INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2010 r. (data wpływu 14 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów radnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów radnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2008 r. w sprawie wysokości diet radnych Rady Miejskiej - radni otrzymują miesięczną dietę zryczałtowaną. Wysokość diety określona jest na podstawie art. 25 ust. 4 i 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz § 3 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (Dz. U. Nr 61, poz. 710).

Dieta przysługuje za wypełnianie obowiązków wynikających z pełnienia mandatu radnego. Pełniąc obowiązki społeczne i obywatelskie radni Rady Miejskiej uczestniczą w szkoleniach o tematyce samorządowej. Szkolenia są finansowane ze środków bieżących Urzędu. Zdarzają się również sytuacje, że szkolenia są bezpłatne.

Po odbyciu szkolenia lub innego wyjazdu służbowego radni przedkładają delegację z tytułu odbycia podróży.

W rozliczeniu delegacji radny otrzymuje zwrot kosztów podróży oraz inne przysługujące mu należności, tj. dietę, zwrot za noclegi oraz inne poniesione wydatki. Rozliczenie delegacji następuje według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującym pracownikom zatrudnionym w państwowe> lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz na podstawie rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującym pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wypłaconą dietę radnego z tytułu podróży oraz zwrot kosztów przejazdów z delegacji należy wykazać w PIT-R w części D, tj. „informacja o kwotach wypłaconych podatnikowi” w poz. 32 wraz z wypłaconą miesięczną dietą zryczałtowaną a następnie kwotę wypłaty delegacji wykazać w poz. 33 natomiast kwotę wypłaconej miesięcznej diety zryczałtowanej za pełnienie obowiązków radnego w poz. 34 PIT-R...
2. Jakie należności z tytułu zwróconych kosztów delegacji winny zostać wykazane w PIT- R...
3. Czy koszt uczestnictwa w szkoleniu radnych (tj. zapłata za szkolenia) stanowi dla radnych przychód... Jeśli tak, to czy przychód ten jest opodatkowany, czy też zwolniony z opodatkowania...
4. Czy płatnik jest zobowiązany do pobrania zaliczki i jaki należy wystawić PIT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy wykazywać w PIT-R należności otrzymanych z tytułu wypłaconych delegacji radnego (zwrot kosztów przejazdu, diety za zwiększone koszty wyżywienia w czasie podróży), jak również nie należy pobierać zaliczki na podatek dochodowy od kosztów związanych z uczestnictwem w szkoleniu i tym samym koszty tego szkolenia nie są przychodem dla radnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 13 pkt 5 tej ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki radnego.

W myśl art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych.

Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z 2000r. Nr 19, poz. 239 oraz z 2000 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 100, poz. 1080). Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca, uwzględniając liczbę mieszkańców gminy, przy czym kwota wymieniona w ust. 6 oznacza maksymalną wysokość diet w gminach o największej liczbie mieszkańców (art. 25 ust. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminy).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (Dz. U. z 2000r. Nr 61, poz. 710) radnemu przysługują w ciągu miesiąca diety w wysokości do:

1. 100% maksymalnej wysokości diety w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców,
2. 75% maksymalnej wysokości diety w gminach od 15 tys. do 100 tys. mieszkańców,
3. 50% maksymalnej wysokości diety w gminach poniżej 15 tys. mieszkańców.

W myśl § 3 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. Nr 66, poz. 800) z tytułu podróży służbowej przysługują:

1. diety,
2. zwrot kosztów:
   1. przejazdów z miejscowości określonej przez przewodniczącego rady gminy w poleceniu wyjazdu służbowego do miejsca stanowiącego cel podróży i z powrotem,
   2. noclegów,
   3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
   4. innych udokumentowanych wydatków.

Z cytowanych przepisów ustawy o samorządzie gminy i wydanych na jej podstawie rozporządzeń wynika, że właściwe przepisy przewidują jedynie możliwość ustanowienia dla radnych diet i kosztów podróży służbowej. Nie dopuszczają w tym zakresie żadnych innych rekompensat czy też finansowania innych wydatków dokonywanych na rzecz radnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż radni uczestniczą m.in. w szkoleniach o tematyce samorządowej, a koszty tego uczestnictwa finansowane są ze środków bieżących Urzędu Miejskiego. Zdarzają się również sytuacje, że szkolenia są bezpłatne. Po odbyciu szkolenia lub innego wyjazdu służbowego radni przedkładają delegacje z tytułu odbycia podróży. W rozliczeniu delegacji radny otrzymuje zwrot kosztów podróży oraz inne przysługujące należności, tj. dietę, zwrot za noclegi oraz inne poniesione wydatki. Rozliczenie delegacji następuje według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującym pracownikom zatrudnionym w państwowe> lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju oraz na podstawie rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującym pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy należy zatem stwierdzić, iż radni wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. W związku z czym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnieniu z podatku dochodowego podlegają tylko wypłacone radnym diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 25 ust. 4 i ust. 6 ustawy o samorządzie gminnym, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł.

Finansowane natomiast przez Wnioskodawcę szkolenia radnych stanowią nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności wykonywanej osobiście nie podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego.

Świadczenia te (uczestnictwo w szkoleniu) radni otrzymują bowiem tylko dlatego, że wykonują mandat radnego, a zatem źródłem tych świadczeń jest działalność wykonywana osobiście.

Od uzyskiwanych przez radnych przychodów z tytułu czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy, w tym również i od ww. nieodpłatnych świadczeń (szkoleń), Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa m.in. w art. 13 pkt 5, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Z przepisu art. 22 ust. 9 pkt 5 cyt. powyżej ustawy wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 22 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast z przepisu art. 42 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zatem, od uzyskiwanych przez radnych przychodów (dochodów) z tytułu szkolenia, Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy, a także do sporządzenia informacji PIT-11. W informacji PIT-R Urząd winien natomiast wykazać te kwoty, które korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wypłacone radnemu kwoty diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych podlegające zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 wykazuje się w PIT-R, w części D, w poz. 32.

Natomiast koszt uczestnictwa radnego w szkoleniach (tj. zapłata za szkolenia) stanowi dla radnego przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy od przychodów z tytułu uczestnictwa w szkoleniach uzyskiwanych przez radnych w związku z pełnieniem przez nich czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także do sporządzenia informacji PIT-11, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym – co szczegółowo wyjaśniono w treści uzasadnienia przedmiotowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.