Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1055/10/CzP
z 16 listopada 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe media="all">
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-1055/10/CzP
Data
2010.11.16


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody


Słowa kluczowe
energia
energia
media
media
opłata
opłata
przychód
przychód
przyłącze
przyłącze
przyłączenie do sieci
przyłączenie do sieci
sieć przesyłowa
sieć przesyłowa
zwolnienia przedmiotowe
zwolnienia przedmiotowe


Istota interpretacji
„Czy naliczona opłata za przyłącze oraz partycypacja w kosztach budowy może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 PDoP? /pytanie oznaczone we wniosku nr 1/?”



Wniosek ORD-IN 880 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 16 sierpnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 08 listopada 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania opłaty za przyłącze oraz otrzymanej partycypacji w kosztach budowy środka trwałego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania naliczonej opłaty za przyłącze oraz otrzymanej partycypacji w kosztach budowy środka trwałego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 października 2010r. znak: IBPBI/2/423-1055/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 08 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka - przedsiębiorstwo energetyczne, świadczy, na podstawie posiadanych koncesji, odbiorcom przemysłowym usługi wytwarzania i dystrybucji mediów energetycznych. Jedną z nich jest usługa dystrybucji energii elektrycznej dla podmiotów zlokalizowanych na terenie i w sąsiedztwie Huty. Zgodnie z przepisami Prawa energetycznego Spółka jest zobligowana do zapewnienia dostaw energii o odpowiedniej mocy dla jej odbiorców. Huta buduje nową halę produkcyjną i zgłosiła zapotrzebowanie na nowe przyłącze elektroenergetyczne.

W związku z tym Spółka jest zmuszona ponieść znaczące dla niej nakłady na inwestycję budowy przyłącza elektroenergetycznego o bardzo długim okresie zwrotu. Ma ona zamiar zawrzeć umowę z Hutą o częściową partycypację w kosztach przyłącza oraz naliczyć zgodnie z zapisami prawa energetycznego opłatę przyłączeniową (art. 7 ust. 8 Prawa energetycznego). Spółka nadmienia, iż Huta będzie jedynym odbiorcą energii na tym przyłączu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy naliczona opłata za przyłącze oraz partycypacja w kosztach budowy może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 PDoP...

Zdaniem Spółki, uzyskane przychody z tytułu opłaty przyłączeniowej oraz partycypacji w kosztach inwestycji mieszczą się w katalogu zwolnień od podatku wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 21 PDoP. Równolegle Spółka ma zamiar zastosować zapis art. 16 ust. 1 pkt 48 PDoP, tj. nie zaliczać do kosztów podatkowych amortyzacji od środków trwałych, z których część kosztów zostanie jej zwrócona.

Zdaniem Spółki, takie zastosowanie przepisów prawa będzie równomiernym rozłożeniem skutków poniesionych znaczących kosztów oraz opodatkowaniem uzyskanego częściowego zwrotu wydatków.

Analogicznie zapis art. 7 ust. 10 Prawa energetycznego uznaje, iż koszty wynikające z nakładów na realizację przyłączenia podmiotów ubiegających się o przyłączenie, w zakresie, w jakim zostały pokryte wpływami z opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w ust. 8 i 9, nie stanowią podstawy do ustalania w taryfie stawek opłat za przesyłanie lub dystrybucję paliw gazowych lub energii.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka otrzyma dwa rodzaje przychodów:

  1. przychody z tytułu opłaty przyłączeniowej oraz
  2. przychody w postaci partycypacji przez odbiorcę usług Spółki w kosztach inwestycji.

W celu dokonania oceny skutków podatkowych uzyskania ww. przychodów, Spółka powołała się na przepis art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: „updop”), zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Przechodząc do oceny stanowiska Spółki należy wskazać, iż na mocy art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż za przyłączenie Huty do sieci Spółka naliczy opłatę, której zasady pobierania uregulowane są w Prawie energetycznym. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006r., Nr 89, poz. 625 ze zm.), przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, jest obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie jej zawarcia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy. Z kolei w myśl art. 7 ust. 8 ww. ustawy, za przyłączenie do sieci pobiera się opłatę ustaloną na podstawie następujących zasad (…).

W celu rozstrzygnięcia, czy opłata ta może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie powołanego przez Spółkę art. 17 ust. 1 pkt 21 updop należy ustalić jaki jest charakter tej opłaty. Co do zasady, w ramach realizacji transakcji przyłączenia do sieci podmiot zainteresowany przyłączeniem składa do Spółki wniosek o wydanie warunków przyłączenia do sieci. Jeżeli wydane warunki przyłączenia spełniają oczekiwania zainteresowanego podmiotu, podpisuje on umowę ze Spółką na mocy której Spółka zobowiązuje się do podłączenia do sieci tego kontrahenta w określonym czasie i na określonych zasadach (określone parametry techniczne i przesyłowe). Natomiast, z tytułu uzyskanego świadczenia, podmiot przyłączany jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki określonego wynagrodzenia. Zasadne jest tym samym twierdzenie, iż ponoszona przez podmiot na rzecz Spółki opłata za przyłączenie do sieci stanowi w istocie wynagrodzenie za świadczone przez nią usługi związane z dystrybucją energii elektrycznej.

Zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 21 updop dotyczy wszelkiego rodzaju dotacji, subwencji i innych nieodpłatnych świadczeń otrzymanych na określony w tym przepisie cel, bez względu na podmiot przekazujący takie świadczenie. Jedynym warunkiem dla stosowania tego zwolnienia jest przeznaczenie takiego świadczenia na nabycie (wytworzenie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem, zwolnienie to związane jest nie tyle z dotującym, co z celem dotowania. Tym samym, co do zasady, regulacji art. 17 ust. 1 pkt 21 updop podlegają przysporzenia pod tytułem darmym na cele wskazane w tym przepisie.

Tym samym skoro, jak wskazano powyżej, opłata za przyłączenie stanowi w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi związane z dystrybucją energii elektrycznej, to nie mieści się ona w katalogu przysporzeń zawartym w art. 17 ust. 1 pkt 21 updop.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym wskazano również, iż Spółka ma zamiar zawrzeć z Hutą (podmiot, który zostania przyłączony do sieci) umowę o partycypację w kosztach budowy przyłącza. W celu dokonania oceny stanowiska Spółki, należy ustalić czy „partycypacja w kosztach budowy przyłącza” mieści się w katalogu przysporzeń zwolnionych z opodatkowania na podstawie cytowanego art. 17 ust. 1 pktm 21 updop, a w szczególności czy stanowi „nieodpłatne świadczenie”

Updop nie precyzuje co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a updop, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Zatem, aby określone świadczenie można było zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia, należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Podstawową cechą świadczenia nieodpłatnego jest zatem to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskiwane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Mając na uwadze przytoczone wyjaśnienia, a także przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, bowiem otrzymując przychody z tytułu partycypacji w kosztach inwestycji, na podstawie zawartej umowy Spółka zobowiąże się do kontynuowania wzajemnej współpracy na określonych w zawartej umowie zasadach. Tym samym również to przysporzenie, jako związane z usługami świadczonymi przez Spółkę (przyjęcie założenia o wzajemnych świadczeniach wynikających z zawartej w przyszłości umowy – z uwzględnieniem panujących obecnie uwarunkowań w zakresie działalności prowadzonej przez Spółkę – jest w pełni uzasadnione).

Reasumując, stwierdzić należy, że otrzymane przez Spółkę środki z tytułu opłaty przyłączeniowej oraz partycypacji w kosztach inwestycji, stanowią dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu nie korzystający ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 21 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie pytania zawartego w uzupełnieniu wniosku wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj