INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2010 r. (data wpływu 05.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.07.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa finansowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Bank S.A. (zwany dalej: „Bankiem” lub „Wnioskodawcą”), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje i świadczy na rzecz klientów detalicznych, klientów z sektora małych i średnich przedsiębiorstw oraz klientów korporacyjnych (dalej: „Klienci”) usługi pośrednictwa finansowego, m.in. z zakresu finansowania (kredyty, gwarancje bankowe, karty kredytowe).

Świadczenie usług pośrednictwa finansowego wiąże się z ryzykiem po stronie instytucji finansowej, w tym z tzw. ryzykiem kredytowym. Zarządzanie ryzykiem kredytowym jest jednym z podstawowych obowiązków Banku, którego realizacja jest nadzorowana m.in. przez regulatorów rynków finansowych jak i udziałowców Banku.

Zarządzanie ryzykiem kredytowym polega między innymi na wstępnej ocenie wiarygodności kredytowej istniejących i potencjalnych klientów Banku wnioskujących o udzielenie im finansowania, jak i okresowego monitorowania stopnia degradacji lub polepszenia tej wiarygodności. Zatem w konsekwencji każda transakcja (usługa finansowa) angażująca kapitał Banku (np. kredyty, gwarancje bankowe, karty kredytowe), przed jej zawarciem oraz w procesie jej świadczenia, podlega ocenie pod kątem ryzyka kredytowego dla Banku.

Jednocześnie, Bank jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, która świadczy usługi finansowe w wielu krajach świata (dalej: „Grupa Banku”). Podmiot nadrzędny w strukturze grupy, tj. bank z siedzibą w Belgii (dalej: „Bank B.”) posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie świadczenia usług finansowych oraz wyspecjalizowane kadry posiadające odpowiednią wiedzę w zakresie świadczenia usług finansowych. W konsekwencji, Bank B. zebrał odpowiedni know-how dotyczący rynków finansowych. Pozwoliło to opracować metodologię świadczenia usług finansowych, również odnoszącą się do procedur i procesu zarządzania ryzykiem. Biorąc to pod uwagę, w ramach standaryzacji metodologii zarządzania ryzykiem kredytowym w Grupie Banku wprowadzona została procedura zaangażowania Banku B. w proces zarządzania ryzykiem w odniesieniu do istotnych wartościowo i/lub istotnych pod kątem ryzyka transakcji.

Mając na względzie powyższe, oraz dążąc do efektywnego i bezpiecznego świadczenia usług finansowych, Bank korzysta z doświadczenia, wiedzy oraz innych zasobów zgromadzonych przez Bank B., poprzez nabywaną usługę wsparcia merytorycznego w procesie zarządzania ryzykiem kredytowym przez Bank. W ramach świadczenia omawianej usługi, Bank B. wspiera działalność pośrednictwa finansowego wykonywaną przez Bank, poprzez podejmowanie i wykonywanie, w szczególności czynności pomocniczych do pośrednictwa finansowego w zakresie:

1. weryfikacji pod kątem ryzyka kredytowego założeń aplikacji kredytowych przygotowanych przez pracowników Banku dotyczących zaangażowań istotnych wartościowo (progi wartości zaangażowań, od których analiza taka jest przeprowadzona określają procedury Grupy Banku);
2. weryfikacji pod kątem ryzyka kredytowego założeń aplikacji kredytowych przygotowanych przez pracowników Banku dotyczących transakcji z podmiotami, których rodzaj działalności gospodarczej został uznany przez Grupę Banku za ryzykowny (w procesie zarządzania ryzykiem rodzaje działalności gospodarczej klasyfikowane są za pomocą EKD, a sama ocena klienta, jego tzw. rating za pomocą skali tzw. „Probability of default” od 1 do 12);
3. przygotowania opinii dotyczącej założeń aplikacji kredytowej przygotowanej przez pracowników Banku;
4. opracowania rekomendacji kroków, których podjęcie przez Bank może zminimalizować ryzyko zidentyfikowane przez Bank B. podczas analizy założeń aplikacji kredytowej przygotowanej przez pracowników Banku;
5. przygotowania ponownej opinii o transakcji, której aplikacja kredytowa była uprzednio przedmiotem analizy, po zmianie warunków transakcji.
   
   

Na opisaną powyżej opinię dotyczącą aplikacji kredytowej składają się m.in. następujące kluczowe dla procesu zarządzania ryzykiem, wnioski:

• ocena poziomu koncentracji kapitału Banku (ew. także grupy Banku) w odniesieniu do finansowania danego klienta, ew. grupy kapitałowej danego klienta;
• ocena kondycji finansowej danego klienta oraz ew. grupy kapitałowej danego klienta;
• ocena zabezpieczeń oferowanych przez klienta;
• opis przebiegu relacji Banku oraz ew. banków z Grupy Banku z danym klientem (ew. także ze spółkami z grupy kapitałowej klienta);
• weryfikacja wstępnej oceny poziomu ryzyka indywidualnego danego klienta (tzw. Probability of default);
• ocena wartości wskaźnika RAROC (Risk Adjusted Return on Capital), przypisanego do relacji z danym klientem, stanowiącego miarę dochodowości działalności Banku wobec tego klienta, skorygowaną o poziom ryzyka związany z tą działalnością.
  
  

Konkludując, Bank B. zapewnia Bankowi wsparcie merytoryczne w procesie świadczenia usług finansowych, w odniesieniu do procesu zarządzania ryzykiem kredytowym Banku, związanym z takimi usługami. Dla Banku współpraca z Bankiem B. jest niezbędna w celu oferowania i efektywnego świadczenia usług finansowych przy jednoczesnym alokowaniu kapitału w transakcje o zadawalającym poziomie ryzyka kredytowego. Przedmiotowa usługa nabywana jest od Banku B. ściśle w związku ze świadczonymi przez Bank usługami pośrednictwa finansowego i de facto stanowi kluczowy element procesu ich świadczenia.

Świadczenie powyżej opisanej usługi wymaga od zaangażowanych pracowników Banku B. w szczególności specjalistycznej wiedzy z zakresu poszczególnych produktów bankowych, jak również oceny ryzyka kredytowego.

Z tytułu świadczenia opisanej powyżej usługi wsparcia w procesie zarządzania ryzykiem kredytowym Bank wypłaca Bankowi B. wynagrodzenie. Wynagrodzenie to jest kalkulowane w oparciu o faktyczną ilość przesłanych przez Bank do Banku B., celem wykonania wcześniej opisanych czynności, aplikacji kredytowych.

W świetle powyższego stanu faktycznego, usługa nabywana przez Bank od Banku B. jest usługą pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym.

Bank w odniesieniu do powyżej opisanych usług, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (dalej: „OSK”), dnia 6 maja 2010 r., zgodnie z którą przedstawiona powyżej usługa jest usługą z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU: 67.13.10-00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r. – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r., Nr 42 poz. 264 ze zm.) – „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe” oraz 66.19.99.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 ze zm.) – „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej usługa, nabywana przez Bank, objęta jest zakresem zwolnienia z opodatkowania VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa nabywana przez Bank, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega zwolnieniu z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność wskazanego stanowiska wskazują w szczególności:

1. Brzmienie przepisów ustawy o VAT i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). .

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej zasadniczo są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywane usługi podlegają zwolnieniu z VAT należy ustalić, czy znajduje się ona w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie, czy stanowi ona jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU.

O prawidłowości klasyfikacji nabywanej przez Bank usługi, jako usługi pomocniczej związanej z pośrednictwem finansowym, zdaniem Wnioskodawcy, przesądza jej charakter. Nabywana usługa polega, bowiem na wsparciu działalności Banku w przedmiocie świadczenia na rzecz Klientów usług finansowych, angażujących kapitał Banku poprzez usługę w zakresie wsparcia merytorycznego w procesie zarządzania ryzykiem kredytowym przez Bank. W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Bank B. nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny, efektywny oraz bezpieczny działalności pośrednictwa finansowego przez Bank.

Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego przez Bank B., jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za taką usługę mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Należy w tym miejscu wskazać, iż działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest właśnie w dziale 65, zatytułowanym „Usługi pośrednictwa finansowego”.

O pomocniczym charakterze przedmiotowej usługi w stosunku do usług finansowych świadczy w szczególności fakt, że wszystkie podejmowane w jej ramach działania realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez Bank (tj. działalnością z zakresu pośrednictwa finansowego). Mają one na celu wsparcie tej działalności w obszarze zawierania oraz realizacji na rzecz klientów Banku transakcji, które wiążą się z zaangażowaniem kapitału Banku o istotnej wartości lub zostały uznane za ryzykowne ze względu na przedmiot działalności kontrahenta. Z punktu widzenia Banku, czynności Banku B. umożliwiają świadczenie usług finansowych, tj. Bank nie mógłby oferować i świadczyć usług pośrednictwa finansowego w obecnym zakresie bez wsparcia Banku B. Ponadto czynności wykonywane przez Bank B. mają bezpośredni wpływ na efektywność działalności Banku oraz ograniczenie jego ryzyka kredytowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Bank B. nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny, efektywny i bezpieczny działalności pośrednictwa finansowego przez Bank.

W ocenie Wnioskodawcy, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W opinii Wnioskodawcy, usługa nabywana przez Bank, sprowadzająca się do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego działalności pośrednictwa finansowego (poprzez wykonywanie szeregu czynności składających się na proces oferowania i świadczenia usług pośrednictwa finansowego), stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym na gruncie PKWiU powinna zostać sklasyfikowana w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) tj. jako usługa pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym, pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana.

Poprawność stanowiska Banku została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej dokonanej przez OSK.

W powyższej opinii OSK stwierdził, że przedstawiona powyżej usługa świadczona na rzecz Banku, mieści się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00 (według PKWiU z 1997 r.) – „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe” oraz 66.19.99.0 (według PKWiU Z 2008 r.) – „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. OSK nie doprecyzował jednocześnie grupowania PKWiU do pełnego 10 cyfrowego poziomu, pozostawiając je na poziomie 8 cyfrowym. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż ostatnie dwie cyfry grupowania PKWiU 1997 r. 67.13.10-00 mogą przyjąć następujące kombinacje: –10 (Usługi pośrednictwa między stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów); –20 (Usługi doradztwa finansowego i maklerów); –30 (Usługi kantorów wymiany walut); –90 (Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej nie wymienione). OSK pozostawił jednak wskazówkę, która z powyższych 4 możliwości jest prawidłowa, dokonując klasyfikacji na gruncie PKWiU 2008 r. na pełnym, 7-cyfrowym poziomie. OSK mając do wyboru, na gruncie PKWiU 2008 r., m.in. grupowanie właściwe dla doradztwa finansowego – 66.19.91.0 „Usługi związane z doradztwem finansowym”, sklasyfikował jednak usługę nabywaną przez Wnioskodawcę do grupowania 66.19.99.0 – „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. Tym samym OSK uznał, iż właściwym grupowaniem dla przedmiotowych usług, na gruncie PKWiU 1997 r. jest grupowanie inne niż 67.13.10-00.20. Zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzonym przez OSK w przytoczonej opinii, prawidłowym grupowaniem PKWiU 1997 r. dla nabywanych przez Bank usług jest grupowanie 67.13.10.-00.90.

W świetle powyższego, Bank pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek treść załącznika nr 4 do ustawy o VAT wyłącza ze zwolnienia szereg usług pośrednictwa finansowego, w tym usługi klasyfikowane do grupowania PKWiU 1997 r. 67.13.10-00.20, usługa nabywana przez Bank nie należy do katalogu wyłączonych ze zwolnienia z VAT. Charakter nabywanej usługi nie pozwala bowiem na przyporządkowanie jej do którejkolwiek z wymienionych kategorii usług pośrednictwa finansowego, wobec których zwolnienie z VAT nie ma zastosowania.

2. Zwolnienie usług finansowych z VAT na gruncie przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa ETS

Zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie prawa wspólnotowego, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („Dyrektywa 112”). Uregulowany treścią art. 135 Dyrektywy 112 zakres zwolnienia, ze względu na pojawiające się rozbieżności interpretacyjne, został doprecyzowany w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości („ETS”). ETS wielokrotnie podkreślił, że aby usługi pomocnicze mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione usługi finansowe, muszą one stanowić: i) odróżniającą się całość, ii) być specyficzne dla transakcji zwolnionych oraz iii) mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji (i.a. sprawy C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Lid.).

Usługą spełniającą kryteria sformułowane przez ETS jest niewątpliwie wsparcie merytoryczne w procesie zarządzania ryzykiem przez Bank, dla celów świadczenia usług finansowych.

Usługa świadczona przez Bank B., na rzecz Banku, niewątpliwie;

• stanowi odróżniającą się całość, o czym świadczy m.in. możliwość zlecenia jej odrębnemu podmiotowi;
• jest specyficzna dla transakcji zwolnionych, o czym świadczy jej ścisłe dopasowanie do wykonywanych przez Bank usług finansowych oraz fakt, że wykonywanie przedmiotowej usługi przez Bank B. pozbawione byłoby sensu ekonomicznego w oderwaniu od operacji wykonywanych przez Bank (innymi słowy, świadczenie przez Bank usług finansowych warunkuje wykreowanie popytu na przedmiotową usługę pomocniczą, bez usługi wykonywanej przez Bank, żaden przedsiębiorca nie byłby wstanie wykonać omawianej usługi pomocniczej, a także taka usługa byłaby pozbawiona ekonomicznego sensu);
• jest niezbędna dla realizacji przez Bank usług pośrednictwa finansowego na rzecz klientów Banku, bez tej usługi Bank nie mógłby oferować i świadczyć usług finansowych w sposób efektywny oraz bezpieczny, a w efekcie nie mógłby świadczyć usług pośrednictwa finansowego.
  
  

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, również biorąc pod uwagę przepisy europejskie z zakresu podatku VAT, nie ulega wątpliwości, że nabywana usługa objęta jest zakresem zwolnienia z VAT.

3. Zakres zwolnienia usług finansowych w kontekście doprecyzowanych przepisów Wspólnotowych

Dodatkowo, zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie planowanych zmian treści Dyrektywy 112.

Z uwagi na fakt, że definicje usług podlegających zwolnieniu z VAT zostały sformułowane w 1977 r. (Na potrzeby Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku), a na przestrzeni ostatnich 30 lat rynek usług finansowych uległ znacznemu rozwojowi tj. pojawiły się nowe rodzaje usług oraz istotnie zmieniły się okoliczności ich świadczenia, definicje zawarte w art. 135 Dyrektywy 112 nie odzwierciedlają w sposób prawidłowy zakresu zwolnienia z VAT będącego intencją ustawodawcy wspólnotowego. W efekcie, w przypadku wielu rodzajów usług świadczonych obecnie w ramach tzw. rynków finansowych, ich prawidłowe traktowanie dla celów VAT w świetle literalnego brzmienia przepisów art. 135 Dyrektywy 112 może budzić wątpliwości.

W tym miejscu Bank pragnie zwrócić uwagę na projekt Rozporządzenia Rady Unii Europejskiej (Rozporządzenie Rady ustanawiające przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (Proposal for a Council Regulation laying down implementing measures for Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax, COM (2007) 746 final, Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, z dnia 28.11.2007r.; dalej: „Rozporządzenie”), którego celem jest zapewnienie jednolitego traktowania na gruncie VAT usług finansowych świadczonych przez podmioty działające na rynku wspólnotowym. Co prawda rozporządzenie nie posiada jeszcze mocy prawnej, jednakże przedstawia koncepcję ustawodawcy, stanowiąc również wskazówkę, jak w chwili obecnej powinien być interpretowany katalog usług finansowych zwolnionych z VAT. Wynika to z faktu, iż zamiarem Komisji Europejskiej nie jest zmiana zakresu zwolnienia, a jedynie usankcjonowanie obecnego zakresu zwolnienia określonego na bazie regulacji dyrektywy VAT w drodze szeregu orzeczeń ETS. Planowane Rozporządzenie ma na celu doprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie z VAT w usługach ubezpieczeniowych i finansowych, w celu zwiększenia pewności prawnej i zmniejszenia kosztów administracyjnych podmiotów oraz administracji podatkowej Państw Członkowskich UE. Dodatkowo na konieczność uznania zapisów powyższego dokumentu za wskazówkę przy determinowaniu traktowania usług, jako usług pomocniczych do usług finansowych wskazuje takie właśnie wykorzystanie omawianego projektu Rozporządzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w toku jednego z postępowań (por. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 roku; Sygn. akt III SA/Wa 319/08. W orzeczeniu Sąd powołuje się na „planowaną zmianę prawa wspólnotowego, a mianowicie Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej” w postaci rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych).

Treść Rozporządzenia potwierdza i sankcjonuje jednocześnie stanowisko ETS dotyczące kryteriów, których spełnienie pozwala uznać określone usługi za usługi zrównane dla celów podatku VAT ze zwolnionymi usługami finansowymi. Zgodnie z Uzasadnieniem projektu Rozporządzenia, sekcja „,Podstawa i cele wniosku”, zwolnienie obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi finansowej, stanowiącej odrębną całość posiadającej specyficzne oraz istotne cechy dla danej usługi zwolnionej z opodatkowania.

Dodatkowo, jako podlegające zwolnieniu z VAT usługi pomocnicze do usług finansowych, tj. usługi specyficzne i istotne dla świadczenia usług ubezpieczeniowych i finansowych, Rozporządzenie wskazuje:

1. usługi ratingu kredytowego, w tym ocenę zdolności kredytowej dostawcy lub beneficjenta usługi finansowej;
2. underwriting kredytowy;
3. ocenę, prognozowanie i kontrolę ryzyka kredytowego oraz strat z nim związanych, w tym strategię kredytową.
   
   

Zakres usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nabywanej przez Bank od Banku B., jest w swych kluczowych (nadających charakter całości) elementach zbieżny z treścią powyższych punktów, przedstawiających bez wątpienia czynności zwolnione z opodatkowania VAT.

Tym samym usługa wsparcia nabywana przez Bank od Banku B., opisana w niniejszym wniosku jest w ocenie Wnioskodawcy podlegającą zwolnieniu z VAT, usługą pomocniczą do usług pośrednictwa finansowego.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, iż prawidłowość stanowiska Banku potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów IPPP1/443-954/09-4/AW z dnia 3 grudnia 2009 r., wydana w odniesieniu do podobnego stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.