INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 05.08.2010 r. (data wpływu 06.08.2010 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 27.09.2010 r. (data nadania 29.09.2010 r., data wpływu 30.09.2010 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 17.09.2010 r. Nr IPPB2/415-692/10-2/MG, Nr IPPB2/436-264/10-2/MZ i Nr IPPB2/436-265/10-2/MZ (data nadania 20.09.2010 r., data odbioru 23.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego na podstawie umowy o dożywocie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa własności mieszkania na podstawie umowy o dożywocie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od ponad 30 lat mieszka i była zameldowana na pobyt stały wraz ze swoją matką Panią Eleonorą M. w W. przy D. Matka Wnioskodawczyni była członkiem Spółdzielni W. w W. ul. P.(mieszkanie lokatorskie). W dniu 03.04.2008 r. w W. zmarła matka Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią. W dniu 05.03.2009 r. postanowieniem Sądu Wnioskodawczyni otrzymała w całości spadek po zmarłej matce Pani Eleonorze M.(postanowienie w załączeniu). W dniu 24.06.2009 r. Wnioskodawczyni otrzymała członkowstwo w ww. Spółdzielni.

Następnie dnia 22.12.2009 r. mieszkanie zostało przekształcone jako własnościowe z wyodrębnioną własnością (kserokopia aktu notarialnego i księgi wieczystej w załączeniu), mieszkanie to zostało wykupione za tzw. symboliczną złotówkę.

Na początku maja 2010 r. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że jest bardzo ciężko chora (w załączeniu zaświadczenie o stanie zdrowia i przebiegu leczenia). Zły stan zdrowia powoduje, że Wnioskodawczyni nie zawsze jest w stanie wykonywać codzienne czynności, a ponadto jest osobą samotną, nie posiada żadnej rodziny.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Wnioskodawczynię pismem z dnia 17.09.2010 r. Nr IPPB2/415-692/10-2/MG, Nr IPPB2/436-264/10-2/MZ i Nr IPPB2/436 -265/10-2/MZ (data nadania 20.09.2010 r., data odbioru 23.09.2010 r.) do ich uzupełnienia poprzez:

• ponowne sformułowanie pytania Nr 1 mającego być przedmiotem interpretacji w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, z uwagi na to, że przedstawione pytanie nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej, ponieważ zagadnienie w nim poruszone dotyczy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), która nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie ma uprawnień do interpretowania tej ustawy.
  
  

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Art. 3 pkt 2 (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy m. in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

• Z uwagi na zaznaczenie w części D.2. (rodzaj sprawy) formularza ORD-IN poz. 45 Ordynacja podatkowa, poz. 40 podatek dochodowy od osób fizycznych, poz. 43 podatek od czynności cywilnoprawnych, poz. 44 podatek od spadków i darowizn tutejszy organ podatkowy wzywa do doprecyzowania przedmiotowego wniosku poprzez:

- wyjaśnienie, jakiego podatku ma dotyczyć sformułowane w poz. 55 formularza ORD-IN pytanie Nr 2 wniosku, tj. czy podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych, czy też podatku od spadków i darowizn.

• jeżeli pytanie Nr 2 ma dotyczyć podatku dochodowego od osób fizycznych to organ podatkowy prosi o doprecyzowanie pytania w zakresie tego podatku oraz przedstawienie stanowiska Wnioskodawczyni w odniesieniu do tego pytania w powiązaniu z przedstawionym zdarzeniem przyszłym.
  
  

Wnioskodawczyni prawidłowo uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie (data nadania 29.09.2010 r., data wpływu 30.09.2010 r.). Treść uzupełnienia wskazuje, że interpretacja indywidualna ma być udzielona tylko w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie prawa własności w stosunku do ww. mieszkania na podstawie umowy dożywocia rodzi konsekwencje podatkowe w aspekcie ustawy dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (jeżeli tak, to w jakiej kwocie)...

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn został rozpatrzony odrębnymi pismami.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W ocenie Wnioskodawczyni w przedstawionej sytuacji, opisanej szczegółowo w części F wniosku, przeniesienie prawa własności w stosunku do ww. mieszkania, na podstawie umowy dożywocia nie rodzi konsekwencji podatkowych w aspekcie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. prawa następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy posłużył się pojęciem „odpłatne zbycie”, nie zawężając czynności prawnych, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości, jedynie do umowy sprzedaży, czy zamiany. Zatem uznać należy, iż pod pojęciem odpłatnego zbycia rozumie się każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności z dotychczasowego właściciela na nowy podmiot, w zamian za korzyść majątkową.

Dożywocie jest instytucją prawną uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym. Umowa dożywocia ma więc charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej.

Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Ustawa nie ogranicza przy tym możliwości przeniesienia własności nieruchomości w zamian za ustanowienie praw dożywocia tylko do nieruchomości gruntowych. Możliwe zatem jest ustanowienie dożywocia na nieruchomości budynkowej lub lokalowej.

Uwzględniając powyższe należy przyjąć, że w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarta umowa o dożywocie stanowi dla dożywotnika (zbywcy) źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, a uzyskany w wyniku tej czynności prawnej przychód podlega rozpoznaniu na gruncie przepisów tej ustawy, w sytuacji gdy następuje przed upływem 5 letniego terminu liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła, jako jedyny spadkobierca po zmarłej w dniu 03.04.2008 r. matce, prawo do wkładu mieszkaniowego oraz roszczenie o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. W lokalu tym Wnioskodawczyni zameldowana była od ponad 30 lat. W dniu 26.04.2009 r. Wnioskodawczyni otrzymała członkowstwo w ww. Spółdzielni, natomiast w dniu 22.12.2009 r. aktem notarialnym ustanowiła odrębną własność lokalu, za tzw. symboliczną złotówkę. Obecnie, z uwagi na zły stan zdrowia Wnioskodawczyni rozważa możliwość podpisanie umowy dożywocia i w związku z tym wątpliwości budzi kwestia skutków podatkowych przeniesienia własności mieszkania w drodze umowy dożywocia.

W ocenie tut. organu podatkowego w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia określenia momentu nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego mieszkania, w celu prawidłowego ustalenia skutków podatkowych przeniesienia jego własności. Otóż nakreślony stan faktyczny wskazuje, że prawnym właścicielem nieruchomości, która ma być przedmiotem umowy dożywocia, Wnioskodawczyni stała się z dniem 22.12.2009 r., w którym to dniu aktem notarialnym ustanowiono na rzecz Wnioskodawczyni odrębną własność lokalu mieszkalnego.

Należy wskazać, iż z chwilą śmierci matki, tj. w dniu 03.04.2008 r. Wnioskodawczyni nie nabyła spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, bowiem zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Natomiast w myśl art. 11 ust. 21 ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Stosownie do art. 15 ust. 2 omawianej ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na podstawie art. 11 lub niedokonania czynności, o których mowa w art. 14, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują małżonkowi, dzieciom i innym osobom bliskim. Co znalazło potwierdzenie w treści wniosku, z której wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 26.04.2009 r. otrzymała członkowstwo w ww. Spółdzielni.

Dlatego też dopiero z dniem ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni stała się prawnym właścicielem mieszkania, ze zbyciem którego ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże skutki podatkowe po stronie Wnioskodawczyni, jeżeli nastąpi ono przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podatkowej, tj. przed dniem 01 stycznia 2015 r.

Z uwagi na to, że przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność nastąpiło w dniu 22.12.2009 r., zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 01 stycznia 2009 r.

W związku z powyższym 30 letni okres zameldowania Wnioskodawczyni na pobyt stały w przedmiotowym lokalu mieszkalnym pozostaje bez wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie, bowiem zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w sprawie, ponieważ dotyczy nieruchomości nabytych w okresie od dnia 01.01.2007 r. do dnia 31.12.2008 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak, zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c omawianej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6c, stosownie do treści art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Podsumowując, z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych opodatkowaniu podlega dochód, czyli przychód pomniejszony o koszty odpłatnego zbycia oraz o koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Jednocześnie należy zauważyć, że umowa o dożywocie nie określa kwotowo ceny, za jaką nieruchomość jest zbywana. Nabywca zobowiązuje się jedynie do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego, przy czym ich wartość i okres, w którym mają być spełnione, w momencie zawierania umowy (uzyskania przychodu – zgodnie z art. 19 ustawy), nie są znane. Z tego względu przychód dożywotnika określa się w oparciu o wartość rynkową zbywanej nieruchomości lub prawa.

Z kolei przychód dla celów podatkowych - stosownie do cytowanego art. 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowi więc wartość rynkową wszystkich zbywanych na podstawie umowy dożywocia rzeczy lub praw majątkowych, określona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia - pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do kosztów takich zaliczyć można m. in.:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy dożywocia,

• koszty i opłaty sądowe

o ile zostały faktycznie poniesione przez podatnika i prawidłowo udokumentowane.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że jeżeli zbycie – na podstawie umowy o dożywocie – prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego nastąpi przed upływem pięcioletniego terminu, tj. przed dniem 1 stycznia 2015 r. stanowić będzie dla Wnioskodawczyni źródło przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem Wnioskodawczyni z tytułu zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego będzie wartość rynkowa tego lokalu, którą należy określić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Różnica pomiędzy ww. przychodem a kosztami uzyskania przychodu, określonymi, zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy będzie stanowiła dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 19%.

Końcowo należy wskazać, że organ podatkowy dokonując interpretacji podatkowej w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, nie może dokonać ustalenia wysokości podatku, do zapłaty którego Wnioskodawczyni będzie zobowiązana, bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy regulujące zasady jego ustalania.

Ponadto należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.