INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24.06.2010 r. (data wpływu 28.06.2010 r.) oraz piśmie (data nadania 24.08.2010 r.), (data wpływu 27.08.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-623/10-2/MT, IPPP3/443-624/10-2/LK z dnia 13.08.2010 r. (data nadania 13.08.2010 r., data doręczenia 17.08.2010 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia działek budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na stałe zamieszkuje w Niemczech i w tym kraju podlega nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym (w Niemczech Wnioskodawca płaci podatki od całości swoich dochodów uzyskiwanych zarówno w Niemczech jak i poza ich granicami). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie handlu (obrotu) nieruchomościami. Wnioskodawca jest właścicielem dwóch działek gruntu znajdujących się w granicach administracyjnych P. Przedmiotowe grunty zostały zakupione przez Wnioskodawcę we wrześniu i październiku 2007 r. z jego majątku odrębnego. Wnioskodawca nie posiada innych działek i od chwili przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, tj. od 1 maja 2004 r. nie nabywał (z wyjątkiem tych dwóch wymienionych działek) i nie sprzedawał działek gruntu. Przedmiotowe działki gruntu naprzemiennie graniczą z nieruchomościami należącymi do prowadzącej działalność w zakresie budowy i sprzedaży mieszkań firmy A. Sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej nazywanej Deweloperem). Wnioskodawca przedmiotowe działki gruntu nabył okazjonalnie bez zamiaru prowadzenia działalności handlowej w zakresie obrotu gruntami w sposób zorganizowany i powtarzający się. Wnioskodawca nie zamierzał uczynić sobie stałego źródła dochodów z obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nabywając wspomniane grunty liczył się jednak z myślą ewentualnego ich zbycia w przyszłości na rzecz Dewelopera, spółki w której Wnioskodawca jest większościowym wspólnikiem. Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada własnego biura i pracowników. Wnioskodawca nie reklamował przedmiotowych nieruchomości, ani nie zlecał ich sprzedaży pośrednikom w obrocie nieruchomościami.

W lipcu 2008 r. Wnioskodawca zawarł z Deweloperem umowę przedwstępną mocą której zobowiązał się w przyszłości sprzedać Deweloperowi przedmiotowe działki. Jednocześnie zezwolił on Deweloperowi na prowadzenie na przedmiotowych działkach przygotowawczych prac projektowych niezbędnych do uzyskania pozwoleń na budowę. Deweloper otrzymał dla przedmiotowych działek decyzje o warunkach zabudowy. Grunty uzyskały status budowlanych.

Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie sprzedać jednorazowo obie przedmiotowe działki budowlane Deweloperowi, a uzyskane z transakcji przychody zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13.08.2010 r. Nr IPPB1/415-623/10-2/MT, IPPP3/443-624/10-2/LK Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek pismem z dnia 24.08.2010 r. uiszczając dodatkową opłatę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego dostawa dwóch działek budowlanych będzie dokonana przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust 1 i 2 ustawy o VAT i czy będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak to czy w związku z tym Wnioskodawca będzie jako podatnik obowiązany do zarejestrowania się w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług i bezpośredniej zapłaty tego podatku w kraju...
2. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego dostawa dwóch działek budowlanych będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust 1 pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości), a jeśli tak to czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pana w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in.: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca. w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za działalność gospodarczą i pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. ustawy uważa się m.in.; działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W opinii Wnioskodawcy planowana dostawa działek budowlanych nie mieści się w ww. definicji działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca nie prowadzi działalności handlowej w sposób zorganizowany i ciągły. Transakcja ma charakter sporadyczny.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z planowanej sprzedaży dwóch działek budowlanych należy rozpoznać jako przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze źródła odpłatne zbycie nieruchomości. W związku z tym Wnioskodawca jest także uprawniony do zwolnienia przychodów, które osiągnie z planowanej sprzedaży działek budowlanych z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, tj. do zwolnienia z tytułu wydatkowania tych przychodów na własne cele mieszkaniowe. Dla zastosowania tego zwolnienia nie ma znaczenia fakt, iż Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Niemczech.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Z powyższego wynika, iż kryterium decydującym o rodzaju obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania, zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ww. ustawy. Jeśli miejsce to będzie znajdować się na terytorium RP, wystąpi nieograniczony obowiązek podatkowy.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Jeżeli natomiast wymienione powyżej kryteria okażą się niewystarczające dla ustalenia rezydencji podatkowej, należy sięgnąć do stosownych postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 4 ust. 1 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na stałe zamieszkuje w Niemczech i w tym kraju podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (w Niemczech Wnioskodawca płaci podatki od całości swoich dochodów uzyskiwanych zarówno w Niemczech jak i poza ich granicami). W 2007 r. Wnioskodawca dokonał zakupu na terenie Polski 2 działek, które w najbliższym czasie zamierza sprzedać.

W myśl art. 6 ust. 1 Umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Ujęcie w tym przepisie słów „może być opodatkowany” nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż nieruchomości położonej w danym kraju (w tym wypadku w Polsce) podlega opodatkowaniu w tym kraju o ile ustawy podatkowe danego kraju przewidują takie opodatkowanie.

Wobec osoby posiadającej miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec, która uzyskuje dochody z nieruchomości położonej na terytorium Polski w myśl art. 6 ust. 1 Umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 a-c) ww. ustawy do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) – c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, iż na mocy art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) do dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej nabytej w drodze kupna w 2007 r. - zastosowanie będą miały zasady opodatkowania obowiązujące od 01.01.2007r

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania ) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W świetle powyższego definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią udokumentowane koszty nabycia nieruchomości powiększone o nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, a poczynione zostały w czasie jej posiadania.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości poprzez wydatkowanie na tzw. „cele mieszkaniowe” wyjaśnić należy, iż art. 21 ust. 1 pkt 131 został wprowadzony art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) i ma zastosowanie do dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania ) w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r.

W przypadku zbycia przedmiotowych działek uzyskany ze sprzedaży przychód nie będzie korzystać ze zwolnienia, ponieważ przepisy ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. nie przewidywały możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Jedynym zwolnieniem przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytych w latach 2007-2008 jest art. 21 ust. 1 pkt 126 (ulga meldunkowa), która ma zastosowanie do sprzedaży budynków mieszkalnych. W przypadku Wnioskodawcy skorzystanie z tego zwolnienia jest niemożliwe, ponieważ zwolnienie to nie ma zastosowania do sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Reasumując mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż przychód ze sprzedaży nieruchomości jest opodatkowany w Państwie położenia nieruchomości. W związku z tym, że nabycie przedmiotowych działek miało miejsce w 2007 r., to dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z ich odpłatnego zbycia nie będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. A zatem sprzedaż nieruchomości po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie będzie stanowiła przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.