INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2010r. (data wpływu 21 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2010r. (data wpływu 1 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 23 kwietnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej i częściowo zabudowanej budynkiem mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej i częściowo zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2010r. (data wpływu 1 kwietnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 marca 2010r. znak: IBPP1/443-67/10/BM oraz pismem z dnia 23 kwietnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą wybudowanych przez siebie domów na działkach będących także jego własnością. W dniu 29 grudnia 2009r. Spółka sprzedała działkę o nr 173/2 o powierzchni 30,63a wraz z wybudowanym na niej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym (PKOB-1110) o powierzchni użytkowej 151 m2.

Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy W. (uchwała nr) cześć działki - 10a jest działką o przeznaczeniu budowlanym, a cześć - 20,63a o przeznaczeniu rolnym (poszczególne części nieruchomości nigdy nie zostały wyodrębnione geodezyjnie, a ich powierzchnie ustaliła Spółka orientacyjnie na podstawie ww. planu i mapki sytuacyjno-wysokościowej).

Budynek mieszkalny został wybudowany na części działki o przeznaczeniu budowlanym.

Działka nr 173/2 posiada jeden numer w rejestrze Ksiąg Wieczystych. Nie można dokonać dalszego podziału tej działki na cześć budowlaną i część rolną, ponieważ jest ona zbyt wąska (nie można wydzielić zgodnie z obowiązującymi przepisami drogi dojazdowej do działek które powstałyby po podziale). Spółka zgodnie z art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług zastosowała stawkę 7% do sprzedaży budynku mieszkalnego oraz gruntu budowlanego (o pow. 10a) na którym jest postawiony, oraz stawkę zwolnioną do pozostałej części gruntu rolnego (o pow. 20,63a) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o tym podatku.

Dom wraz z gruntem, na którym jest postawiony (10a działki 173/2) wyceniono na kwotę 470.000 zł brutto (netto 7% - 439.252,34 zł VAT 7% - 30.747,66 zł), natomiast pozostałą cześć działki (cześć rolną - 20,63a) na kwotę – 80.000 zł (80.000 zł - stawka VAT - zwolnione z VAT).

Wyceny dokonano w oparciu o ceny rynkowe, występujące w regionie.

Dostawa domu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Budynek mieszkalny, który był przedmiotem sprzedaży jest budynkiem stałego zamieszkania.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów budowlanych i innych usług związanych z wybudowaniem domu opisanego we wniosku. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła słusznie stosując stawkę 7% podatku VAT do sprzedaży części gruntu budowlanego wraz z postawionym na nim budynkiem mieszkalnym, oraz stawkę zwolnioną do pozostałej części działki, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego ma charakter rolny...

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpiono słusznie dokonując podziału na różne stawki VAT. Wysokość opodatkowania regulują przepisy działu VIII ustawy o podatku od towarów i usług (art. 41-85).

Na podstawie art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy sprzedaż domu jednorodzinnego podlega stawce 7%, grunt na którym jest postawiony także stawką 7% (zgodnie z art. 29 ust. 5).

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 pkt 9 tego artykułu (art. 43) ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ustawodawca, zwalniając z podatku od towarów i usług nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

O rodzaju gruntu rozstrzyga bowiem według Spółki odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. Taki sam pogląd przedstawia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w udzielonej interpretacji indywidualnej nr IBPP3/443-882/08/IK z dnia 23 lutego 2009r.

Jeśli więc z planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że jedna działka w części jest budowlana a w części rolna, należy do jej sprzedaży zastosować dwie różne stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pojęcie „towary” zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 tejże ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1. ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przedmiotowej sprawie zwolnienie wynikające z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, gdyż z treści wniosku wynika, iż dostawa domu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W przedmiotowej sprawie dostawa budynku mieszkalnego nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż w stosunku do tego obiektu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów budowlanych i innych usług związanych z wybudowaniem tego domu.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m₂;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m₂.
   
   

Przepis art. 41 ust. 12c ustawy o VAT wskazuje, iż w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z treścią § 6 ust. 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku VAT, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 29 grudnia 2009r. sprzedał działkę o nr 173/2 o powierzchni 30,63a wraz z wybudowanym na niej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym (PKOB-1110) o powierzchni użytkowej 151 m2. Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy cześć działki - 10a jest działką o przeznaczeniu budowlanym a cześć - 20,63a o przeznaczeniu rolnym (poszczególne części nieruchomości nigdy nie zostały wyodrębnione geodezyjnie, a ich powierzchnie ustaliła Spółka orientacyjnie na podstawie ww. planu i mapki sytuacyjno-wysokoścowej).

Budynek mieszkalny został wybudowany na części działki o przeznaczeniu budowlanym.

Działka nr 173/2 posiada jeden numer w rejestrze Ksiąg Wieczystych. Nie można dokonać dalszego podziału tej działki na cześć budowlaną i część rolną, ponieważ jest ona zbyt wąska (nie można wydzielić zgodnie z obowiązującymi przepisami drogi dojazdowej do działek które powstałyby po podziale). Spółka zgodnie z art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług zastosowała stawkę 7% do sprzedaży budynku mieszkalnego oraz gruntu budowlanego (o pow. 10a) na którym jest postawiony, oraz stawkę zwolnioną do pozostałej części gruntu rolnego (o pow. 20,63a) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o tym podatku.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów budowlanych i innych usług związanych z wybudowaniem domu opisanego we wniosku. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenia.

Dostawa domu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Budynek mieszkalny, który był przedmiotem sprzedaży jest budynkiem stałego zamieszkania.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów budowlanych i innych usług związanych z wybudowaniem domu opisanego we wniosku. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

Zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem sprzedaży jest budynek mieszkalny jednorodzinny stałego zamieszkania o powierzchni użytkowej 151 m2. Budynek ten sklasyfikowany jest w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupie 111.

Uwzględniając zatem wymienione wyżej uregulowania w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego wskazać należy, iż dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego, zakwalifikowanego do grupy PKOB 11, podlega opodatkowaniu według 7% stawki podatku od towarów i usług.

W kwestii natomiast opodatkowania sprzedaży gruntu należy wskazać, iż zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 29 grudnia 2009r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr 173/2 o powierzchni 30,63a wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym o symbolu PKOB 11. Przedmiotowa działka nr 173/2 składała się z części działki o przeznaczeniu budowlanym - 10a oraz części działki o przeznaczeniu rolnym - 20,63a.

Pomimo, że działka nr 173/2 dzieli się na działki o przeznaczeniu budowlanym oraz o przeznaczeniu rolnym to jednak poszczególne części nieruchomości nigdy nie zostały wyodrębnione geodezyjnie.

Ponieważ dostawa przedmiotowego domu jednorodzinnego podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT to również dostawa całej działki nr 173/2 o łącznej powierzchni 30,63a jest opodatkowana 7% stawką VAT. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynku trwale z gruntem związanego z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, zatem cała działka geodezyjnie wyodrębniona, na której posadowiony jest budynek, podlega opodatkowaniu wraz z budynkiem według stawki właściwej dla tego budynku.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie prawidłowo zastosowano 7% stawkę VAT do dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego (PKOB-11), natomiast dostawa działki nr 173/2 o łącznej powierzchni 30,63a podlega opodatkowaniu 7% stawką VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotu sprzedaży według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji statystycznej towaru (budynku), według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania dostarczanych towarów (wykonywanych usług).

Odnośnie wskazanej we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 lutego 2009r. nr IBPP3/443-882/08/IK należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (lub zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa. Ponadto zauważyć należy, iż wskazana przez Wnioskodawcę interpretacja dotyczyła sprzedaży działki niezabudowanej zatem została wydana w innym stanie faktycznym niż stan faktyczny przedstawiony w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.