INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony od zakupów poniesionych w miesiącu lutym oraz marcu i wykazać go w deklaracji kwietniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony od zakupów poniesionych w miesiącu lutym oraz marcu i wykazać go w deklaracji kwietniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 14 stycznia 2010r. od Urzędu Miasta otrzymał zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta, stając się jednocześnie przedsiębiorcą. Swoją działalność Wnioskodawca postanowił rozpocząć z dniem 1 marca 2010r. aby mieć czas na dostateczne przygotowanie się do rozpoczęcia działalności. Ponieważ jej przedmiotem zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności PKD jest transport drogowy towarów (49.41.2) Wnioskodawca musiał dokonać zakupu środka transportu, który umożliwiłby mu wykonywanie działalności. Pod koniec stycznia br. Wnioskodawca udał się do Urzędu Skarbowego, aby poinformować o rozpoczętej działalności, zostawiając niezbędne dokumenty (jednak nie złożył VAT-R). Wnioskodawca zapytał również czy przed 1 marca może dokonywać zakupu środków trwałych oraz innych towarów niezbędnych do rozpoczęcia działalności i czy będzie miał możliwość do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca uzyskał odpowiedź pozytywną, więc 1 lutego 2010r. dokonał zakupu środka trwałego samochodu ciężarowego o wartości 42.000,00 zł netto, VAT 22% 9.240,00 zł. Następnie Wnioskodawca dokonał wszystkich niezbędnych formalności związanych z zarejestrowaniem pojazdu i jego przygotowaniem do użytkowania – dokonywał on zakupu towarów, które były mu do tego niezbędne. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie faktur VAT kosztów poniesionych w miesiącu lutym na kwotę 1.990,07 zł netto, VAT 22% 431,81 zł. Wnioskodawca był już w posiadaniu auta, więc jeszcze musiał dokonać zakupu naczepy. W dniu 22 lutego 2010r. Wnioskodawca kupił wspomniany środek trwały za kwotę 12.500,00 zł netto, VAT 22% - 2.750,00 zł. Następnie Wnioskodawca dokonał również wszystkich niezbędnych formalności związanych z zarejestrowaniem pojazdu i jego przygotowaniem do użytkowania – przemontowanie koła ciężarowego, wymiana dachu plandeki. W marcu Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą. Główne koszty Wnioskodawcy polegały na zakupie paliwa do pojazdu oraz drobnych wydatków stanowiących części do zakupionych środków trwałych. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie faktur VAT pozostałych kosztów na łączną kwotę 15.344,57 zł netto, VAT 22% - 3.375,80 zł. W marcu za swoje usługi transportowe Wnioskodawca wystawił trzy faktury VAT mimo, że jak się później dowiedział, nie był jeszcze „vatowcem”. Pod koniec marca Wnioskodawca dowiedział się o swoim błędzie polegającym na nie złożeniu deklaracji VAT-R. Niestety z jego niewiedzy i niejasnych informacji uzyskanych z Urzędu Wnioskodawca jest czynnym podatkiem VAT dopiero od 1 kwietnia 2010r. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów rejestrowych przedsiębiorstwa oraz jak wyżej wspomniał kserokopie faktur VAT od zakupów dokonywanych przed zgłoszeniem rejestracji za miesiące luty oraz marzec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony do zakupów poniesionych w miesiącu lutym oraz marcu i wykazać go w deklaracji kwietniowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów poniesionych w miesiącu lutym i marcu w deklaracji za miesiąc kwiecień, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz 11, 12, 16 i 18. Jeśli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10 może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 cytowanej ustawy).

W oparciu o ust. 13 powołanego artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (opodatkowaną), wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy. W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Z zasady neutralności wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych (67/227/EWG) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.) należy wynosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Należy także zauważyć, że powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały uchylone Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 poz. 1 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007r. W nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej.

Wskazany wcześniej przepis art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego – należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie), nie wynika bowiem z niego, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Tym samym należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie narusza zagwarantowanej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady zasady neutralności i nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 14 stycznia 2010r. od Urzędu Miasta otrzymał zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta, stając się jednocześnie przedsiębiorcą. Swoją działalność Wnioskodawca postanowił rozpocząć z dniem 1 marca 2010r. aby mieć czas na dostateczne przygotowanie się do rozpoczęcia działalności. Ponieważ jej przedmiotem zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności PKD jest transport drogowy towarów (49.41.2) Wnioskodawca musiał dokonać zakupu środka transportu, który umożliwiłby mu wykonywanie działalności. Pod koniec stycznia br. Wnioskodawca udał się do Urzędu Skarbowego, aby poinformować o rozpoczętej działalności, zostawiając niezbędne dokumenty (jednak nie złożył VAT-R). Wnioskodawca zapytał również czy przed 1 marca może dokonywać zakupu środków trwałych oraz innych towarów niezbędnych do rozpoczęcia działalności i czy będzie miał możliwość do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca uzyskał odpowiedź pozytywną, więc 1 lutego 2010r. dokonał zakupu środka trwałego samochodu ciężarowego o wartości 42.000,00 zł netto, VAT 22% 9.240,00 zł. Następnie Wnioskodawca dokonał wszystkich niezbędnych formalności związanych z zarejestrowaniem pojazdu i jego przygotowaniem do użytkowania – dokonywał on zakupu towarów, które były mu do tego niezbędne. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie faktur VAT kosztów poniesionych w miesiącu lutym na kwotę 1.990,07 zł netto, VAT 22% 431,81 zł. Wnioskodawca był już w posiadaniu auta, więc jeszcze musiał dokonać zakupu naczepy. W dniu 22 lutego 2010r. Wnioskodawca kupił wspomniany środek trwały za kwotę 12.500,00 zł netto, VAT 22% - 2.750,00 zł. Następnie Wnioskodawca dokonał również wszystkich niezbędnych formalności związanych z zarejestrowaniem pojazdu i jego przygotowaniem do użytkowania – przemontowanie koła ciężarowego, wymiana dachu plandeki. W marcu Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą. Główne koszty Wnioskodawcy polegały na zakupie paliwa do pojazdu oraz drobnych wydatków stanowiących części do zakupionych środków trwałych. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie faktur VAT pozostałych kosztów na łączną kwotę 15.344,57 zł netto, VAT 22% - 3.375,80 zł. W marcu za swoje usługi transportowe Wnioskodawca wystawił trzy faktury VAT mimo, że jak się później dowiedział, nie był jeszcze „vatowcem”. Pod koniec marca Wnioskodawca dowiedział się o swoim błędzie polegającym na nie złożeniu deklaracji VAT-R. Niestety z jego niewiedzy i niejasnych informacji uzyskanych z Urzędu Wnioskodawca jest czynnym podatkiem VAT dopiero od 1 kwietnia 2010r. Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów rejestrowych przedsiębiorstwa oraz jak wyżej wspomniał kserokopie faktur VAT od zakupów dokonywanych przed zgłoszeniem rejestracji za miesiące luty oraz marzec.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w styczniu 2010r. Wnioskodawca dokonał rejestracji działalności gospodarczej w Urzędzie Miasta. Od początku jego zamiarem było realizowanie usług jako podatnik VAT, czego wyrazem było wystawianie faktur VAT. Z powodu nieznajomości przepisów Wnioskodawca nie dopełnił obowiązku złożenia druku VAT-R przed wykonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów dokonanych przed dniem złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, w trybie wynikającym z powołanych przepisów art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy, o ile zakupy te posłużą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych i nie wystąpią inne wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Trzeba jednak zaznaczyć, iż dokonując zakupów w okresie przed rejestracją Wnioskodawca, nie był uprawniony do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w chwili nabycia nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie możliwe dopiero po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny, tj. od 1 kwietnia 2010r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w deklaracji za kwiecień 2010r. należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie ocenia skutków podatkowych wynikających z faktur VAT, które Wnioskodawca wystawił za usługi transportowe, przed 1 kwietnia 2010r. Fakt ten został więc potraktowany jako element stanu faktycznego.

Należy także w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Tym samym nie dokonano oceny, czy w przedmiotowej sprawie załączone przez Wnioskodawcę faktury VAT stanowią podstawę do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego (w szczególności mając na uwadze termin otrzymania przez Wnioskodawcę przedmiotowych faktur).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.