INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2010r. (data wpływu 6 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. uznania za dostawę czynności polegającej na wykonaniu książek oraz
2. uznania za dostawę krajową czynności polegającej na wykonaniu książek na rzecz wydawcy z Niemiec, nie będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za dostawę czynności polegającej na wykonaniu książek oraz uznania za dostawę krajową czynności polegającej na wykonaniu książek na rzecz wydawcy z Niemiec, nie będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jako profesjonalna drukarnia (posiada własne urządzenia poligraficzne) otrzymał propozycję zawarcia umowy z wydawnictwem na wykonanie książek, które posiadają numer ISBN.

Umowa na wykonanie książek obejmuje ich produkcję z materiałów własnych drukami (papier, płyty offsetowe , farby itp.) oraz obejmuje pełny cykl produkcyjny od wykonania form drukowych, poprzez druk i oprawę, i ewentualną obróbkę.

Drukarnia przekaże wydawcy książkę w postaci gotowego produktu w zawartym w umowie terminie.

Książki mieszczą się w grupie statystycznej PKWiU ex 22.11 oraz posiadają numer ISBN. Podobną propozycje zawarcia umowy wydawniczej Wnioskodawca otrzymał od stowarzyszenia mającego swoją siedzibę w Niemczech. Wydawca niemiecki poinformował Wnioskodawcę, że nie jest podatnikiem VAT nie mniej książka, którą ma wydrukować w pełnym cyklu produkcyjnym z materiałów własnych drukarni posiada stosowny numer ISBN.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, drukarnia dokonuje dostawy towarów, czy też świadczy usługę w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT...
2. Czy w stosunku do wydawcy z Niemiec, nie będącego podatnikiem VAT mają zastosowanie przepisy krajowe z pełną konsekwencją odpowiedzi na pytanie 1....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja umowy na wykonanie książek jest dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT jako dostawę towarów definiuje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. W procesie produkcji książek z własnych materiałów drukarni dochodzi do wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy) będącej według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarem - rzeczą ruchomą. Drukarnia musi przenieść prawo do ich posiadania na nabywcę, aby wydawca mógł nimi rozporządzać jako właściciel. W chwili tej drukarnia wyzbywa się własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową -książek. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania jako rzeczy określonych co do gatunku (art. 155 par. 2 ustawy z 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny), czyli przeniesienia ich posiadania na wydawcę, co pozwała mu na rozporządzanie tymi rzeczami jako właściciel. Co za tym idzie przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel majątkiem rzeczowym wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów staje się dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, co w świetle przepisów wykonawczych do ustawy o VAT pozwala na zastosowanie stawki VAT 0%.

Natomiast w zakresie pytania 2., zdaniem Wnioskodawcy, status nabywcy (nie posiadającego numeru VAT-UE) uniemożliwia uznania transakcji za WDT. W takim przypadku należy potraktować dostawę jako krajową z pełnym uzasadnieniem opisanym w ad. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

• pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów – o ile występują w obrocie,
• pod pojęciem usług rozumie się:
  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji,
  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
    
    

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej regulacje, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy dokonać oceny czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jako profesjonalna drukarnia (posiada własne urządzenia poligraficzne) otrzymał propozycję zawarcia umowy z wydawnictwem na wykonanie książek, które posiadają numer ISBN.

Umowa na wykonanie książek obejmuje ich produkcję z materiałów własnych drukami (papier, płyty offsetowe , farby itp.) oraz obejmuje pełny cykl produkcyjny od wykonania form drukowych, poprzez druk i oprawę, i ewentualną obróbkę.

Drukarnia przekaże wydawcy książkę w postaci gotowego produktu w zawartym w umowie terminie.

Książki mieszczą się w grupie statystycznej PKWiU ex 22.11 oraz posiadają numer ISBN.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności stwierdzić należy, że jeżeli w wyniku wykonanych przez drukarnię czynności wytworzony jest, z materiału własnego, nowy produkt, a następnie drukarnia przenosi prawo do rozporządzania tym produktem na nabywcę jak właściciel, to należy uznać te czynności za dostawę towarów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, iż w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny wyrażonego przez Wnioskodawcę stanowiska w zakresie stawki podatku VAT, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania.

Ad. 2.

W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z kolei art. 13 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Pierwszy z warunków określonych art. 42 ust. 1 ustawy o VAT dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał propozycję zawarcia umowy wydawniczej od stowarzyszenia mającego swoją siedzibę w Niemczech. Wydawca niemiecki poinformował Wnioskodawcę, że nie jest podatnikiem VAT, nie mniej książka, którą Wnioskodawca ma wydrukować w pełnym cyklu produkcyjnym z materiałów własnych drukarni posiada stosowny numer ISBN. Wnioskodawca wskazał także, iż nabywca z Niemiec nie posiada numeru VAT-UE, co uniemożliwia uznanie transakcji za WDT.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego w tym zakresie zdarzenia przyszłego oraz mając na względzie przepisy prawne, regulujące uznanie wykonanych czynności za dostawę towarów (co rozstrzygnięto w odpowiedzi na pyt. 1), stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien potraktować przedmiotową transakcję jako dostawę krajową z zastosowaniem właściwej dla danego towaru stawki podatku VAT. Dostawa nastąpiła bowiem na rzecz podmiotu, który nie posiadał właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierającego dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, w świetle powołanych przepisów oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.