INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010r. (data wpływu 10 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2010r. (data wpływu 14 maja 2010r.) oraz pismem z dnia 12 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z znajdującymi się na tym gruncie zabudowaniami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z znajdującymi się na tym gruncie zabudowaniami.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 11 maja 2010r. (data wpływu 14 maja 2010r.) oraz z dnia 12 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-225/10/MS z dnia 7 maja 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w lipcu 2007r. w drodze prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego, na podstawie aktu notarialnego przejął do odpłatnego korzystania majątek przedsiębiorstwa państwowego. Przedmiotem umowy o oddanie państwowego przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kc., tj. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych obejmujące wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa będącego we władaniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą P. D. – M. w B.

W lutym 2010r. Wnioskodawca spłacił całość zobowiązania wynikającego z umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania i tym samym stał się właścicielem majątku.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać część zbędnego prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z zabudowaniami nabytymi na podstawie powyższego aktu notarialnego. Budynki posadowione na tym gruncie wybudowane były w latach 70-tych co oznacza, że przy zakupie towarów i usług związanych z ich budową nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT. Budynki te nie były również ulepszane. Część z tych budynków w latach 90-tych została jeszcze przez przedsiębiorstwo państwowe na podstawie umowy wydzierżawiona zewnętrznym firmom. Stan taki utrzymywał się do grudnia 2009r., kiedy to Wnioskodawca wypowiedział umowy dzierżawy tym firmom z 6-cio miesięcznym okresem wypowiedzenia. Wnioskodawca nadmienia również, iż jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca kontynuuje rodzaj prowadzonej działalności przez przedsiębiorstwo państwowe którym jest budowa dróg i mostów.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, iż prawo wieczystego użytkowana gruntu które zamierza sprzedać składa się z dziewięciu zabudowanych działek o numerach 1897/1, 1897/2, 1897/3, 1897/4, 1897/5, 1897/6, 1897/7, 1897/8, 1897/9 w całości zabudowanych budynkami: magazynowymi (PKOB nr 1.12.1251), administracyjnymi (PKOB nr 1.12.1220), portiernią (PKOB nr 1.12.1220), halą obsługowo - naprawczą (PKOB nr 1.12.1251) oraz stacją paliw (PKOB nr 1.12.1230). Wyżej wymienione zabudowania posadowione są na więcej niż jednej działce. Spółka będąc następcą prawnym Przedsiębiorstwa Państwowego kontynuowała zobowiązania wynikające z zawartych przez Przedsiębiorstwo umów dzierżawy, wydzierżawiając stację paliw, halę obsługowo - naprawczą oraz część budynku magazynowego wraz z placem przyległym do niego. Stan taki utrzymywał się do grudnia 2009r. kiedy to Wnioskodawca wypowiedział umowy dzierżawy z 6-cio miesięcznym okresem wypowiedzenia. Do pierwszego zasiedlenia wszystkich poszczególnych obiektów w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT doszło 2 lipca 2007r. W związku z powyższym od dnia pierwszego zasiedlenia do dnia składania wniosku upłynął okres dwóch lat. Ponadto przy nabyciu przedmiotowych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca zaznacza, iż nie poniósł wydatków na ulepszenie przedmiotowych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dnia 2 lipca 2007r. w siedzibie M. U. W. w K. doszło do podpisania aktu notarialnego przez W. T. - pełnomocnika ds. prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą P. D. – M. w B. działającego w imieniu W. M. reprezentującego Skarb Państwa, a R. K. i W. G. działającymi łącznie w imieniu Wnioskodawcy pod firmą P. D. – M. w B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Stawiający się niniejszą umowę zawarli na podstawie:

- art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji (t. j. Dz. U. z 2002r. Nr 171, poz. 1397 z późn. zm.) zwanej dalej Ustawą;

-rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2004r. w sprawie warunków spłaty należności za korzystanie z przedsiębiorstwa (Dz. U. Nr 269, poz. 2667) zwanego dalej Rozporządzeniem;

-zarządzenia W. M. Nr 165/07 z dnia 12 czerwca 2007r. w sprawie prywatyzacji bezpośredniej przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą P. D. – M. z siedzibą w B., wydanego za zgodą Ministra Skarbu Państwa z dnia 1 czerwca 2007r. zwanego dalej Zarządzeniem.

Przedmiotem umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 K.c., tj. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, obejmujący wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa będącego we władaniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: P. D. – M. w B. W skład przedmiotu umowy wchodziło również prawo wieczystego użytkowania gruntów składające się z dziewięciu zabudowanych działek o numerach 1897/1, 1897/2, 1897/3, 1897/4, 1897/5, 1897/6, 1897/7, 1897/8, 1897/9 w całości zabudowanych budynkami: magazynowymi (PKOB nr 1.12.1251), administracyjnymi (PKOB nr 1.12.1220), portiernią (PKOB nr 1.12.1220), halą obsługowo - naprawczą (PKOB nr 1.12.1251) oraz stacją paliw (PKOB nr 1.12.1230). Wyżej wymienione zabudowania posadowione są na więcej niż jednej działce. Przekazanie przedmiotu umowy nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego sporządzonego na dzień podpisania umowy oraz bilansu przedsiębiorstwa państwowego wraz z załącznikami sporządzonego na dzień poprzedzający dzień zawarcia umowy. Wartość przedmiotu umowy wynosiła 2.630.000,00 zł ustalona przez niezależnego rzeczoznawcę na podstawie operatu szacunkowego, którą Wnioskodawca był zobowiązany spłacać w formie rat kapitałowych. W dniu 17 lutego 2010r. Wnioskodawca spłacił całą wartość przejętego przedsiębiorstwa.

Równocześnie Wnioskodawca informuje, iż nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu z dnia 11 maja 2010r.):

Jak należy opodatkować sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z znajdującymi się na tym gruncie zabudowaniami...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z zabudowaniami może skorzystać ze zwolnienia z VAT. Do budynków będących przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy o VAT. Od pierwszego zasiedlenia nieruchomości do chwili obecnej minęło 2 lata. Ponadto Wnioskodawcy w stosunku do tych budynków nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie poniósł też wydatków na ich ulepszenie. Ponieważ zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowione są te budynki korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 6 pkt 1 powołanej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo”, wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), która stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego przez oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania.

Natomiast art. 40 ust. 1 przedmiotowej ustawy stwierdza, że o ile ustawa nie stanowi inaczej, kupujący lub przejmujący przedsiębiorstwo wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa i obowiązki wynikają.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem sprzedaży jest prawo wieczystego użytkowania nieruchomości składającej się z dziewięciu działek gruntu oznaczonych numerami geodezyjnymi 1897/1, 1897/2, 1897/3, 1897/4, 1897/5, 1897/6, 1897/7, 1897/8, 1897/9 w całości zabudowanych budynkami: magazynowymi (PKOB - 1.12.1251), administracyjnymi (PKOB - 1.12.1220), portiernią (PKOB - 1.12.1220), halą obsługowo - naprawczą (PKOB - 1.12.1251) oraz stacją paliw (PKOB - 1.12.1230). Przedmiotowe zabudowania posadowione są na więcej niż jednej działce.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Ponadto zgodnie z przepisami art. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

-obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że budynki magazynowe, administracyjne, portiernia, hala obsługowo - naprawcza oraz stacja paliw są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż przedmiotowych budynków magazynowych, administracyjnych, portierni, hali obsługowo - naprawczej oraz stacji paliw – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do ustawy przewidują opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu, w dniu 2 lipca 2007r. w siedzibie M. U. W. w K. doszło w oparciu o postanowienia: ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji (art. 39 ust. 1 pkt 3); rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2004r. w sprawie warunków spłaty należności za korzystanie z przedsiębiorstwa; zarządzenia W. M. Nr 165/07 z dnia 12 czerwca 2007r. w sprawie prywatyzacji bezpośredniej przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą P. D. – M. z siedzibą w B., wydanego za zgodą Ministra Skarbu Państwa z dnia 1 czerwca 2007r., do podpisania przez pełnomocnika ds. prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą P. D. – M. w B. działającego w imieniu W. M. reprezentującego Skarb Państwa i Wnioskodawcę, aktu notarialnego z mocy którego Wnioskodawcy zostało oddane do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą: P. D. – M. w B.

Przedmiotem umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 K.c., tj. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, obejmujący wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa będącego we władaniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: P. D. – M. w B. W skład przedmiotu umowy wchodziło również prawo wieczystego użytkowania gruntów, składające się z dziewięciu zabudowanych działek o numerach 1897/1, 1897/2, 1897/3, 1897/4, 1897/5, 1897/6, 1897/7, 1897/8, 1897/9 w całości zabudowanych budynkami: magazynowymi (PKOB nr 1.12.1251), administracyjnymi (PKOB nr 1.12.1220), portiernią (PKOB nr 1.12.1220), halą obsługowo - naprawczą (PKOB nr 1.12.1251) oraz stacją paliw (PKOB nr 1.12.1230). Przy czym budynki posadowione na wskazanych gruntach wybudowane zostały w latach 70-tych.

Ponadto Wnioskodawca będąc następcą prawnym Przedsiębiorstwa Państwowego kontynuował zobowiązania wynikające z zawartych przez Przedsiębiorstwo umów dzierżawy, wydzierżawiając stację paliw, halę obsługowo - naprawczą oraz część budynku magazynowego wraz z placem przyległym do niego. Stan taki utrzymywał się do grudnia 2009r. kiedy to Wnioskodawca wypowiedział umowy dzierżawy z 6-cio miesięcznym okresem wypowiedzenia.

W lutym 2010r. Wnioskodawca spłacił całość zobowiązania wynikającego z umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania i tym samym stał się właścicielem majątku.

Ponadto Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania dziewięciu działek o numerach 1897/1, 1897/2, 1897/3, 1897/4, 1897/5, 1897/6, 1897/7, 1897/8, 1897/9 oraz prawo własności posadowionych na nich budynków: magazynowych, administracyjnych, portierni, hali obsługowo - naprawczej oraz stacji paliw.

Kwestię stawki podatku mającej zastosowanie do dostawy ww. obiektów, mimo iż mają stanowić przedmiot jednej transakcji sprzedaży, należy rozpatrywać odrębnie. Taki podział transakcji podyktowany jest koniecznością odrębnej kwalifikacji prawnopodatkowej poszczególnych budynków, gdyż jak wyżej wskazano (art. 2 pkt 6 ustawy) towarem są właśnie pojedyncze budynki, budowle lub ich części.

Jednocześnie wskazać należy, że kwestią zasadniczą dla ustalenia stawki podatku, która będzie mieć zastosowanie do planowanej dostawy budynków: magazynowych, administracyjnych, portierni, hali obsługowo - naprawczej oraz stacji paliw wraz z prawem wieczystego użytkowania dziewięciu działek na których budynki te są posadowione jest ustalenie czy przedmiotowa dostawa budynków będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jak już uprzednio stwierdzono z opisu przedstawionego we wniosku z dnia 5 marca 2010r. stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że przedmiotem przekazania w odpłatne użytkowanie Wnioskodawcy aktem notarialnym z dnia 2 lipca 2007r. w oparciu o postanowienia art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny.

Mając zatem na uwadze postanowienia art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którymi przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa przekazanie w odpłatne użytkowanie Wnioskodawcy przedmiotowych budynków aktem notarialnym z dnia 2 lipca 2007r. było czynnością do której nie miały zastosowania przepisy ustawy o VAT. W konsekwencji przekazanie w odpłatne użytkowanie Wnioskodawcy przedmiotowych budynków z uwagi na to, iż nie zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie było przekazaniem w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jednocześnie z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca będąc po dniu 2 lipca 2007r. następcą prawnym Przedsiębiorstwa Państwowego kontynuował zobowiązania wynikające z zawartych przez Przedsiębiorstwo umów dzierżawy, wydzierżawiając stację paliw, halę obsługowo - naprawczą oraz część budynku magazynowego wraz z placem przyległym do niego. Stan taki utrzymywał się do grudnia 2009r. kiedy to Wnioskodawca wypowiedział umowy dzierżawy z 6-cio miesięcznym okresem wypowiedzenia. Jednocześnie w odniesieniu do przedmiotowej stacji paliw, hali obsługowo - naprawczej oraz część budynku magazynowego wraz z placem przyległym do niego Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zatem w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę stacji paliw, hali obsługowo - naprawczej oraz części budynku magazynowego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku VAT, gdyż budynki te były wydzierżawiane zarówno przez Przedsiębiorstwo Państwowe jak i przez Wnioskodawcę, a więc zostały już oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz powołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, że planowane zbycie przez Wnioskodawcę stacji paliw, hali obsługowo - naprawczej oraz części budynku magazynowego, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż w tym przypadku nie będziemy mieć do czynienia z dostawą dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, ani też z dostawą dokonywaną w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą stacji paliw, hali obsługowo - naprawczej oraz części budynku magazynowego upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może korzystać dostawa budynków i ich części, które nie były wydzierżawiane, gdyż dostawa tych obiektów będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Dlatego też w ocenie tut. organu nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy zawartym we wniosku (w opisie stanu faktycznego – zdarzenia przyszłego), że do pierwszego zasiedlenia wszystkich poszczególnych obiektów w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT doszło 2 lipca 2007r. Jak bowiem wyżej wykazano, jedynie dostawa stacji paliw, hali obsługowo-naprawczej oraz części budynku magazynowego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, natomiast dostawa pozostałych budynków i ich części, które nie były wydzierżawiane, będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że w odniesieniu do pozostałych budynków mających być przedmiotem planowanej dostawy, które nie były wydzierżawiane, tj. części budynków magazynowych, budynków administracyjnych oraz portierni, Wnioskodawcy przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz powołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, że również zbycie przez Wnioskodawcę części budynków magazynowych, budynków administracyjnych oraz portierni, które nie były przedmiotem dzierżawy korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, przy czym w odniesieniu do tych budynków zwolnienie od podatku VAT będzie przysługiwało Wnioskodawcy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż w tym przypadku będziemy mieć do czynienia z dostawą budynków lub ich części w odniesieniu do których Wnioskodawcy przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast na mocy § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Oznacza to, że do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w związku z tym, iż zbycie przez Wnioskodawcę stacji paliw, hali obsługowo - naprawczej oraz części budynku magazynowego, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, natomiast zbycie pozostałej części budynków magazynowych, budynków administracyjnych oraz portierni korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, to również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowione są przedmiotowe budynki będzie zwolnione od podatku VAT na podstawie § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że do budynków będących przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca może zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy o VAT oraz że sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowione są te budynki korzysta ze zwolnienia od podatku, jednak zwolnienie od podatku dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia na podstawie innego przepisu niż przepis wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku.

Na marginesie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.