowiązującą wówczas ewidencją gruntów miasta C. działek nr 5/1, 5/2, 5/3, 7/1. o powierzchni 715 metrów kwadratowych. Część wywłaszczonej działki własności Jadwigi i Piotra K. została zagospodarowana zgodnie z celem wywłaszczenia, dokonano modernizacji ulic R. i L. oraz ronda. Natomiast pozostała część wywłaszczonej działki oznaczona w ewidencji gruntów i budynków miasta C. jako działka nr 163/1 o pow. 405 metrów kwadratowych pomimo upływu 29 lat od dnia wywłaszczenia nie została zagospodarowana na cel wywłaszczenia stosownie do art. 137 Ustawy o Gospodarstwie Nieruchomościami. 20.04.1987 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł, została wtedy przeprowadzona sprawa spadkowa przez Sąd w C. W udziałach Jadwiga K. - właścicielka połowy, uzyskała 4/6 części działki, Wnioskodawca - syn 1/6 części działki i Krystyna S. - córka również 1/6. Żadnych opłat spadkowych i podatku od otrzymanego spadku spadkobiercy nie płacili, ponieważ była to działka rolna. 18.03.2010 r. wystąpili jako spadkobiercy do Prezydenta Miasta o zwrócenie im działki nr 163/1 o pow. 405 m², której przeznaczenie jest inne niż cel wywłaszczenia na podstawie art. 137 Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. W.Z z 2004 r. Nr 261 poz. 2603 z późn. zm.). Prezydent zwrócił działkę spadkobiercom: K. Jadwidze, Wnioskodawcy i S. Krystynie. Za działkę spadkobiercy zapłacili obliczoną proporcjonalnie do powierzchni kwoty wypłaconego odszkodowania zwaloryzowanego przy zastosowaniu wskaźników ogłaszanych przez Główny Urząd Statystyczny. Za całą działkę zapłacili do Urzędu Miasta 1949 zł 27gr. Wnioskodawcy przypadło zapłacić za 1/6 – 324 zł 88 gr. 17.06.2010 roku sprzedali tą działkę (nr 163/1 o pow. 405 m²). Za całą działkę uzyskali 80.100,00 zł. Ze sprzedaży Wnioskodawca uzyskał 13.500,00 zł jako to stanowi w akcie notarialnym.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 27.09.2010 r. sformułował także treść pytania, które ma być przedmiotem interpretacji oraz przedstawił własne stanowisko do tego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakiej wysokości i na jakich zasadach będzie naliczony podatek od kwoty sprzedaży 13.500,00 zł pomniejszony o 324 zł 88 gr...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki powinna być zwolniona od podatku, ponieważ odebrano ją niezgodnie z przeznaczeniem i wg niego mają ciągłość tej własności. Wnioskodawca w dalszym ciągu ma gospodarstwo rolne dlatego uważa, że nie powinienem płacić podatku wg art. 21 ust.1 pkt 32 lit. d updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Prawo własności w systemie prawnym jest traktowane jako prawo o najszerszej treści i w porównaniu z innymi prawami, jako prawo najsilniejsze w stosunku do rzeczy. Własność jest bezterminowym prawem – trwa tak długo, jak długo istnieje rzecz, która jest przedmiotem własności.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m. in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Natomiast stosownie do treści art. 136 ust. 3 ww. ustawy, poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do treści art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

W myśl art. 137 ust. 1 cytowanej ustawy, nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli:

1. pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu albo
2. pomimo upływu 10 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, cel ten nie został zrealizowany.
   
   

Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, cel wywłaszczenia został zrealizowany tylko na części wywłaszczonej nieruchomości, zwrotowi podlega pozostała część (art. 137 ust. 2 ww. ustawy).

Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości – w tym przypadku następcy prawnemu poprzedniego właściciela.

W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności, tylko z jego przywróceniem.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W rozpatrywanej sprawie, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na mocy decyzji Prezydenta Miasta dokonano zwrotu części nieruchomości (niezabudowana działka gruntu o powierzchni 405 m²), wywłaszczonej decyzją Prezydenta Miasta z dnia 29.01.1981 r. Zwrotu dokonano na rzecz m. in. Wnioskodawcy - w udziale wynoszącym 1/6 części, jako spadkobiercy. Wraz ze zwrotem udziału w nieruchomości Wnioskodawca został zobowiązany do zwrotu na rzecz Skarbu Państwa stosownej kwoty zwaloryzowanego odszkodowania wypłaconego za wywłaszczoną nieruchomość. Na mocy decyzji Prezydenta Miasta z 29.01.1981 r. nieruchomość wywłaszczona została na rzecz Skarbu Państwa, z przeznaczeniem pod modernizację ulic oraz rozbudowę ronda. Ponieważ tylko część wywłaszczonej nieruchomości została zagospodarowana zgodnie z celem wywłaszczenia, stosownie do treści przepisów art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami - na żądanie spadkobierców - dokonano zwrotu niewykorzystanej części nieruchomości. W dniu 17.06.2010 r. na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawca wraz pozostałymi współwłaścicielami dokonał zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości, w proporcjach w jakich nastąpił jej zwrot.

Odnosząc powyższe przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że nie powinno się oceniać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, jako spadkobiercy, w kategoriach nabycia, o którym stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oddanie nieruchomości uprzednio wywłaszczonej z uwagi na to, iż nieruchomość nie została wykorzystana na cel, na który dokonano wywłaszczenia należy traktować, jako swoistą restytucję stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż zwrot udziału w nieruchomości na mocy Decyzji Prezydenta Miasta nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na restytucyjny charakter tej decyzji.

Ustosunkowując się następnie do skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej, zwróconego Wnioskodawcy na mocy Decyzji Prezydenta Miasta, tut. organ podatkowy stwierdza, iż przychód jaki Wnioskodawca osiągnął z odpłatnego zbycia w dniu 17.06.2010 r. udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, z uwagi na to, że wywłaszczona nieruchomość została zwrócona na rzecz Wnioskodawcy jako spadkobiercy, to czynność ta, jest jedynie przywróceniem stanu własności sprzed wywłaszczenia, a więc nie może być utożsamiana z jakąkolwiek formą nabycia w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Zatem zwrot Wnioskodawcy udziału w nieruchomości nie stanowi nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód osiągnięty ze sprzedaży udziału w nieruchomości, zwróconego Wnioskodawcy na podstawie decyzji administracyjnej Prezydenta Miasta, jako spadkobiercy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Należy dodatkowo wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem o interpretację indywidualną. Nie chroni natomiast poprzedniego współwłaściciela oraz pozostałych spadkobierców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.