INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Liceum Ogólnokształcącego, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 27 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnej dostawy energii cieplnej jednostkom budżetowym oraz statusu podatnika VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnej dostawy energii cieplnej jednostkom budżetowym oraz statusu podatnika VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Liceum Ogólnokształcące (dalej Wnioskodawca) jest jednostką budżetową, tzn. jednostką organizacyjną, której wydatki są pokrywane bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a dochody – dochodami budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka budżetowa posiada statut zawierający m. in. nazwę, siedzibę i podstawową działalność, jednak nie posiada osobowości prawnej. Zainteresowany jako szkoła publiczna świadczy również inne, niż nieodpłatne świadczenie usług edukacyjnych, czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. wynajem pomieszczeń szkolnych (sal lekcyjnych) osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, wynajem mieszkań byłym pracownikom szkoły, dochody za wydanie duplikatów legitymacji/świadectw szkolnych dla uczniów. W zakresie tych czynności Liceum Ogólnokształcące korzysta ze zwolnienia podmiotowego, gdyż w roku 2009 obrót w zakresie wymienionych czynności nie przekroczył 50.000,00 zł. Natomiast, w roku 2010 planowany obrót powinien wynieść 44.000,00 zł, tym samym nie będzie większy od określonej przez ustawodawcę kwoty 100.000,00 zł, która uprawnia do zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Liceum Ogólnokształcące od lipca 2010 r. otrzyma w trwały zarząd kotłownię gazową, która będzie obsługiwała poza Liceum również inne jednostki budżetowe oraz wynajmowane mieszkania dla byłych pracowników. W odniesieniu do tych mieszkań kalkulowana kwota czynszu będzie zawierała również koszty wytworzenia energii cieplnej za pomocą kotłowni gazowej. Poniesionymi opłatami związanymi z funkcjonowaniem kotłowni Liceum Ogólnokształcące będzie obciążać odbiorców końcowych, tj. inne jednostki budżetowe. Wnioskodawca wystawiać będzie rachunki na dostawę energii cieplnej. Wartość rachunku będzie skalkulowana w oparciu o poniesione przez Liceum Ogólnokształcące w danym miesiącu koszty, tj.: koszty dostawy gazu, energii, dozór i inne związane z wytworzeniem energii. Koszty te następnie zostaną rozliczone na poszczególne jednostki budżetowe, proporcjonalnie do zużytego ciepła. W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym wystąpiły wątpliwości, czy świadczone usługi na rzecz innych jednostek budżetowych będą podlegały zwolnieniu przedmiotowemu w zakresie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy świadczone usługi na rzecz innych jednostek budżetowych (obciążanie kosztami energii cieplnej) będą skutkowały utratą zwolnienia podmiotowego przez Liceum Ogólnokształcące, a tym samym spowoduje to, iż Szkoła będzie podatnikiem czynnym VAT oraz nałożone będą na nią wszystkie obowiązki z tym związane m. in. składanie deklaracji VAT-7...
2. Czy w przypadku zwolnienia przedmiotowego w zakresie obciążania kosztami energii cieplnej innych jednostek budżetowych, Liceum Ogólnokształcące winno wystawiać rachunki...

Zdaniem Wnioskodawcy, Liceum Ogólnokształcące będzie korzystało ze zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do świadczenia usług polegających na wytwarzaniu energii cieplnej, której kosztami zostaną obciążone inne jednostki budżetowe. Powyższe stwierdzenie wynika z unormowania zawartego w § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej, zwalnia się od podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do końca roku 2009 wskazywała, iż wysokość limitu obrotu uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynosi 50.000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT). Z kolei art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) wskazuje, iż od dnia 1 stycznia 2010 r. kwota limitu obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynosi 100.000 zł. Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 2 ww. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Tym samym, świadczenie przez Liceum Ogólnokształcące usług dostarczania energii cieplnej dla innych jednostek budżetowych nie będzie skutkowało utratą prawa do zwolnienia podmiotowego, gdyż usługi te są zwolnione od podatku od towarów i usług oraz nie wlicza się ich do wartości limitu zwolnienia podmiotowego 100.000,00 zł. W świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego Zainteresowany stoi na stanowisku, iż nie ma obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, nie ma obowiązku sporządzania i składania deklaracji podatkowych, nie ma obowiązku odprowadzania podatku od towarów i usług. Ponadto, Szkoła winna prowadzić ewidencję sprzedaży opodatkowanej w uproszczonej formie, która pozwoli na określenie momentu przekroczenia kwoty granicznej, która powoduje utracenie zwolnienia podmiotowego. Wszystkie transakcje świadczenia usług Liceum winno dokumentować za pomocą rachunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższego wynika, iż wszelkie postacie energii uznane są za towary w rozumieniu ustawy. Tym samym ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów opodatkowanej podatkiem VAT.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na marginesie wskazuje się, że przekazanie nieruchomości w trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym regulują obecnie przepisy art. 43 ust. 1 i 5, art. 44 ust. 1 oraz art. 45 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną. Nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego oddaje się w drodze decyzji w trwały zarząd odpowiedniej jednostce organizacyjnej na czas oznaczony lub nieoznaczony.

A zatem w myśl powyższych przepisów przekazanie majątku w trwały zarząd następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową. Zainteresowany jako szkoła publiczna świadczy również inne, niż nieodpłatne usługi edukacyjne, czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. wynajem pomieszczeń szkolnych (sal lekcyjnych) osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, wynajem mieszkań byłym pracownikom szkoły oraz osiąga dochody za wydanie duplikatów legitymacji/świadectw szkolnych dla uczniów. W zakresie tych czynności Liceum Ogólnokształcące korzysta ze zwolnienia podmiotowego, gdyż w roku 2009 obrót w zakresie wymienionych czynności nie przekroczył 50.000,00 zł. Natomiast, w roku 2010 planowany obrót powinien wynieść 44.000,00 zł, tym samym nie będzie większy od określonej przez ustawodawcę kwoty 100.000,00 zł, która uprawnia do zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Liceum Ogólnokształcące od lipca 2010 r. otrzyma w trwały zarząd kotłownię gazową, która będzie obsługiwała poza Liceum również inne jednostki budżetowe oraz wynajmowane mieszkania dla byłych pracowników. Poniesionymi opłatami związanymi z funkcjonowaniem kotłowni Liceum Ogólnokształcące będzie obciążać odbiorców końcowych, tj. inne jednostki budżetowe. Wnioskodawca wystawiać będzie rachunki na dostawę energii cieplnej. Wartość rachunku będzie skalkulowana w oparciu o poniesione przez Liceum Ogólnokształcące w danym miesiącu koszty, tj.: koszty dostawy gazu, energii, dozór i inne związane z wytworzeniem energii. Koszty te następnie zostaną rozliczone na poszczególne jednostki budżetowe, proporcjonalnie do zużytego ciepła.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usługi komunikacji miejskiej.

W poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały „usługi w zakresie rozprowadzania wody”, symbol PKWiU 41.00.2, a w poz. 153 ww. załącznika „usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne”, symbol PKWiU 90.0.

Z powyższego przepisu wynika, iż:

• zwolnienie, o którym mowa, dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),
• zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU – 41.00.2) oraz usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU – 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu: „jednostka budżetowa”. W związku z tym, należy posiłkować się definicją zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, jednostek badawczo-rozwojowych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności (art. 11 ust. 2 powołanej ustawy).

Należy wskazać, iż zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia, dotyczy świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, pomiędzy jednostkami budżetowym, zakładami budżetowymi oraz gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usługi komunikacji miejskiej, a nie dotyczy dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę definicję towarów, wskazaną w art. 2 pkt 6 ustawy, należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca obciążając kosztami energii cieplnej inne jednostki budżetowe dokonuje opodatkowanej, odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a nie świadczenia usług zdefiniowanego w art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż Wnioskodawca z tytułu dostawy energii jednostkom budżetowym nie ma prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia.

Podatnikami podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Należy zauważyć, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 113 ust. 1 uzyskuje brzmienie: „Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1. sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz
2. przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Stosownie do treści art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnik prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ustawy). Ponadto, należy również wskazać, iż do wartości sprzedaży opodatkowanej wlicza się łączny obrót uzyskany z prowadzenia działalności gospodarczych z pominięciem wartości sprzedaży zwolnionej od podatku.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W świetle art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.

Ponadto, jak wynika z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku gdy Wnioskodawca przekroczy limit sprzedaży opodatkowanej wskazany w art. 113 ust. 1 ustawy, stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym Zainteresowany będzie miał obowiązek złożyć zgłoszenie rejestracyjne oraz składać deklaracje podatkowe w urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, iż Wnioskodawca nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego z tytułu dostawy energii cieplnej i stwierdzeniem, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.