INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 17 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2010 r. (data wpływu 24 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania majątku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 sierpnia 2010 r. (data wpływu 24 sierpnia 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarządzeniem Dyrektora Z. oraz po wyrażeniu zgody przez Prezydenta Miasta S. z dnia 5 czerwca 2009 r., z dniem 30 czerwca 2010 r. została podjęta decyzja o likwidacji gospodarstwa pomocniczego Z. Warsztaty Szkolne. Przedmiotem działalności gospodarstwa pomocniczego jest działalność dydaktyczno-wychowawcza i opiekuńcza w zakresie praktycznej nauki zawodu dla uczniów Zespołu jak również działalność usługowa polegająca na dokonywaniu napraw, konserwacji pojazdów samochodowych oraz stacja diagnostyczna. Gospodarstwo pomocnicze jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Po zlikwidowaniu gospodarstwa nastąpi przejęcie majątku gospodarstwa, należności i zobowiązań przez jednostkę budżetową, tj. Wnioskodawcę. Będzie on kontynuować w dalszym ciągu działalność dydaktyczno-wychowawczą w zakresie praktycznej nauki zawodu dla swoich uczniów oraz zamierza nadal prowadzić działalność usługową o kierunku mechaniki samochodowej i stacji diagnostycznej. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż w latach poprzednich przekazał Warsztatom Szkolnym – gospodarstwo pomocnicze częściowo nieodpłatnie sprzęt dla podniesienia poziomu kształcenia uczniów przez dostęp do nowoczesnych pomocy dydaktycznych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że art. 27 ust. 2 ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) stanowi, iż tworząc gospodarstwo pomocnicze kierownik jednostki budżetowej określił nazwę, siedzibę oraz przedmiot działania gospodarstwa pomocniczego.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy, gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Szkolne jest wyodrębnioną z jednostki budżetowej pod względem organizacyjnym i finansowym częścią jej działalności podstawowej. W myśl art. 26 ust. 2 cyt. ustawy, gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Szkolne pokrywa koszty swojej działalności z uzyskanych własnych przychodów.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, majątek Warsztatów Szkolnych – gospodarstwo pomocnicze na dzień likwidacji zostanie zinwentaryzowany i przekazany nieodpłatnie protokolarnie Wnioskodawcy, który w dalszym ciągu będzie kontynuować działalność dydaktyczno wychowawczą i opiekuńczą gospodarstwa pomocniczego w zakresie praktycznej nauki zawodu dla swoich uczniów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od nieodpłatnie przekazanego przez gospodarstwo pomocnicze jednostce macierzystej majątku należy naliczyć i odprowadzić należny podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przejęcia majątku pozostałego po zlikwidowanym gospodarstwie pomocniczym nie należy traktować jako dostawy towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług, gdyż przejęty majątek przez jednostkę budżetową – Zainteresowanego będzie w dalszym ciągu służył prowadzeniu podstawowej działalności oświatowej, tj. kształcenie w zakresie praktycznej nauki zawodu uczniów. W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych Zainteresowany poinformował, że z uwagi na to, że majątek Warsztatów Szkolnych gospodarstwa pomocniczego przekazywany jednostce macierzystej, tj. Wnioskodawcy spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynikającą z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT jego nieodpłatne przekazanie jest czynnością niepodlegającą przepisom ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ K.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² K.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wobec powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu sprawy wynika, iż Zarządzeniem Dyrektora Z. oraz po wyrażeniu zgody przez Prezydenta Miasta S. z dnia 5 czerwca 2009 r., z dniem 30 czerwca 2010 r. została podjęta decyzja o likwidacji gospodarstwa pomocniczego Z. Warsztaty Szkolne. Przedmiotem działalności gospodarstwa pomocniczego jest działalność dydaktyczno -wychowawcza i opiekuńcza w zakresie praktycznej nauki zawodu dla uczniów Zespołu jak również działalność usługowa polegająca na dokonywaniu napraw, konserwacji pojazdów samochodowych oraz stacja diagnostyczna. Gospodarstwo pomocnicze jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Po zlikwidowaniu gospodarstwa nastąpi przejęcie majątku gospodarstwa, należności i zobowiązań przez jednostkę budżetową, tj. Wnioskodawcę. Będzie on kontynuować w dalszym ciągu działalność dydaktyczno-wychowawczą w zakresie praktycznej nauki zawodu dla swoich uczniów oraz zamierza nadal prowadzić działalność usługową o kierunku mechaniki samochodowej i stacji diagnostycznej. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż w latach poprzednich przekazał Warsztatom Szkolnym – gospodarstwo pomocnicze częściowo nieodpłatnie sprzęt dla podniesienia poziomu kształcenia uczniów przez dostęp do nowoczesnych pomocy dydaktycznych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że zgodnie z art. 26 ust. 1 o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r., gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Szkolne jest wyodrębnioną z jednostki budżetowej pod względem organizacyjnym i finansowym częścią jej działalności podstawowej. Z kolei w myśl art. 26 ust. 2 cyt. ustawy, pokrywa ono koszty swojej działalności z uzyskanych własnych przychodów. Natomiast na podstawie art. 27 ust. 3 ww. ustawy, majątek Warsztatów Szkolnych na dzień likwidacji zostanie zinwentaryzowany i przekazany nieodpłatnie protokolarnie Wnioskodawcy.

Zdaniem Zainteresowanego, przekazany przez Warsztaty Szkolne gospodarstwo pomocnicze majątek jednostce macierzystej, tj. Wnioskodawcy spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynikającą z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, zwanym dalej „gospodarstwem pomocniczym”, jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

W myśl art. 26 ust. 2 powołanej ustawy o finansach publicznych, gospodarstwo pomocnicze pokrywa koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych (…).

Art. 27 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż tworząc gospodarstwo pomocnicze kierownik jednostki budżetowej określa nazwę i siedzibę gospodarstwa pomocniczego, nazwę i siedzibę jednostki budżetowej, przedmiot działalności wyodrębnionej z zakresu działalności jednostki budżetowej oraz składniki majątkowe przydzielone gospodarstwu przez jednostkę budżetową.

Składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo (art. 27 ust. 3 ww. ustawy).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wymieniony we wniosku majątek Warsztatów Szkolnych, który ma zostać nieodpłatnie przekazany jednostce macierzystej (Z.), jest wyodrębniony organizacyjnie. Ponadto, gospodarstwo pomocnicze jest również wyodrębnione finansowo. Przedstawione powyżej fakty pozwalają uznać, że wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, a więc będzie także wyodrębniona funkcjonalnie.

Wobec powyższego stwierdza się, iż majątek Warsztatów Szkolnych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdza się, iż przekazywany przez Warsztaty Szkolne majątek jednostce macierzystej (Z.), spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającą z art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z powyższym, jego nieodpłatne przekazanie jest czynnością niepodlegającą przepisom ustawy o VAT, zgodnie z art. 6 ust. 1, a Zainteresowany nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT w związku z tą transakcją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.