INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2010 r. (data wpływu 22 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.)

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2001 r. nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Następnie w 2007 r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu, przeniesienia jego własności wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, lokal ten nabył na własność. W dniu 2 października 2008 r. Wnioskodawca sprzedał prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym gruntem, a uzyskane pieniądze ze sprzedaży przedmiotowego lokalu przeznaczył w całości na zakup domku jednorodzinnego wraz z działką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od uzyskanego przychodu ze sprzedaży mieszkania wraz z przynależnym gruntem, powinien zapłacić podatek...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości – mieszkania lub domu – praktycznie zawsze następuje wraz z gruntem. Przy sprzedaży cena transakcji obejmuje grunt i nieruchomość mieszkalną. Grunt jest nierozerwalną częścią nieruchomości i nie można sztucznie wyłączać go spod ulgi meldunkowej, jeśli ta przysługuje dla sprzedanej nieruchomości mieszkalnej. Źródłem przychodów jest przychód ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w niej, a nie przychód ze zbycia gruntu i odrębnie budynku stojącego na tym gruncie. Orzecznictwo dotyczące sprzedaży nieruchomości, jako źródła przychodów, nakazuje traktować sprzedaż budynku lub mieszkania z gruntem jako jedną transakcję, a nie dwie odrębne czynności sprzedaży. Przypadający na dany lokal udział w gruncie jako prawo ściśle związane z własnością lokalu nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu. Jeśli prawo, o którym mowa jest ściśle związane z określonym lokalem i nie może być zbywane samodzielnie, to w konsekwencji oznacza, że jeśli lokal podlega zwolnieniu z PIT, to również i prawo wieczystego użytkowania gruntu jako ściśle związane z danym lokalem powinno dzielić los prawnopodatkowy tego lokalu, czyli powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Ustawodawca nie wskazał, w jaki sposób należałoby określać wartość przychodu ze sprzedaży samego gruntu lub udziału w gruncie. Wartość samego gruntu nie jest odrębnie wyceniania w momencie sprzedaży nieruchomości, a łączna cena określona w umowie sprzedaży czy też w akcie notarialnym uwzględnia zarówno wartość samego lokalu, jak również udziału w gruncie, na którym znajduje się ten lokal. Przywołane przepisy są nieprecyzyjne, a skoro tak, to nie można ich interpretować rozszerzająco, na niekorzyść podatników. Nie można do celów podatkowych sztucznie oddzielać sprzedaży mieszkania od gruntu, na którym ono się znajduje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2001 r. Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W 2007 r. została zawarta umowa o ustanowieniu odrębnej własności przedmiotowego lokalu i przeniesienia jej wraz z przynależnym udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Wnioskodawcy. Następnie w październiku 2008 r. lokal ten został sprzedany.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości wspólnej.

Wobec powyższego, w sytuacji nabycia przez podatnika spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przekształconego następnie w odrębną własność w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), za datę nabycia lokalu od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Ustanowienie odrębnej własności jest bowiem tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do lokalu. Zatem nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, następuje w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Powyższe oznacza, iż nabycie przez Pana przedmiotowego lokalu nastąpiło w roku 2001. Tym samym pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w Pana przypadku z końcem 2006 roku.

Zatem dokonana sprzedaż, nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego, ani od przychodu uzyskanego ze zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, ani związanego z tym lokalem udziałem w gruncie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.