INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010r. (data wpływu 20 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2010r. (data wpływu 14 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• określenia miejsca świadczenia usług naprawy samochodów świadczonych dla podatników VAT-UE - jest prawidłowe
• wewnątrzwspólnotowej dostawy części samochodowych - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług naprawy samochodów dla podatników VAT-UE i wewnątrzwspólnotowej dostawy części samochodowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 października 2010r. (data wpływu 14 października 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 1 października 2010r. znak IBPP3/443-529/10/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży części do samochodów i naprawy samochodów opodatkowaną w kraju stawką 22%. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz podatnikiem VAT UE. Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie naprawy samochodów dla podatników mających miejsce prowadzenia działalności w kraju Unii Europejskiej, gdzie posiadają swoją siedzibę, usługi będą świadczone dla stałego miejsca i na rzecz prowadzonej działalności klientów, którzy są podatnikami VAT UE, o których mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W fakturze w osobnej pozycji podane zostaną części zużyte podczas naprawy samochodu i w osobnej pozycji robocizna. Samochód należy do zarejestrowanego podatnika VAT UE.

Wnioskodawca również zamierza sprzedawać tylko części samochodowe dla podatników z krajów członkowskich.

Pismem z dnia 5 października 2010r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenia przyszłe w następujący sposób:

1. W przypadku naprawy samochodów:
   • nabywcy usługi posiadają swoje siedziby w krajach Unii Europejskiej innych niż Polska (np. Niemcy, Austria),
   • odbiorcy tych usług posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności w krajach Unii Europejskiej innych niż Polska (np. Niemcy, Austria),
   • usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzonej działalności będącego równocześnie siedzibą firmy znajdującej się w krajach członkowskich innych niż Polska (np. Niemcy, Austria),
   • usługi świadczone są tylko dla osób prowadzących działalność gospodarczą będących czynnymi podatnikami zarejestrowanymi dla celów VAT UE w krajach członkowskich innych niż Polska.
2. W przypadku sprzedaży części samochodowych dla podatników z krajów członkowskich będzie wystawiona faktura VAT, w której zawarta będzie nazwa, adres odbiorcy, ważny NIP UE, data sprzedaży i wystawienia faktury, wyszczególnienie nazwy i ilości towaru, podpis odbiorcy towaru (poświadczenie odbioru), miejsce wywozu do krajów UE innych niż Polska wskazanych przez odbiorcę (np. Niemcy, Austria), rodzaj i nr rejestracyjny środka transportu (odbiór własny), zapłata gotówką lub przelewem.Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 1, 4 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.Odbiór towaru odbywać się będzie przy użyciu transportu nabywcy, który osobiście wywiezie towar do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.
   
   

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 1, 4 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Odbiór towaru odbywać się będzie przy użyciu transportu nabywcy, który osobiście wywiezie towar do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zobowiązanym do zapłaty podatku VAT jest nabywca usługi i wykonana usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce...
2. Czy zastosowane do naprawy części zamontowane do samochodu również nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce... (Części będą wyszczególnione na jednej fakturze w osobnej pozycji i robocizna na tej samej fakturze w osobnej pozycji).
3. Czy Wnioskodawca może zastosować stawkę 0% przy dostawie towarów (części samochodowych), jeżeli nabywcą jest podatnik z poza Polski posiadający właściwy i ważny nr identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który to towar odbierze osobiście potwierdzając to podpisem na wystawionej fakturze i poda adres wywozu towaru, który jest równocześnie adresem siedziby prowadzonej działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska i dla celów podatku jest zarejestrowany tylko w jednym kraju (np. Niemcy)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązanym do zapłaty podatku VAT jest nabywca usługi w zakresie zużytych części do wykonania usługi, jak i robocizny czyli cała wartość usługi wraz z zastosowanymi do niej częściami nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce tylko w kraju nabywcy usługi.

Natomiast wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru (sprzedaż części samochodowych) podlega opodatkowaniu stawką 0%, ponieważ nabywca potwierdzi odbiór towaru i wskaże miejsce wywozu na teren państwa członkowskiego oraz zakupi towary dla celów prowadzonej przez siebie działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w części dotyczącej określenia miejsca świadczenia usług naprawy samochodów świadczonych dla podatników VAT-UE,
• za nieprawidłowe w części dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy części samochodowych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W celu określenia, czy przedmiotowa usługa (tj. naprawa samochodu), którą zamierza świadczyć Wnioskodawca, podlega opodatkowaniu w Polsce, należy ustalić miejsce świadczenia tej usługi.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Co do zasady, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług” ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a cyt. ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Należy zaznaczyć, że art. 28a ustawy o VAT obejmuje na potrzeby stosowania Rozdziału 3 pojęciem podatnika co do zasady nie tylko podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowaną w innych systemach prawnych niż system podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie naprawy samochodów. Podczas naprawy samochodów zostaną zużyte części do tej naprawy. Usługi naprawy będą świadczone dla podatników prowadzących działalność gospodarczą będących czynnymi podatnikami zarejestrowanymi dla celów VAT UE w krajach członkowskich innych niż Polska dla stałego miejsca prowadzonej działalności będącego równocześnie siedzibą firmy znajdującej się w krajach członkowskich innych niż Polska (np. Niemcy, Austria).

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz podatników z terytorium UE świadczenie złożone, które składać się będzie z usługi naprawy samochodów oraz dostawy części, które będą zużywane w ramach świadczonej usługi naprawy samochodów. W przedmiotowej sprawie w ramach świadczonej usługi naprawa samochodu ma charakter dominujący, zaś zastosowanie do naprawy samochodów montowanych części ma charakter drugorzędny i nie stanowi celu samego w sobie. Celem głównym przedmiotowego świadczenia jest naprawa samochodów.

Mając na uwadze powyżej opisane świadczenie złożone należy dodatkowo wskazać, iż w aspekcie gospodarczym transakcja taka nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT, świadczenie jednolite występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Zatem w przedmiotowej sprawie należy przyjąć, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi naprawy samochodów na rzecz podatników z UE a konsumpcja tych usług nastąpi odpowiednio jak wskazał Wnioskodawca na terytorium np. Austrii i Niemiec. Bez wpływu na opodatkowanie pozostanie rozdzielenie na fakturze osobno zużytych podczas naprawy części do samochodu oraz kosztów robocizny.

Zatem, przedmiotowe usługi naprawy samochodów świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT posiadających siedzibę oraz miejsce stałego miejsca prowadzenia działalności odpowiednio w Niemczech i Austrii nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski. Zastosowanie znajdzie przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i miejscem świadczenia tych usług będzie odpowiednio, np. terytorium Niemiec i Austrii.

Ze względu na powyższe, o sposobie rozliczenia podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi, tj. w przedmiotowej sprawie będą to przepisy obowiązujące odpowiednio na terytorium np. Niemiec i Austrii. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania usług naprawy samochodów należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie drugiej części pytania dotyczącego transakcji dostawy części samochodowych stwierdza się, co następuje:

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku dostawy towarów (części samochodowych) nabywcą jest podatnik spoza terytorium kraju posiadający ważny nr identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Nabywca towar odbierze osobiście potwierdzając to podpisem na wystawionej fakturze i poda adres wywozu towaru, który jest równocześnie adresem siedziby prowadzonej działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska i dla celów podatku jest zarejestrowany tylko w jednym kraju (np. Niemcy).

Co do zasady podstawowa stawka podatku VAT – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

Wnioskodawca wskazuje na zastosowanie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Art. 13 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wywóz towarów w postaci części samochodowych odbywać się będzie środkiem transportu nabywcy. Zatem należy zwrócić tutaj uwagę na przepis art. 42 ust. 4 cyt. ustawy.

W myśl art. 42 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokumenty zawierające co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

W przedstawionej sytuacji, w związku z faktem, iż nabywca odbiera towary własnym transportem, podstawowe znaczenie, oprócz dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy, dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ma dokument, wymieniony w art. 42 ust. 4 ustawy. Przepis art. 42 ust. 4 wyraźnie wskazuje na powinność posiadania tego dodatkowego dokumentu, oprócz kopii faktury i specyfikacji ładunku.

Szczególne i dodatkowe wymogi dokumentacyjne obowiązujące w takim przypadku są związane z faktem, że podatnik nie dysponuje dokumentami spedycyjnymi - towar jest przecież wywożony we własnym zakresie przez podatnika lub nabywcę. Wymagane wówczas dokumenty są dokumentami niezbędnymi w zamian za dokumenty przewozowe. Przepisy nie zastrzegają ani wzoru, ani żadnej szczególnej formy tego dokumentu. Podatnik może zatem sam opracować stosowny wzór takiego dokumentu na własne potrzeby. Wymagane jest tylko, aby zawierał on miejsce na wpisanie co najmniej danych określonych wyżej.

Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wskazał, że będzie w posiadaniu kopii faktury, na której będzie widniał m. in. podpis odbiorcy towaru (poświadczenie odbioru) oraz rodzaj i nr rejestracyjny środka transportu (odbiór własny) w przypadku dostawy części samochodowych dla podatników w Niemczech i Austrii.

A zatem w odniesieniu do przedstawionego stanu prawnego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż dokument opisany we wniosku w postaci kopii faktury dotyczący dostaw towarów dla kontrahentów z Unii Europejskiej nie jest wystarczającym dowodem do zakwalifikowania opisanej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką podatku VAT w wysokości 0%. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

• za prawidłowe w części dotyczącej określenia miejsca świadczenia usług naprawy samochodów świadczonych dla podatników VAT-UE,
• za nieprawidłowe w części dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.