INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010r. (data wpływu 26 kwietnia 2010r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do siedziby tut. organu 14 lipca 2010r. oraz 21 lipca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy dochody Wnioskodawcy, z tytułu odsetek z rachunku bankowego, na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu remontowego i funduszu ekspoloatacyjnego oraz odsetki od lokat bankowych wliczają się do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2010r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy dochody Wnioskodawcy, z tytułu odsetek z rachunku bankowego, na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu remontowego i funduszu ekspoloatacyjnego oraz odsetki od lokat bankowych wliczają się do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 14 lipca 2010r. oraz w dniu 21 lipca 2010r. pismem Wnioskodawcy, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 lipca 2010r. znak: IBPP2/443-376/10/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Wspólnota Mieszkaniowa) działająca na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, w związku z faktem, iż jest to budynek zabytkowy została zmuszona decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie do przeprowadzenia remontu elewacji budynku. W trakcie prac budowlanych, na które uzyskano pozwolenie, związanych z remontem elewacji na rusztowaniach umieszczono reklamy. Reklamy zostały umieszczone na podstawie umowy podpisanej z profesjonalną firmą trudniącą się zamieszczaniem reklam wielko powierzchniowych. Dochód uzyskany w ten sposób został przeznaczony w całości na przeprowadzenie niezbędnych remontów. W roku 2009 kwota sprzedaży opodatkowanej z tego tytułu wyniosła 48.000 zł.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Wnioskodawca skorzystał więc z ww. zwolnienia.

W roku 2010r. kwota limitu została podwyższona do 100.000 zł. Wnioskodawca uzyskuje również inne dochody niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dochodami tymi są odsetki od kwot wpłacanych przez właścicieli lokali na fundusze remontowy i eksploatacyjny, a zgromadzone na rachunkach bankowych oraz odsetki od lokat bankowych, na które przekazywane są środki zgromadzone na rachunkach bankowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody Wspólnoty Mieszkaniowej uzyskiwane z tytułu odsetek z rachunku bankowego, na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu remontowego, z rachunku na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu eksploatacyjnego oraz odsetki od lokat bankowych wliczają się do limitu o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskany dochód z tytułu odsetek z rachunku bankowego, na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu remontowego, z rachunku na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu eksploatacyjnego oraz odsetki od lokat bankowych, nie wliczają się do limitu o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, gdyż w tym wypadku nie można mówić o zaistnieniu sprzedaży, tym samym nie ma podstawy do doliczania powyższych kwot do wartości limitu, o którym jest mowa w art. 113.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów w rozumieniu art. 7 cyt. powyżej, ustawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej lub prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Ustawa o VAT nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Jak zauważył ETS w wyroku C-102/86 Apple Pear Development Council v. Commissioners of Constoms Excise „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R.J Tolsma v. Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

Z kolei w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981r., C-154/80 Staatssecretaris van Financien v. Stowarzyszenie spółdzielcze „Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA” Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ustawą z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) podwyższone zostały limity obrotu uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w kolejnych latach.

Od dnia 1 stycznia dla 2010r. kwota limitu obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynosi 100.000 zł.

Stosownie do ust. 2 powołanego wyżej przepisu do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca (Wspólnota Mieszkaniowa) działająca na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, w związku z faktem, iż jest to budynek zabytkowy została zmuszona decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie do przeprowadzenia remontu elewacji budynku. W trakcie prac budowlanych, na które uzyskano pozwolenie, związanych z remontem elewacji na rusztowaniach umieszczono reklamy. Reklamy zostały umieszczone na podstawie umowy podpisanej z profesjonalną firmą trudniącą się zamieszczaniem reklam wielko powierzchniowych. Dochód uzyskany w ten sposób został przeznaczony w całości na przeprowadzenie niezbędnych remontów W roku 2009 kwota sprzedaży opodatkowanej z tego tytułu wyniosła 48.000 zł.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Wnioskodawca skorzystał więc z ww. zwolnienia.

W roku 2010r. kwota limitu została podwyższona do 100.000 zł. Wnioskodawca uzyskuje również inne dochody niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dochodami tymi, są odsetki od kwot wpłacanych przez właścicieli lokali na fundusze remontowy i eksploatacyjny, a zgromadzone na rachunkach bankowych, oraz odsetki od lokat bankowych na które przekazywane są środki zgromadzone na rachunkach bankowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, iż kwoty uzyskanych odsetek z tytułu kwot wpłacanych przez właścicieli lokali na fundusze remontowy i eksploatacyjny, a zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz odsetki od lokat bankowych na które przekazywane są środki zgromadzone na rachunkach bankowych nie stanowią dla Wnioskodawcy kwoty należnej z tytułu odpłatnej dostawy towarów ani też z tytułu odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.

Otrzymanie odsetek nie jest bowiem świadczeniem wzajemnym czy odpłatnym.

Przedsiębiorca lokujący swoje wolne środki pieniężne poprzez samą czynność wniesienia lokaty nie świadczy usługi, jedynie sam korzysta z usługi instytucji finansowej.

A zatem otrzymywane przez Wnioskodawcę odsetki, o których mowa we wniosku, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż uzyskany dochód z tytułu odsetek z rachunku bankowego, na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu remontowego, z rachunku na który wpłacane są środki przeznaczone przez właścicieli lokali na poczet funduszu eksploatacyjnego oraz odsetki od lokat bankowych, nie wliczają się do limitu o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.