INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 września 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizowania rejsów bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 września 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizowania rejsów bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest właścicielem ujętego w ewidencji środków trwałych jachtu motorowego. W 2010 r. poszerzył Pan działalność gospodarczą o usługi polegające na organizowaniu i przeprowadzaniu rejsów indywidualnych i okolicznościowych po morzach i wodach przybrzeżnych wraz z usługą wypożyczenia sprzętu wędkarskiego. Wprowadził Pan również usługę wykonywania samych rejsów rekreacyjnych, bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego oraz wynajem jachtu wraz z załogą (kapitan i rybacy) osobom trzecim. Nie wprowadził Pan biletów za wstęp na jacht, natomiast pobiera opłaty za rejs, które rejestruje na zainstalowanej na jachcie kasie fiskalnej. W związku z powyższym rozszerzeniem działalności gospodarczej, które ma swoje odzwierciedlenie we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, złożył Pan w Urzędzie Statystycznym w Łodzi zapytanie dotyczące prawidłowej klasyfikacji ww. usług wg PKWiU.

Wskazał Pan, iż rejs rekreacyjny bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego ma charakter wyłącznie rekreacyjny, związany z wypoczynkiem. Uczestnik rejsu odpoczywa, robi zdjęcia we własnym zakresie, może również skorzystać z ciepłego posiłku oraz napojów znajdujących się na jachcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy PKWiU 61.10 traktowane w przypadku wykonywanej działalności jako rejsy bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego, objęte są obniżoną, 7% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, na ww. usługi stosuje się obniżoną, 7% stawkę podatku od towarów i usług, zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz dał możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W przedmiotowym załączniku, w pozycji 145 wymieniono usługi morskiego i przybrzeżnego transportu pasażerskiego PKWiU 61.10.1.

Ustawodawca nie zdefiniował wprost pojęcia „usługi transportowej”, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w przywoływanym przepisie sformułowań. Zgodnie z definicjami zawartymi w „Słowniku języka polskiego PWN”, słowo „transport” oznacza „przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji”, „środki lokomocji służące do przewozu ludzi i ładunków”, „ogół środków i działań związanych z przewozem ludzi i ładunków”, „konwojowana grupa ludzi”, „ładunek wysłany dokądś”. Charakteryzując istotę usługi transportowej pośrednio posiłkować można się również treścią art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, z którego wynika, że przez usługi transportu rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego z jednego miejsca do drugiego miejsca.

W tym miejscu wskazać należy, iż opinie klasyfikacyjne Głównego Urzędu Statystycznego, nie są jedynym wyznacznikiem determinującym stawkę podatku, ponieważ są one tylko jednym z elementów oceny stanu faktycznego. Oceniając charakter świadczenia należy przede wszystkim uwzględniać istotę wykonywanych czynności i ich ostateczny cel.

Świadczenie składające się z co najmniej dwóch czynności, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzy jedną całość ma miejsce wtedy, gdy jedną z jego części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla nabywcy celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego zrealizowania (wykorzystania) usługi zasadniczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan właścicielem jachtu motorowego ujętego w ewidencji środków trwałych. W 2010 r. poszerzył Pan działalność gospodarczą m.in. o usługi polegające na organizowaniu rejsów rekreacyjnych, bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego. Nie wprowadził Pan biletów za wstęp na jacht, natomiast pobiera opłaty za rejs, które rejestruje na zainstalowanej na jachcie kasie fiskalnej. Rejs rekreacyjny, bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego ma charakter wyłącznie rekreacyjny, związany z wypoczynkiem. Uczestnik rejsu odpoczywa, robi zdjęcia we własnym zakresie, może również skorzystać z ciepłego posiłku oraz napojów znajdujących się na jachcie.

Analiza świadczenia wskazuje, iż rzeczywistym i głównym celem wykonywanych przez Pana usług nie jest przetransportowanie osób z jednego miejsca w drugie, lecz zapewnienie pasażerom jachtu wypoczynku i relaksu na morzu. Z perspektywy nabywcy najistotniejszym elementem analizowanego świadczenia jest bowiem rekreacja, rozumiana jako możliwość odpoczynku i konsumpcji posiłków i napojów na pokładzie jachtu. W takiej sytuacji przewóz osób jest tylko środkiem do realizacji usługi zasadniczej a nie istotą świadczenia.

Zatem w oparciu o przedstawiony przez Pana stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż usługa organizacji rejsów rekreacyjnych bez wypożyczania sprzętu wędkarskiego, mimo iż sklasyfikowana jest – jak Pan wskazuje - pod symbolem 61.10 PKWiU, nie korzysta z preferencyjnej, 7% stawki podatku od towarów i usług, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu 22% stawką tego podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.