INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 16 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku uiszczenia podatku w związku z nabyciem spadku z zagranicy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku uiszczenia podatku w związku z nabyciem spadku z zagranicy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny:

W dniu 10 czerwca 2008r. zmarła w USA Pani S., pozostawiając testament ma mocy którego, po jego uprawomocnieniu prawa majątkowe nabyli trzej spadkobiercy: W.B. (brat), M.K.(siostra) oraz Z.P. (dalsze pokrewieństwo w III grupie podatkowej). W momencie otwarcia i uprawomocnienia się testamentu W.B. i M.K. nie żyli, przeżył spadkodawcę tylko Z.P. Część spadku przypadająca W.B. została podzielona na jego czterech synów, natomiast część M.K. przypadła w udziale jej córce – Wnioskodawczyni. Z uwagi, że Z.P. zmarł wprawdzie po otwarciu i uprawomocnieniu się testamentu (data śmierci lipiec 2009r.), ale przed zakończeniem postępowania spadkowego i otrzymaniem środków pieniężnych na konto bankowe, jego część została podzielona już w postępowaniu spadkowym w USA pomiędzy jego żonę i troje dzieci. Tak więc już w postępowaniu sądowym w USA nabyli oni prawa majątkowe. W dniu 06 maja 2010r. kancelaria prawna z miasta N. w USA zajmująca się przeprowadzeniem postępowania spadkowego po jego zakończeniu przelała należne kwoty na konta osobiste wszystkich dziewięciu spadkobierców, obywateli Polski, mających miejsce stałego pobytu w Polsce. Spadkobiercy ustawowi po Z.P. skorzystali ze zwolnienia z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dokonując tylko zgłoszenia nabycia praw majątkowych w okresie 6 miesięcy po zmarłym Z.P.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy spadkobiercy po zmarłym Z.P. mogą skorzystać ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983r....
2. Jaki powinno się przyjąć - w opisanej sytuacji - moment powstania zobowiązania podatkowego...
1. moment uprawomocnienia się testamentu na mocy decyzji sądu w USA...
2. czy z uwagi na fakt, że całość postępowania sądowego miała miejsce na terytorium USA i przebiegała zgodnie z wytycznymi prawa amerykańskiego, za moment powstania zobowiązania należy przyjąć datę wpływu środków na konto spadkobierców w Polsce...

Wnioskodawczyni wskazuje, iż wg uzyskanych informacji za moment powstania zobowiązania podatkowego przyjmuje się, w sytuacji nabycia spadku za granicą, datę otrzymania środków pieniężnych na konto osobiste. W opisanej sytuacji miało to miejsce 06 maja 2010r. w tym momencie jeśli uznamy tę datę tj. 06 maja 2010r. za moment powstania zobowiązania podatkowego, wszyscy spadkobiercy testamentowi nie żyli, a należne im kwoty wynikające z podziału spadku zostały podzielone już na gruncie prawa amerykańskiego na 9 spadkobierców ustawowych czyli dla każdej z nich powstał obowiązek podatkowy z uwagi, że nie znajdują się w I grupie podatkowej i nie mogą skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 4a ust. 1.

Na mocy art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terenie RP. W ocenie Wnioskodawczyni wszyscy spadkobiercy (9 osób) łącznie z Wnioskodawczynią powinni zapłacić podatek od nabycia praw majątkowych.

W przekonaniu Wnioskodawczyni spadkobiercy po zmarłym Z.P. nie mogą skorzystać ze zwolnienia na mocy art. 4a ustawy z dwóch względów. Po pierwsze, gdy za moment powstania zobowiązania podatkowego przyjmiemy moment uprawomocnienia się testamentu (marzec 2009r.) Z.P. jako osoba zaliczana do III grupy podatkowej powinna zapłacić podatek, jeśli nie został on zapłacony to dług przechodzi na spadkobierców. Po drugie, gdy za moment powstania zobowiązania przyjmiemy moment wpływu środków na konta spadkobierców (maj 2010r.) to kwoty te zostały przelane już na spadkobierców Z.P. (nabyli oni prawa majątkowe już w postępowaniu sądowym w USA), wobec tego nie mogą tego zgłosić jako nabycia praw po zmarłym, bo prawa nabyli oni sami, wobec tego powinni zapłacić podatek na mocy art. 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie, w którym przedstawia – jako osoba zainteresowana w swojej indywidualnej sprawie – jedynie własną sytuację prawnopodatkową w kontekście przedstawionego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym w sytuacji nabycia w spadku przedmiotów lub praw majątkowych znajdujących się lub wykonywanych za granicą, czynnikiem decydującym o podleganiu ustawie o podatku od spadków i darowizn jest posiadanie przez spadkobiercę obywatelstwa polskiego lub stałego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili otwarcia spadku. Zatem spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Na podstawie art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Konstrukcja ww. artykułu wskazuje, że w każdym wypadku podstawą opodatkowania jest czysta wartość przedmiotu opodatkowania. Kolejne przepisy tegoż artykułu potwierdzają jedynie, że ustawa ustanawia wszelkie możliwości zaliczenia do ciężarów i długów takich należności, które spadkobierca poniósł lub zobowiązany będzie ponieść. Dokonane wyliczenia nie mają zatem charakteru zamkniętego i nie ograniczają możliwości potrąceń w szerszym zakresie np. uwzględniając zapłacony w innym państwie podatek od nabycia spadku.

Zgodnie z art. 9. ust. 1 ustawy Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie (art. 9 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 17a ust. 1 ustawy podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Określenie spadku następuje w drodze zastosowania czterech kryteriów: prawa i obowiązki mają charakter cywilnoprawny, majątkowy, nie są ściśle związane z osobą zmarłego, nie przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy osoby te są spadkobiercami.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem podlegającym przepisom prawa spadkowego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż w 2008r. zmarła w USA Pani S., pozostawiając testament ma mocy którego, spadek nabyli trzej spadkobiercy: brat i siostra spadkodawczyni oraz jej dalszy krewny. W momencie otwarcia i uprawomocnienia się testamentu brat i siostra spadkodawczyni już nie żyli. Część spadku, która przypadała zmarłej siostrze, nabyła jej córka (Wnioskodawczyni). W dniu 06 maja 2010r. kancelaria prawna w USA zajmująca się przeprowadzeniem postępowania spadkowego przelała należne kwoty na konta osobiste spadkobierców tj. m.in. Wnioskodawczyni.

Stosownie do art. 2 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 08 października 1974r. (Dz. U. z 1976r. Nr 31, poz. 178) do istniejących obecnie podatków, których dotyczy niniejsza Umowa, należą:

1. w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:
1. podatek dochodowy,
2. podatek od wynagrodzeń,
3. podatek wyrównawczy,
2. w Stanach Zjednoczonych Ameryki federalne podatki od dochodu, pobierane stosownie do Wewnętrznego Kodeksu Dochodów (inne niż podatek od zatrudnienia przewidziany w rozdziałach 2 i 21).

W powołanej umowie nie został wymieniony podatek od spadków i darowizn, zatem uiszczenie w Stanach Zjednoczonych określonej kwoty podatku od spadku nie zwalnia od uiszczenia należnego podatku według prawa polskiego.

W zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, iż dysponentem masy spadkowej po śmierci Pani S. w USA była kancelaria prawna, która zajmowała się przeprowadzeniem postępowania spadkowego i po jego zakończeniu przelała należne kwoty na konta osobiste spadkobierców. W konsekwencji, jeżeli brak jest innych (niż przelew bankowy dokumentujący przelanie ww. kwot) wcześniejszych dokumentów (dowodów), z których wynikałoby, iż Wnioskodawczyni nabyła spadek (w jakiej części) to dopiero w momencie zakończenia procedury i przekazania należnych kwot pieniężnych tj. w dniu 06 maja 2010r. Wnioskodawczyni przyjęła spadek i z tą chwilą w świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 6 ust. 4 ustawy powstał dla niej obowiązek podatkowy.

Jako że Wnioskodawczyni nabyła spadek po swojej ciotce (siostrze swojej matki) to w myśl art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn została zaliczona II grupy podatkowej, do której zalicza się zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż na mocy art. 2 ustawy, w związku z nabyciem spadku z USA Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.