INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 23 sierpnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 02 listopada 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 22 października 2010r. Znak: IBPBII/2/415-909/10/HSt wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 02 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną, córką i synem otrzymał zezwolenie na budowę budynku mieszkalnego (bliźniak z garażami). Na tej podstawie Wnioskodawca wraz z żoną złożył wspólny wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie możliwości uzyskania zwrotu niektórych wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego. Przedmiotowy wniosek (VZM-1) Wnioskodawca składał dwukrotnie (dotyczy budowy budynku mieszkalnego) w dniu 06 lutego 2008r. oraz 12 maja 2010r. Do wniosków dołączone zostały oświadczenia dzieci Wnioskodawcy (widniejących na pozwoleniu na budowę), w których oświadczają one, iż nie zostały poniesione przez nie żadne koszty związane z budową domu oraz nie ubiegają się oraz nie będą się ubiegać o zwrot niektórych wydatków związanych z budową domu. Od wykazanych pierwotnie kwot zwrotu we wnioskach z dnia 06 lutego 2008r. oraz 12 maja 2010r. Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał jedynie połowę tychże kwot. Wnioskodawca wskazał również, iż na wszystkich fakturach dołączonych do wniosków jako nabywca figuruje Wnioskodawca wraz z żoną (jako że to oni ponieśli faktyczne wydatki na zakup materiałów budowlanych), a z wyjaśnień urzędu skarbowego wynika, że przysługuje im jedynie połowa z wykazanych kwot do zwrotu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż właścicielem nieruchomości (gruntu), na której rozpoczęto budowę budynku mieszkalnego bliźniaka z garażami na podstawie zatwierdzonego i udzielonego pozwolenia jest jego żona, na dowód czego załączył informację z Ksiąg Wieczystych. Dzieci Wnioskodawcy nie są współwłaścicielami przedmiotowego gruntu. Budowa budynku mieszkalnego nie została jeszcze w pełni ukończona. Budynek jest w trakcie wykańczania wnętrz, a co za tym idzie nie starano się jeszcze o pozwolenie na użytkowanie przedmiotowego budynku mieszkalnego. Do tej pory nie przeprowadzono postępowania o zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jakie są zasady ustalania prawa do zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym...
2. Na jakiej podstawie prawnej małżonkowie otrzymali tylko połowę z wykazanych kwot do zwrotu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on wraz z żoną otrzymać całość z wykazanych kwot do zwrotu we wnioskach VZM-1, skoro to małżonkowie ponieśli wszystkie wydatki. Ponadto dzieci Wnioskodawcy oświadczyły, że nie będą ubiegać się o zwrot niektórych wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego. Wnioskodawca nadmienia ponadto, iż faktury na zakup materiałów budowlanych wykazanych we wnioskach figurują na nabywcę, czyli na Wnioskodawcę i jego żonę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.), która weszła w życie z dniem 01 stycznia 2006r.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Przepis art. 3 ust. 2 tej ustawy stanowi, iż osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków na zakup materiałów budowlanych poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 01 maja 2004r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004r. są opodatkowane podatkiem VAT tj. stawką podstawową 22% (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 3 ust. 4 ww. ustawy dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 07 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Definicja prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane określona została w art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane i oznacza tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonania robót budowlanych. Przy czym z powyższego jasno wynika, że prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane to nie jest posiadanie pozwolenia na budowę. Są to dwie zupełnie odrębne kwestie prawne.

W myśl natomiast art. 5 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek może być złożony wspólnie z małżonkiem lub odrębnie przez każdego z małżonków. Jeżeli małżonkowie składają odrębne wnioski, do różnych urzędów skarbowych, są jednocześnie obowiązani zawiadomić o złożeniu wniosku urząd skarbowy właściwy dla złożenia wniosku przez małżonka (art. 5 ust. 1 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż właścicielem nieruchomości (gruntu), na której rozpoczęto budowę budynku mieszkalnego bliźniaka z garażami na podstawie zatwierdzonego i udzielonego pozwolenia jest żona Wnioskodawcy. Nie było zatem prowadzone postępowanie o zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości. Pozwolenie na budowę bliźniaka z garażem zostało wydane na Wnioskodawcę i jego żonę oraz ich córkę i syna. Na tej podstawie Wnioskodawca wraz z żoną złożył wspólny wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w związku z budową budynku mieszkalnego. Przedmiotowy wniosek (VZM-1) Wnioskodawca wspólnie z żoną składał dwukrotnie w dniu 06 lutego 2008r. oraz 12 maja 2010r. Do wniosków dołączone zostały oświadczenia dzieci Wnioskodawcy (widniejących na pozwoleniu na budowę), w których oświadczają one, iż nie zostały poniesione przez nie żadne koszty związane z budową domu oraz nie ubiegają się i nie będą się ubiegać o zwrot niektórych wydatków związanych z budową domu.

We wnioskach z dnia 06 lutego 2008r. oraz 12 maja 2010r. małżonkowie zwrócili się ostatecznie o zwrot połowy z całkowitej kwoty wydatków i taką też kwotę otrzymali. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia zasadności zwrotu jedynie połowy poniesionych wspólnie z żoną wydatków.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego uprawniające do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, związanych m.in. z budową budynku mieszkalnego, stwierdzić należy, iż dokonanie przedmiotowego zwrotu jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 3 oraz w art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Analizując wskazane przepisy należy stwierdzić, że prawo do zwrotu części podatku VAT zawartego w cenie materiałów budowlanych przysługuje jedynie tej osobie, która poniosła przedmiotowy wydatek. Osoba, która takiego wydatku nie poniosła nie będzie miała zatem prawa ubiegania się o taki zwrot, nawet jeśli figuruje na pozwoleniu na budowę jako inwestor. Podobnie należy zauważyć, że również sam fakt ponoszenia wydatków na zakup materiałów budowlanych nie przesądza jeszcze o prawie do zwrotu części wydatków poniesionych na ten zakup. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy prawo do zwrotu przysługuje osobie fizycznej pod warunkiem, że posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy prawo budowlane (albo tytuł prawny do budynku lub lokalu mieszkalnego w przypadku ich remontu) oraz pozwolenie na budowę (w przypadku inwestycji, która takiego pozwolenia wymaga). Powyższe oznacza, że samo posiadanie pozwolenia na budowę nie jest wystarczające, aby ubiegać się o zwrot części wydatków na zakup materiałów – osoba fizyczna winna również posiadać prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Przy czym, co należy podkreślić powtórnie, prawo do dysponowania nieruchomością w żadnym wypadku nie wynika z pozwolenia na budowę - jasno na to wskazuje zarówno przywołany art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, jak i art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane.

Innymi słowy, jeśli osoba fizyczna, która ponosiła wydatki na zakup materiałów budowlanych nie posiada prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane lub pozwolenia na budowę, to również nie będzie jej przysługiwało prawo do zwrotu części wydatków. Samo posiadanie pozwolenia na budowę jest w związku z powyższym niewystarczające. Osoba fizyczna, zgodnie z treścią art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane aby móc ubiegać się skutecznie o zwrot części wydatków musi przedstawić prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane ma bez wątpienia małżonka Wnioskodawcy, gdyż jak sam wskazał we wniosku jest ona właścicielem gruntu, na którym prowadzona jest budowa. Powyższe oznacza, że sam Wnioskodawca nie jest współwłaścicielem tegoż gruntu. We wniosku Wnioskodawca nie wskazuje również jaki inny tytuł prawny do tej nieruchomości mógłby mu przysługiwać. Z tego powodu Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie może potwierdzić, że Wnioskodawca ma uprawnienia aby ubiegać się wspólnie z żoną o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych. Jeśli jednak Wnioskodawca posiadałby prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumienia art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane (czyli tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonania robót budowlanych.), to wówczas mógłby się ubiegać wraz z żoną o zwrot niektórych wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w całej pierwotnie wykazanej we wniosku kwocie a nie jedynie jej połowie, skoro wydatki ponosili wyłącznie małżonkowie a nie dzieci.

Do wniosku dołączone zostały dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja jest wiążąca wyłącznie dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Natomiast żona Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i wnieść stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.