INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010r. (data wpływu 12 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług telewizji kablowej polegających na reemisji programów telewizyjnych po dokonaniu stosownej opłaty przez pacjentów szpitali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług telewizji kablowej polegających na reemisji programów telewizyjnych po dokonaniu stosownej opłaty przez pacjentów szpitali.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Firma) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów telewizyjnych są wyłącznie Pacjenci szpitali, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach szpitali oraz zainstalowanie telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten, wyposażenie sal chorych w odbiorniki telewizyjne i czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Firma dokonuje opłat praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych, jednocześnie za oglądanie przez pacjentów programów telewizji cyfrowej Firma ponosi opłaty abonamentowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka jest prawidłowa stawka podatku od towarów i usług za usługi telewizji kablowej polegające na reemisji programów telewizyjnych po dokonaniu stosownej opłaty przez Pacjentów szpitali...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez jego firmę polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej (PKWiU 64.20.30) i na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz poz. 151 załącznika nr 3 do tej ustawy, powinny być opodatkowane stawką podatku VAT 7%.

Do tej pory Spółka rozliczała przychody uzyskane z tytułu świadczenia tej usługi w stawce podatku VAT podstawowej, czyli 22%. Jednakże zdaniem Wnioskodawcy stosowanie stawki podatku VAT w wysokości 22% dla usług telewizji kablowej wykonywanych przez jego firmę nie ma odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawa a konkretnie w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) Takie stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2009r., sygn. ILPPI/443-801/09-27/AI, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 tej ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednak opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, w poz. 151– symbol PKWiU ex 64.20.3 wymieniono usługi radia i telewizji kablowej, z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. działalności agencji informacyjnych.

Oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów telewizyjnych są wyłącznie Pacjenci szpitali, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach szpitali oraz zainstalowanie telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten, wyposażenie sal chorych w odbiorniki telewizyjne i czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej firma Wnioskodawcy dokonuje opłat praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych, jednocześnie za oglądanie przez pacjentów programów telewizji cyfrowej Firma ponosi opłaty abonamentowe.

Ponadto Wnioskodawca uznał, że wykonywane świadczenia polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej i zgodnie z PKWiU sklasyfikowane są pod symbolem 64.20.30.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż o ile usługi telewizji kablowej polegające na reemisji programów telewizyjnych po dokonaniu stosownej opłaty przez pacjentów szpitali mieszczą się w pod symbolem PKWiU 64.20.30 jako „Usługi radia i telewizji kablowej”, to podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – z uwzględnieniem wyłączenia zawartego w poz. 151 tego załącznika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element stanu faktycznego, bez dokonywania oceny jej prawidłowości. Podkreślić bowiem należy, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.