INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2010r. (data wpływu 14 lipca 2010r.), uzupełnionego pismem z dnia 18 września 2010r. (data wpływu 23 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez właścicieli nieruchomości, którzy nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce oraz rozpoznania importu usług przez najemców lokali użytkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 września 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez właścicieli nieruchomości, którzy nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce oraz rozpoznania importu usług przez najemców lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonuje działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami. W zarządzie ma 4 nieruchomości, zbudowane pod koniec XIX i na początku XX wieku. Do roku 2008 budynki pozostawały w zarządzie Zakładu Komunalnego. Od momentu odzyskania nieruchomości przez właścicieli trwają postępowania spadkowe. Na dzień dzisiejszy ustalono około 20 spadkobierców, w tym 5 osób zaginionych - o nieustalonym miejscu pobytu. Udział procentowy właścicieli w poszczególnych nieruchomościach nie jest równy z uwagi na różne pokrewieństwo po spadkodawcach.

Wszyscy spadkobiercy, których postępowania spadkowe się zakończyły lub są w trakcie nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce, ich miejsce zamieszkania to Niemcy i Francja. W dwóch nieruchomościach znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne a w dwóch lokale mieszkalne i użytkowe. Właściciele ustanowili 2 pełnomocników, którzy kontaktują się z Zarządcą a w niezbędnych przypadkach przyjeżdżają do Polski. Zarządcy udzielono pełnomocnictwa do reprezentowania właścicieli przed instytucjami i urzędami oraz zawierania umów z najemcami, kontrahentami. Na podstawie zawartych umów najmu lokali, najemcy otrzymują zawiadomienia o wysokości opłat oraz okresowo rozliczenia mediów. Na tej podstawie regulują czynsz i opłaty za media.

Najemcy lokali użytkowych są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy właściciele nieruchomości zobowiązani są do zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni Polsce...
2. Czy najemcy lokali użytkowych powinni opodatkować usługę najmu lokalu i wystawić fakturę wewnętrzną...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Właściciele nieruchomości nie posiadają siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności oraz stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju. W związku z powyższym nie spełniają definicji podatnika i płatnika w rozumieniu art. 15-17 ustawy o VAT i nie mają obowiązku rejestrowania się jako podatnicy VAT czynni w Polsce.
2. Najemcy lokali użytkowych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 zobowiązani są do opodatkowania usługi najmu lokalu na terenie kraju i wystawienia faktury wewnętrznej na zakup usługi od osób nie posiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności oraz stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez import usług, zgodnie z art. 2 ust. 9 ustawy o VAT, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami. W zarządzie ma 4 nieruchomości, zbudowane pod koniec XIX i na początku XX wieku. Do roku 2008 budynki pozostawały w zarządzie Zakładu Komunalnego. Od momentu odzyskania nieruchomości przez właścicieli trwają postępowania spadkowe. Na dzień dzisiejszy ustalono około 20 spadkobierców, w tym 5 osób zaginionych - o nieustalonym miejscu pobytu. Udział procentowy właścicieli w poszczególnych nieruchomościach nie jest równy z uwagi na różne pokrewieństwo po spadkodawcach.

Wszyscy spadkobiercy, których postępowania spadkowe się zakończyły lub są w trakcie nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce, ich miejsce zamieszkania to Niemcy i Francja. W dwóch nieruchomościach znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne a w dwóch lokale mieszkalne i użytkowe.

Przedmiot niniejszej interpretacji sprowadza się do ustalenia czy właściciele lokali użytkowych, będących przedmiotem umów najmu są zobowiązani do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju, a jeśli nie ciąży na nich powyższy obowiązek to czy najemcy lokali użytkowych są zobowiązani do rozliczenia podatku należnego z tytułu importu usług.

W celu udzielenia odpowiedzi na pierwsze pytanie należy zwrócić uwagę na instytucję podatnika w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicji podatnika i działalności gospodarczej poświęcony został art. 15 ustawy o VAT. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1).

Z kolei działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast dla potrzeb ustalania miejsca świadczenia usług ustawodawca wprowadził drugą definicję podatnika do ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28a cyt. ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału - Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Z powyższego wynika przepisu wynika, że podatnikiem dla celów określenia miejsca świadczenia usług jest podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 tej ustawy, jak również osoba prawna niebędąca podatnikiem zidentyfikowanym w państwie członkowskim Unii Europejskiej do celów podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej.

Pojęcie podatnika obejmuje zatem nie tylko podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w ustawie o podatku od towarów i usług, czyli podatników podatku od towarów i usług określonych w art. 15 cyt. ustawy, lecz również podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w innych systemach prawnych, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach. Definicja podatnika obejmuje zatem również podatników podatku od wartości dodanej czy podatku o podobnym charakterze, a w przypadku gdy w danym systemie prawnym brak jest tego rodzaju podatków, każdy podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej określonej w przepisach o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z usługami najmu, które są ściśle związane z nieruchomościami położonymi w Polsce. Usługi związane z nieruchomościami należą do kategorii usług, w stosunku do których przy określaniu miejsca świadczenia ustawodawca określił wyjątek od zasady ogólnej, określonej w art. 28b ust. 1 ww. ustawy. W przypadku bowiem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy o VAT).

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że miejscem świadczenia dla usługi najmu jest miejsce położenia nieruchomości. Tym samym usługi najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju w miejscu położenia nieruchomości, do rozstrzygnięcia pozostaje ustalenie podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia usług najmu. Właścicielami lokali użytkowych jak już wcześniej wskazano są spadkobiercy, którzy nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce, ich miejsce zamieszkania to Niemcy i Francja. Natomiast najemcami lokali użytkowych są podatnicy podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym w tym miejscu należy powołać jeszcze jedną definicję podatnika. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a).

Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2).

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że podatnikami są również podmioty nabywające usługi od podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, pod warunkiem jednakże, że podatek należny z tego tytułu nie został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju a usługobiorca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 cyt. ustawy.

W przedmiotowej sprawie usługodawca nie rozliczył podatku należnego z tytułu świadczonej usługi najmu na terytorium kraju, co powoduje, że obowiązek ten ciąży na najemcy lokalu użytkowego, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Aby ustalić, czy spadkobiercy, wynajmujący lokale użytkowe (nieruchomość położona w Polsce) mają obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług należy zwrócić uwagę na art. 96 ust. 1 na delegację ustawową zawartą w art. 98 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 98 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia może określić podatników innych niż wymienieni w art. 96 ust. 3, niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego.

Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. Nr 58, poz. 558 ze zm.) obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy, nieposiadający na terytorium kraju siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie następujące czynności:

1. usługi transportowe i usługi pomocnicze związane bezpośrednio z importem towarów, w przypadku gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania w imporcie towarów,
2. usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym,
3. usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne o podobnym charakterze usługi świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym,
4. usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, polegające na obsłudze morskich środków transportu,
5. usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, związane z transportem międzynarodowym, polegające na obsłudze lądowych środków transportu,
6. usługi ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usługi związane z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych,
7. usługi związane z obsługą statków, wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, należących do armatorów morskich, z wyłączeniem usług świadczonych na cele osobiste załogi,
8. usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, oraz ich części składowych,
9. usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich, używanych głównie w transporcie międzynarodowym,
10. usługi, w stosunku do których podatnikami rozliczającymi podatek od towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą",
11. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.
    
    

Z powyższego przepisu wynika, że z obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy, nieposiadający na terytorium kraju siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie usługi, w stosunku do których podatnikami rozliczającymi podatek od towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przenosząc zatem przedstawiony stan faktyczny na grunt ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że na podstawie § 1 pkt 1 lit. j cyt. powyżej rozporządzenia w powiązaniu z art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 ustawy o VAT, właściciele nieruchomości (spadkobiercy) nieposiadający na terytorium kraju siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności a świadczący usługi najmu lokali użytkowych w nieruchomości położonej na terenie kraju (usługi najmu opodatkowane na terytorium kraju zgodnie z art. 28e ustawy o VAT) nie mają obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.

Z kolei odnosząc się do drugiego pytania zawartego we wniosku należy podkreślić, że wyłączenie z opodatkowania importu usług wiąże się z tym, że podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju, będący usługodawcą usług na terytorium Polski, może się zarejestrować w Polsce jako podatnik i wówczas jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonanej usługi w Polsce – za wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Jeżeli usługodawca dokona zgłoszenia rejestracyjnego, usługobiorca tych usług (za wyjątkiem ww. przypadku, kiedy zawsze to on jest zobowiązanym do rozliczenia podatku) nie jest zobligowany do samoobliczenia podatku z tego tytułu, czyli nie jest w tym momencie podatnikiem z tytułu nabytej usługi od tego podatnika, a to powoduje, że nie występuje w ogóle import usług. Jeżeli jednak usługodawca nie zarejestrował się w Polsce jako podatnik i nie rozliczył się w Polsce z tytułu wykonanej usługi na rzecz usługobiorcy, ten ostatni jest podatnikiem z tego tytułu i jest zobligowany do rozliczenia podatku z uwagi na wystąpienie importu usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 cyt. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Mając na uwadze, że usługodawca (spadkobierca) skorzysta ze zwolnienia wynikającego z przepisu § 1 pkt 1 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów i nie dokona zgłoszenia rejestracyjnego w kraju, to najemca lokalu użytkowego, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do udokumentowania transakcji fakturą wewnętrzną, w której wykaże podatek VAT obliczony według stawek obowiązujących w kraju dla danego rodzaju usługi oraz do odprowadzenia podatku należnego z tytułu importu usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.