INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010r. (data wpływu 16 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za delegację – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za delegację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z uczestnictwem pracowników Uczelni w obradach prac habilitacyjnych, doktorskich, konferencjach naukowych, itp. są oni delegowani na powyższe do innych uczelni, bądź organizacji związanych z nauką i edukacją np. do Polskiej Akademii Nauk. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje zwrot kosztów delegacji. Do 30 kwietnia 2004r. Wnioskodawca traktował te czynności jako zwrot kosztów niepodlegający ustawie o podatku od towarów i usług i wystawiał noty obciążeniowe. Po zmianie przepisów od 1 maja 2004r. Wnioskodawca stosuje faktury VAT zgodnie z interpretacją Urzędu Skarbowego. Jednak z niektórych uczelni Wnioskodawca otrzymuje noty obciążeniowe w związku z czym pojawiły się wątpliwości jak prawidłowo należy postępować.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot kosztów za delegację należy fakturować czy wystawiać noty obciążeniowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, Politechnika fakturuje koszty delegacji z taką stawką podatku VAT jakiej czynności dotyczy, jeśli wyjazd jest związany z działalnością statutową Uczelni to „zw”, jeśli w związku z pracami zleconymi, badawczymi to 22% podatku VAT. Wnioskodawca uważa jednak, że zwrotu kosztów podróży służbowych pracowników Uczelni powinien dokonywać na podstawie not obciążeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy podkreślić, iż aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT musi występować stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli obie strony muszą się zobowiązać do określonego działania, bądź powstrzymania się od dokonania czynności, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość należną w zamian za usługi wykonane na rzecz usługobiorcy.

W związku z uczestnictwem pracowników Uczelni w obradach prac habilitacyjnych, doktorskich, konferencjach naukowych, itp. są oni delegowani na powyższe do innych Uczelni, bądź organizacji związanych z nauką i edukacją np. do Polskiej Akademii Nauk. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje zwrot kosztów delegacji.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż zobowiązanie innej Uczelni do zwrotu kosztów podróży pracownika Wnioskodawcy nie dotyczy świadczenia mającego charakter usługi, lecz świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu kosztów delegacji pracownika, który na podstawie zaproszeń innych uczelni oraz instytucji szkolnictwa wyższego uczestniczy w pracach komisji habilitacyjnych, doktorskich, konferencjach naukowych. Pomiędzy uczelnią zwracającą koszty podróży, a Wnioskodawcą nie istnieje świadczenie wzajemne, gdyż nie istnieje podmiot będący bezpośrednim beneficjentem tego zobowiązania.

Stwierdzić zatem należy, iż Uczelnia zwracająca koszty podróży nie otrzymuje żadnej korzyści dokonując na rzecz Wnioskodawcy zwrotu kosztów delegacji związanych z wyjazdem jej pracowników. Zwrot kosztów delegacji pracownika jest zatem jednostronnym ekwiwalentem pieniężnym wynikającym z faktu zobowiązania się innych Uczelni do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kosztów delegacji pracowników.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż zwrot kosztów podróży pracowników nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym, iż przedmiotowa czynność nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie należy jej dokumentować fakturą VAT. Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy i art. 2 pkt 22 ustawy, faktura stwierdza w szczególności, m.in. dokonanie sprzedaży, czyli dokumentuje odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Zatem Uczelnia celem udokumentowania zwrotu przez inną Uczelnię kosztów delegacji swoich pracowników może wystawić notę księgową.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.