INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2010 r. (data wpływu 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania transakcji dokonanej z kontrahentem z Danii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu13 sierpnia 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania transakcji dokonanej z kontrahentem z Danii.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 września 2006 r. zawarł Pan umowę z firmą leasingową z Danii, będącą podatnikiem, nieposiadającą siedziby, stałego miejsca zamieszkania ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Przedmiotem umowy był leasing naczepy na okres 60 miesięcy tj. od dnia 1 października 2006 r. do dnia 1 września 2011 r. Ponieważ zapisy zawarte w umowie nie dawały podstaw do uznania tej transakcji, na gruncie przepisów ustawy o VAT, za WNT, gdyż umowa nie wskazywała jednoznacznie, że w następstwie normalnych zdarzeń w niej przewidzianych lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione, rozpoznawał Pan jako leasingobiorca import usług z tytułu leasingu operacyjnego, na podstawie faktur otrzymywanych od kontrahenta. W dniu 19 marca 2010 r. dokonał Pan wpłaty tytułem wcześniejszego wykupu naczepy, a w dniu 9 kwietnia 2010 r. leasingodawca wystawił fakturę bez kwoty podatku, nie wykazując też żadnej stawki podatku. Do momentu wykupu przedmiot leasingu znajdował się w posiadaniu leasingobiorcy i był wykorzystywany do transportu wewnątrzwspólnotowego i międzynarodowego. Naczepa posiadała duńskie rejestracje i duński dowód rejestracyjny wystawiony na leasingodawcę. Przekazanie przedmiotu leasingu nie wiązało się z jego wywozem do Danii i ponownym nabyciem. W momencie wykupu naczepa znajdowała się na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla udokumentowania powyższej transakcji w Polsce należy wystawić fakturę wewnętrzną...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla udokumentowania przedmiotowej transakcji w Polsce należy wystawić fakturę wewnętrzną dokonując samoobliczenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 7 powyższego artykułu, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2009 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 212 poz. 1337 ze zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 23 ust. 1 pkt 2 powyższego rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Z przestawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 30 września 2006 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego z firmą z Danii, będącą podatnikiem, nieposiadajacą siedziby, stałego miejsca zamieszkania, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Przedmiotem umowy był leasing naczepy na okres 60 miesięcy. Naczepa była wykorzystywana przez Pana do świadczenia usług transportu wewnątrzwspólnotowego i międzynarodowego. W dniu 19 marca 2010 r. dokonał Pan wpłaty tytułem wcześniejszego wykupu naczepy, a leasingodawca w dniu 9 kwietnia 2010 r. wystawił fakturę bez kwoty podatku. nie wskazując także żadnej stawki podatku. W momencie wykupu przedmiot leasingu znajdował się na terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz fakt, iż z tytułu dokonanej dostawy naczepy podatnikiem jest Pan jako jej nabywca, co zostało rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej numer ITPP2/443-588a/10/RS należy stwierdzić, że transakcja ta powinna zostać udokumentowana przez Pana fakturą wewnętrzną, w której należy obliczyć podatek.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz kursu, po którym należy dokonać rozliczenia kwot dotyczących dokonanej transakcji, dokonano w interpretacjach indywidualnych o numerach ITPP2/443-588c/10/RS i ITPP2/443-588d/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.