INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 11 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania i rozliczenia usług agencyjnych wykonywanych na rzecz podmiotu z kraju trzeciego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 11 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania i rozliczenia usług agencyjnych wykonywanych na rzecz podmiotu z kraju trzeciego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności świadczy usługi agencyjne, związane z usługami międzynarodowego transportu morskiego (w oparciu o zawartą umowę agencyjną), w imieniu i na rzecz armatora zagranicznego z terytorium kraju trzeciego, zidentyfikowanego jako podatnik w rozumieniu art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług oraz na podstawie posiadanego certyfikatu rezydencji. Wykonywane przez Spółkę usługi polegają na świadczeniu usług żeglugowych wobec statków zawijających do portów w Polsce, dla potrzeb wielomodułowych usług transportowych związanych z usługami żeglugowymi świadczonymi na terytorium kraju przez jednostki wykonujące serwis dowozowy, przy czym ww. usługi agencyjne świadczone są dla potrzeb wszystkich statków zleceniodawcy na terytorium Polski, niezależnie od tego czy są jego własnością, czy też czarterowane. Świadczone przez Spółkę usługi pośrednictwa w transporcie międzynarodowym dotyczą ładunków zarówno eksportowych, jak i importowych, przewożonych w kontenerach. Zgodnie z zapisami umowy agencyjnej, Spółka otrzymuje wynagrodzenie za świadczone usługi agencyjne, obliczane zgodnie z systemem Cost Plus, na podstawie metody transakcyjnej marży netto, ustalonej na poziomie 3% wartości kosztów netto poniesionych w okresie rozliczeniowym. Wysokość wynagrodzenia wyliczana jest w okresach rozliczeniowych trzymiesięcznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka właściwie uznaje, iż przy obciążaniu za usługi agencyjne stosuje stawkę NP, wykazując sprzedaż w poz. 21 deklaracji VAT-7 jako dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, za świadczone usługi winien wystawiać faktury ze stawką NP. Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. a i b oraz art. 28b ustawy, winna ustalić miejsce świadczenia usług w miejscu, gdzie odbiorca posiada siedzibę oraz wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą. W przedmiotowym przypadku jest to terytorium państwa trzeciego, w związku z czym winna wykazywać sprzedaż w poz. 21 deklaracji VAT-7 jako dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zgodnie z art. 28a ust. 1 ustawy, na potrzeby stosowania przepisów w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług (rozdział 3 ustawy), ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych przez niego usług.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763), w którym w załączniku nr 1 zamieszczony został wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju jest obowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. W pozycji tej bowiem wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Nie uwzględnia się natomiast wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Na mocy § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do ust. 2 powyższego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Ze stanu faktycznego wynika, że Spółka będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczy usługi agencyjne, związane z usługami międzynarodowego transportu morskiego w imieniu i na rzecz armatora zagranicznego z terytorium kraju trzeciego. Wskazano, iż kontrahent ten jest podatnikiem w rozumieniu art. 28b ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Spółka prawidłowo uznała, iż wykonywane usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Z uwagi na fakt, iż świadczone są na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem ich świadczenia i opodatkowania jest terytorium kraju, w którym kontrahent posiada siedzibę (terytorium kraju trzeciego). Tym samym, uwzględniając treść powołanych wyżej przepisów, świadczenie przedmiotowych usług winno być dokumentowane fakturą VAT (na podstawie § 25 ww. rozporządzenia) i wykazane w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.