INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05.08.2010 r. (data wpływu 10.08.2010 r.) uzupełnionego w dniu 24.09.2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 03.09.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla dostawy książek będących przedmiotem wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 24.09.2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 03.09.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla dostawy książek będących przedmiotem wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się wydawaniem i sprzedażą książek. Jest początkującym wydawnictwem, działalność rozpoczął w 2008 roku. Przeważającym rodzajem działalności Wnioskodawcy oprócz sprzedaży książek jest działalność związana z przygotowaniem do druku książek (PKWiU ex 22.11) oznaczonych symbolem ISBN. Wykonanie książki zleca autor lub osoba posiadająca prawo do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jako firma zobowiązuje się do podjęcia wszystkich czynności, których efektem finalnym jest książka oznaczona symbolem ISBN. Część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom np. opracowanie redakcyjne - redaktorom czy ostatecznie już wydruk książek - drukarni. Oprócz tekstu książki nie przekazuje drukarni żadnych innych materiałów potrzebnych w procesie produkcji. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje książka, która nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych i jest gotowa do przekazania ostatecznemu nabywcy do rozporządzania tym produktem jak właściciel.

W ramach działalności Wnioskodawca wydaje książki zarówno własnym nakładem finansowym - tj. tytuły, do których nabył licencję wydawniczą na zasadzie wyłączności jak i książki, które są wydawane przy finansowym udziale autora lub osoby posiadającej prawa autorskie (np.: spadkobierca lub opiekun prawny; w takiej sytuacji Wnioskodawca nabywa licencję niewyłączna). W obu wypadkach książki opatrywane są numerem ISBN, zaś różnica pomiędzy tymi dwiema ścieżkami wydawniczymi polega na tym, iż w pierwszym wypadku (wydanie tytułu z własnych środków) Wnioskodawca ponosi większe ryzyko finansowe: nie posiada wtedy żadnej gwarancji sprzedaży książek (inaczej mówiąc, wydrukowany nakład może się sprzedać lub nie); w przypadku wydania książki przy współudziale finansowym autora Wnioskodawca otrzymuje gwarancję, iż autor kupi od jego firmy pewną pulę egzemplarzy (jest to zawsze wyraźnie określone w umowie, którą zawierają), co powoduje, iż tytuł, który budzi wątpliwość co do swoich szans komercyjnego sukcesu, może zostać wprowadzony na rynek wydawniczy. Innymi słowy, Wnioskodawca korzysta z tej ścieżki wydawniczej wtedy, gdy wraz z autorem uzgodni, że wydanie danego tytułu może narazić firmę Wnioskodawcy na straty - wtedy, wraz z podpisaniem umowy, otrzymuje gwarancję, iż co najmniej pewna liczba egzemplarzy się sprzeda.

Każdy autor ma - zgodnie z podpisaną umową - prawo zobligować firmę Wnioskodawcy do prowadzenia dystrybucji jego książek (za co otrzymuje prowizję na takiej samej zasadzie, jak inne firmy dystrybucyjne otrzymują prowizję od Wnioskodawcy za kolportowanie jego książek do księgarni internetowych oraz stacjonarnych); autor może także zachować zakupione u Wnioskodawcy egzemplarze do dowolnego dysponowania (zazwyczaj są to bardzo niskie nakłady, rzadko przekraczające 200 egzemplarzy). Ważne jednak jest to, iż Wnioskodawca sprzedaje autorowi dokładnie taki sam produkt - książkę posiadającą symbol ISBN - (a często ten sam w wypadku, jeśli danym tytułem zainteresowani są inni dystrybutorzy), jaki trafia do księgarni i sieci dystrybucji. Do sprzedaży tak wyprodukowanych książek, autorowi i innym odbiorcom – Wnioskodawca zastosował stawkę 0% VAT. Do zaliczek otrzymywanych od autorów na poczet zakupu tych książek również Wnioskodawca stosuje stawkę 0% VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest stosowanie 0% VAT w opisanej powyżej działalności jak dla dostawy towarów - książek (PKWiU ex 22.11) posiadających symbol ISBN, z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym regionalnym i lokalnym książek telefonicznych teleksów i telefaksów (PKWiU 22 11 20-60 10), nut, map i ulotek”...

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyżej opisanej sprawie ma miejsce dostawa towarów, a nie świadczenie usług. Według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wytworzone w procesie produkcyjnym książki są rzeczami ruchomymi. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Wydawnictwo Wnioskodawcy (mimo całego procesu produkcyjnego) do obrotu wprowadza już finalny produkt czyli książki (PKWiU ex 22.11) posiadające symbol ISBN i stosuje do niego stawkę 0% VAT, z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek. Podejmując decyzję w sprawie zastosowania stawki opodatkowania tej dziedziny działalności Wnioskodawca skorzystał z interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14-09-2009 - nr IBPP2/443-472/09/RSz, w której przedstawiono sytuację bardzo podobną do Wnioskodawcy. Jednak w związku z tym, że spotyka się z rozbieżnym zastosowaniem w/w przepisów podatkowych podmiotów w jego branży postanowili uzyskać pewność co do prawidłowości postępowania występując o interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Podkreślić należy, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – Zakres rzeczowy PKWiU rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

• pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów – o ile występują w obrocie,
• pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji, wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
  
  

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika z kolei, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania książki w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest książka. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki są rzeczami ruchomymi, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Podatnik – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku Wnioskodawca niewątpliwie wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na zamawiającego prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Stronę z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż Wnioskodawca zajmuje się wydawaniem i sprzedażą książek. Przeważającym rodzajem działalności Wnioskodawcy oprócz sprzedaży książek jest działalność związana z przygotowaniem do druku książek (PKWiU ex 22.11) oznaczonych symbolem ISBN. Część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom np. opracowanie redakcyjne - redaktorom czy ostatecznie już wydruk książek - drukarni. Oprócz tekstu książki nie przekazuje drukarni żadnych innych materiałów potrzebnych w procesie produkcji. W ramach działalności Wnioskodawca wydaje książki zarówno własnym nakładem finansowym - tj. tytuły, do których nabył licencję wydawniczą na zasadzie wyłączności jak i książki, które są wydawane przy finansowym udziale autora lub osoby posiadającej prawa autorskie.

Z analizy akt sprawy wynika, iż Zainteresowany zleca wydrukowanie książek drukarni w oparciu o własne materiały (tekst). Proces ten doprowadza do wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa do rozporządzenia nim jak właściciel.

Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których - aby nabywca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - drukarnia musi przenieść prawo ich posiadania na niego.

Z analizy powyższych przepisów prawa wynika, iż w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje wytworzony, z własnego materiału, nowy produkt – książka, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na zleceniodawcę, to taką czynność należy uznać za dostawę towarów.

Co do zasady podstawowa stawka podatku VAT – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

W myśl art. 41 ust. 16 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. przepisy Wspólnoty Europejskiej.
   
   

Stosownie do zapisu § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799 ze zm.) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

1. książek (PKWiU ex 22.11) – z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek – oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,
2. czasopism specjalistycznych.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa książek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT w wysokości 0%, jeżeli spełnione zostaną łącznie trzy warunki:

• przedmiotem transakcji są książki mieszczące się w grupowaniu PKWiU 22.11,
• transakcja nie dotyczy książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek,
• sprzedawane książki oznaczone są symbolem ISBN.
  
  

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy i przedstawiony stan faktyczny należy wskazać, iż Wnioskodawca realizując zlecenia polegające na dostawie książek, czy to na rzecz autora lub osoby posiadającej prawa autorskie, czy bezpośrednio ostatecznego odbiorcy (w przypadku książek do których nabył licencję wydawniczą, lub części książek wydanych przy finansowym udziale), dokonuje dostawy towaru.

W konsekwencji przedmiotowa dostawa książek oznaczonych odpowiednimi symbolami ISBN, sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 22.11, gdzie transakcja nie dotyczy książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0% na podstawie § 39 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.